අපේ ගමනේ ආරම්භය

අපි ගමන ගිහින් ආව, ඒත් නොයෙකුත් අභියෝග වලට මුහුණ දෙන්න වුණා. ඉතින් ඒවා එකින් එක කියන්න හිතාන ඉන්නවා. කොහොම හරි පටන් ගන්නම් කෝ ගමන පිටත් වෙන්න පටන් ගත්ත තැනින්.

රාත්‍රී ආහාරය ගෙදරින් අරගෙන ගමන් මල්ලත් අරන් එලියට බැස්සේ මගේ සුරතල් පැටියට උම්මා එකකුත් දීල, ගුඩ් බායි කියල. එයාට තේරුණා මම යන්න හදන්නේ කියල, මගේ කලිසම ඇදගෙන ඉන්නවා මට යන්න නොදී. මගේ මහත්තය එයාව වඩා ගත්තේ ඒ හානියෙන් මාව ගලවා ගන්න. දුම්රිය 9.15 ට නිසා අපි ගෙදරින් පිට වුණා 8.15 ට. මම දුම්රියපලට ලගා වෙන විටත් මගේ නංගි එයාගේ මහත්තය එක්ක ඇවිත් හිටිය. තව පවුල් දෙකකුත් ඇවිත් හිටිය. අපිට යන්න වුනේ තුන් වැනි වේදිකාවට. ටික වෙලාවක් යද්දී හැමෝම එකතු වුණා. වැඩිහිටියෝ දොළොස් දෙනෙක් සහ කුඩා ළමයි දෙදෙනෙකුත් තවත් අත දරුවෝ දෙදෙනෙකුත් සමග ඔක්කොම දාසය දෙනෙක් හිටිය හරියටම 9.15 වෙද්දී දුම්රිය ළගා වුණා. අපි දෙවෙනි පන්තියට නැගල අපිට හිමි ආසන වල වාඩි වුණාට පස්සේ, ප්ලැට්ෆෝර්ම් ටිකට් එකක් අරන් ඇතුලට ඇවිත් හිටිය මගේ පුතා අපිට සමු දුන්න. අත දරුවෝ හිටිය පවුල් දෙකේ අය වෙන් කරගෙන තිබුණේ නිදන මැදිරි දෙකක්. එක පවුලක අම්මයි තාත්තයි අත දරුවයි. අනෙක් පවුලේ අම්මයි තාත්තයි අත දරුවයි, අනෙක් පොඩි පුතාල දෙන්නයි.

දුම්රියේ ගමන නිසා කිසිම කලබලයක් නැතිව අපි ගමන් කලා. රඹුක්කන පහු වුන ගමන් අපි ගෙනත් තිබුන පාන් සීනි සම්බල් එක්ක කෑවා. දුම්රියේ බඩු විකුණන අයගෙන් නෙස්ට් ටී අරන් බීවා. දැන් වෙලාව රාත්‍රී 10.30 විතර වුණ නිසා අපි seat හාන්සි වෙන්න පුළුවන් විදියට adjust කරගෙන නිදා ගත්ත. හොඳට නින්ද ගියා, ඒත් ජංගම වෙළෙන්දන්ගේ කට හඩට පාන්දර දෙකට විතට ඇහැරුණා. ඉතින් ළග ඉන්න අනෙක් කට්ටියටත් කතා කරලා ජංගම වෙළෙන්දන්ගෙන් රෝල්ස්, මාළු පාන් සහ වඩේ අරන් කාල නෙස්ට් ටී බීව. ආයෙත් අපිට නින්ද ගියේ නැති නිසා අපි කතා කර කරා අවට දර්ශන නරඹමින් ගමන් කලා.

දුම්රියේ ගමන හරිම පහසුයි. ඇඟට කිසිම අමාරුවක් නැහැ. seat වෙන් කර ගත්ත අයට විතරක් නිසා සෙනග පිරිලත් නැහැ. ඇත්තම කියනවනම් දුම්රියේ ගමනෙ හරිම මිහිරක් තියනවා. වට පිටාවේ ලස්සන බල බලා පැද්දී පැද්දී නිදහසේ ගමන යන්න පුළුවන්. ඒ වගේ දුම්රිය ගමන හරිම සුන්දරයි.

මේ දුම්රියේ තිබෙන විශේෂත්වය දුම්රිය නුවරට ගියාට පස්සේ පිටිපස්සට තවත් ඇන්ජින් එකක් හයි කරලා ආපස්සට පේරාදෙණිය හන්දිය ස්ටේසන් එකට එනව. ඒ කියන්නේ ගිය ගමන් මගේ ආපහු පේරාදෙණියට ඇවිත් තමා බදුල්ලට යන්නේ. අපි මුලදී හිටියේ පස්සේ වුණාට ආපහු එද්දී අපේ පෙට්ටි තිබුණේ ඉස්සරහම තමා.

කොහොම හරි අපි නානු ඔයෙන් බහින කොට වෙලාව පාන්දර 3.50 ට විතර ඇති. සෑහෙන සෙනගක් ඒ ස්ටේසන් එකෙන් බැස්ස. දුම්රියත් සෑහෙන වෙලාවක් ඒ දුම්රියපළේ නවත්ත ගෙන හිටිය. අපි ස්ටේසන් එකෙන් එලියට යද්දී අපේ වෑන් එක ඇවිත් තිබුණ. ඒ වෙලාවේ වස්සෙස් නැතිවට හොදටම වැහැල තිබුණ වග පොළව දිහා බලල අපි තේරුම් ගත්ත.

පාන්දර 4.15 වෙද්දී අපි අපේ සර්කිට් බංගලෝ එකට ගියා. වෑන් එකටත් පිටත් වෙන්න කලින් කීව හෙට ටිකක් පරක්කු වෙලා උදේ 9.30 ට විතර එන්න කියල. මොකද අපි තීරණය කළා ටිකක් දවල් වෙනකන් නිදා ගන්න. අපි යද්දී එයාල අපිට කොපි වත් කරලා තිබ්බ. අපි කෝපි බීල ඒ ඇඳුම් පිටින්ම නිදා ගත්ත. හරිම සීතලයි. සීත කබා ඇඳගෙන කකුල් වලටත් මේස් දාගෙන එහෙන් අපිට වෙන් කරලා තිබුන කබා වගේ රෙදිත් පොරෝගෙන අපි නිදා ගත්ත නැවත හෙට උදේ අටට විතර නැගිටින පොරොන්දුවෙන්. ඊට පස්සේ මොකද වුණේ කියල මම ඊළඟ කොටසින් ඔයාල හමුවට එන්නම්.

ස්තුතියි.