කලබල අස්සේ වෙඩින්

ඉතින් හැමෝම දන්නවනේ මේ දවස් වල රටේ තත්ත්වේ. තෙල් නෑ. ගෑස් නෑ. බඩු නෑ. කරන්ට් නෑ. තියෙන්නේ පෝලිම් තමයි. ඉතින් මේ කලබල අස්සේ අපේ කොල්ලෙක් විවාපත් වෙන්න තීරණය කරලා. නොයා බැරි මගුල් ගෙදරක්නේ ඒක.

පුද්ගලයා ගැන හැඳින්වීමක් කරොත් මෙයාව හරියට දැන අඳුන ගන්නේ උසස්පෙළ ප්‍රථිපල අවට පස්සේ. ආසන්න සහෝදර පාසලක් වෙන කුලරත්නේ අපේ වයසේ කොල්ලෙක්. අපිත් එක්කම මොරටු යන්න පාස් වෙලා තිබුණා. එතකොට 2016 අවුරුද්ද. ඉතින් ඒ කාලේ ඉඳන් අම්බලන්ගොඩින් මොරටු ගිය සෙට් එක එකට තමයි හිටියේ.

ඉතින් ඒ සෙට් එකේ පලවෙනි වෙඩින් එක තමයි මේක. ඒ නිසාම හැමෝගෙම උනන්දුවක් තිබුන වෙඩින් එකට යන්න. මේ දවස්වල වෙඩින් වලට යන්න උනන්දුව විතරක් තිබිල මදි. තෙල් එහෙම නැති නිසා කට්ටියම ලොකු අමාරුවක වැටුනේ. අපි විතරක් නම් කමක් නෑ කියමුකෝ. කපල් එකටත් තෙල් නෑ.

ඉතින් අන්තිමට අපි බස් එකේ වෙඩින් එකට යන්න තීරණය කරා. වෙඩින් වලට බස් එකේ යනවා කියන එක නිකන් වෙලාවක බස් එකේ යනවට වඩා වෙනස්නේ. ඒ ඇඳුමුත් ඇඳන් මේකප් දාගෙන වෙඩින්වලට යද්දී පුදුම සනීපයක් තියෙන්නේ. කරන්න දෙයක් නෑ.

කට්ටියම උදේ සෙට් වෙන්න කතා කරගත්තා. මමයි, අචිනියි, මලින්තයි, හරිතුයි අම්බලන්ගොඩට සෙට් වුණා. ගාලු බස් එකක ගිහින් හික්කඩුවෙන් බැහැල, එතනින් බද්දේගම පැත්තේ බස් එකක ගිහින් තමයි හොටෙල් එකට ගියේ. යද්දී දාඩිය වැක්කෙරෙනවා. මොනවා කරන්නද ඉතින්.

අපේ කට්ටිය ඇවිත් හිටියේ නෑ අපි යද්දී. ටිකක් වෙලා ඉද්දි එක්කෙනා දෙන්න ආවා. ගොඩ කාලෙකට පස්සේ හම්බුන නිසා කතා කරන්න දේවල් ගොඩයි. මතක් කරන්න පරණ කතා ගොඩයි. හිනා සාගරයක් එතන. එක එක්කෙනා නොන්ඩි වෙනවා. අනිත් අය හිනා වෙනවා.

දවල් වෙද්දී කාල බීල කට්ටිය නටන්න සෙට් වුණා. DJ කරපු කෙනත් හොඳ සින්දු ටිකක් දැම්ම. කට්ටිය හති වැටෙනකන්ම ඩාන්ස් කරා. අවුරුදු ගානකට පස්සේ සතුටු හිතෙන හමුවක්. එන්න එද්දී හොඳ වෙලාවට මෙහෙන් ගියපු බස් එකක් හම්බුනා. එකෙන් ඉක්මනට ගෙදර එන්න පුළුවන් වුණා.

ඉතින් සඳාටත් තරුදිටත් සුබ මංගලම් !