දුරක සිට වැලන්ටයින්
පෙබරවාරි 14 කියන්නේ මුලු ලෝකයම සමරන ආදරවන්තයින්ගේ දිනයයි. මේ දවසට ලෝකය පුරාම පෙම්වතුන් විවිධාකාරයෙන් මෙය සමරන්න පුරුදු වෙලා තියෙනවා. ආදරයේ සංකේතයක් වෙච්ච රතු රෝස මලක් ආදරවන්තියට හෝ ආදරවන්තයාට ලබා දීමත්, තෑගී බෝග ලබා දීමෙනුත් තමන්ගේ ආදරය තව තවත් ශක්තිමත් කර ගැනීමට ඔවුන් බලාපොරොත්තු වෙනවා. ආදරවන්තයෙක් වෙච්ච මට නම් මේ දිනය සමරන්න අදටත් අවස්ථාවක් ලැබිලා නෑ. ඒ මගේ රැකියාවේ කාර්‍යබහුලත්වය නිසා.නමුත් ඒ දිනයට පමණක් සීමා නොවූ මගේ ආදරය ඉතාමත් ශක්තිමත් බැඳීමක්. අතැඟිලි බැඳුනුදාක ආදරයේ මේ දිනය සමරන බලාපොරොත්තුවෙන් ඈ වෙනුවෙන් මේ කවි පෙල ලියා තබමි.
සියලුම ආදරවන්තයින්ගේ හීන හැබෑ වේවා. නොබැඳුණු අත් හිත් බැඳේවා. බැඳුණු අත් හිත්වල බැමි තව තවත් ශක්තිමත් වේවා. හිතූ පැතූ හිත් හමුවේවා. මේ වසර ආදරණීයම වසරක් වේවා. ඔබට සුබ දවසක්.
වෙන කවුද ඉන්නෙ මට ආදරෙන් නුඹ විතර
පෙන්නලා දිය කඳක් රළු කතරෙ වැලි අතර
ගඟුලක් ය නුඹ මෙමට සිසිල වුනු මේ කතර
නොදැක දැන් ගතවෙලා ගනනකුත් දින මාස
පෙම්වතුන් සමරනා මේ දිනේ නුඹ ආස
හාදු සුලඟ් එවමි අවැසි නැත රතු රෝස
ආදරේ දෙමි දෙමි නුඹට හදවතම උතුරන්න
රෝස මල් පරදලා ආදරේ අතුරන්න
සමන් මල් වැලක් වී ඉමි සුවඳ උතුරන්න
ඉරිසියාවක් දුකක් නොමැත හදවත කොනේ
අපි අපේ වුනු දාක ඇගිලි බැඳිලා පනේ
ඇරියසුත් ගෙවන්නම් බලයකින් හෙට තුනේ
හයියකට හිටි නිසයි අල්ලගෙන තද කඳන්
මඩ වලක ඉපැදිච්ච නිසාවෙන් මුල ඉඳන්
ඉවසලා නෙළුමක්ව පිපෙමු අපි මග හදන්