Back to Steemit | Something I did with Love 💕

මාස දෙකක විතර කාලයක් පෝස්ට් එකක් දාන්න බැරි වුණා. එක එක හේතු නිසා එහෙම වුණත් ඒක ගැන තියෙන්නේ එක්තරා විදියක පසුතැවීමක් වගේ හැඟීමක්. සමහර දවස් තියෙනවා ලියන්න දෙයක් හිතාගන්න බැරි. එතකොට පහු ගිය කාලේ නම් තිබුණේ ලියන්න දේවල් ගොඩක් තියෙද්දී ලියාගන්න බැරි.

එක එක හේතු තිබුණත් ලොකුම හේතුව මගේ කම්මැලිකම. ගෙදර ආව ගමන් කරන්නේ නාල කාල ඇඳට යන එක. ඒ නින්ද ඉවර වෙන්නේ පහුවෙනිදා උදේට. ඊට අමතරව ඉතින් ලැප් එකයි ෆෝන් එකයි සැරින් සැරේ වධ දුන්නා. මේ ඔක්කොම නිසා මේ පැත්තේ එන්න බැරි වුණා. කොහොම හරි අන්තිමට අද නම් පෝස්ට් එකක් දාන්නම ඕන කියල හිතුණා.

පහුගිය කාලේ කිව්ව විදියටම ලියන්න ගොඩක් දේවල් තිබුණා. මේ ෆොටෝ එකේ තියෙන්නේ අර අපි හදපු නෙලුම් පෝච්චියේ පිපුණ ජාතික පුෂ්පය. නිල් මානෙල්. ගොඩක් අය නිල් මානෙල් කියන්නේ මීට වඩා තද දම් පාට පෙති තියෙන ටිකක් ලොකු මලකට. ඒත් මේක තමයි හරි ජාතික පුෂ්පය. මේකේ තියෙන්නේ ළා නිල් - දම් පාට පෙති. මල ගොඩක් ලොකු නෑ. මේ අපේ පෝච්චියේ මුලින්ම පිපුණ මල. දැන් නම් හැමදාම වගේ මලක් තියෙනවා.

ඊට පස්සේ අපේ ඔෆීස් එකේ පිරිතක් තිබුණා. ඒක ගැනත් මට කියන්න බැරි වුණානේ. තව ගිය සතියේ අවුරුදු උත්සවෙකුත් තිබුණා. තරඟ ගොඩකුත් එක්ක තෑගී ගොඩකුත් බෙදල දුන්නා. ගොඩක්ම අවධානය දිනාගත්ත තරඟය තමයි අවුරුදු කුමරා හා කුමරිය. ගොඩක් ලස්සන අය ඉදිරිපත් වෙලා හිටිය.

පහුගිය කාලේ ඉතින් කරදර වලින් අඩුවක් තිබුණෙත් නෑ. ලෙඩ රෝග නිසා කරදර ගොඩක් තිබුණා. අම්මත් අසනීප වුණා. අපි ඔක්කොටමත් උණ හෙම්බිරිස්සාව හැදුණා. දැන් ගණන් ගන්නේ නැතුව මිසක් ඒ හැදුණේත් කොරෝනා වෙන්න ඇති. මං අසනීප වුණාම මන් කාමරේම හිටිය හොඳ වෙනකන්. අම්මලට තිබුණේ ඊටත් මාසෙකට පස්සේ. එතකොට මට හැදුණේ නෑ , අනිත් ඔක්කොටම හැදුණා. ඉතින් මන් හිතාගත්ත ඒ මාස දෙක ඇතුළත අපි ඔක්කොටම හැදෙන්න ඇති කියල.

මේ කාලේ කරදර නැති මිනිස්සු ලංකාවේ නම් නැතුව ඇති. හැමෝටම එක එක කරදර ඉතින්. ඒවත් එක්ක ජීවිතේ වෙනස් වෙලා හැමෝගෙම. ඉක්මනට හොඳ කාලයක් එන්න කියල ප්‍රාර්ථනා කරනවා. ඒක ඉතින් නිකන්ම ලැබෙන එකක් නෑ. අපි හැමෝටම ගොඩක් කැපකිරීම් කරන්න වෙයි.

දැවී තැවෙන සිත් නිවී පහන් වෙන දිනක් උදා වේවා!