බිලිං කාලෙට

මම ලියන්න හිතාගෙන සුදානම් වුණ කාරණය අපේ මල්ලි විසින් මට කලින් share කරල තිබුන නිසා ඊට ලඟින් යන තවත් දෙයක් කියන්න හිතුණ. මම මේ කියන්න හදන කතාව මාස ගණනකට කලින් photos ගහල එකතු කරගත්ත දෙයක්. මේ කතාව බිලිං ගැන.

බිලිං ගැන දන්නේ නැති කෙනෙක් නම්, බිලිං කියන්නේ ගොඩක් ඇඹුල් රසක් තියන ගෙඩියක්. බිලිං හැදෙන කාලෙට ගහේ අතු පිරෙන්න ගෙඩි හටගන්නවා. ඉතින් උයල කනවා නම් හැමදාම එක දිගට කන්න පුළුවන් දෙයක් නෙවෙයි මේ බිලිං. මේ ගමන්ම මම බිලිං ගැන අහල තියන පොඩි කතාවකුත් මතක් කරන්නම්. මේ කතාව මට කිව්වේ වැඩිහිටි ගුරුවරයෙක්. ඔහු කියන විදියට නම් ඕනෑම ඉඩමක මායිමට බොහොම ආසන්නව තමයි බිලිං ගස් හැදෙන්නේ. එක අතකට අපේ ගෙදර නම් එහෙමයි. ඔහුගේ ගෙදරත් එහෙමයි. අපේ අසල්වැසි නිවසෙත් එහෙම්මම තමයි. හැබැයි මේක අහම්බයක් වියයුතුයි.

දැන් අපි කතාවට එමු.

සාමාන්යෙන් අපි ඇඹුල් රස පලතුරු එළවලු විවිධ විදියට හදනවා. ඉතින් බිලිං වුනත් ඒ හා සමාන ක්‍රම වලට සකස් කරගන්න පුළුවන්. බිලිං ව්‍යංජන, බිලිං අච්චාරු, බිලිං චට්නි. මේ හැම විදියටම වැඩිය මම නම් ආස කරන්නේ වෙනත් විදියකට. මොකද ගොඩක් ඇඹුල්කෑම ජාති එක පිට එක රස බලන එක සෞඛ්‍යට අහිතකරයිනේ.

මම කන්න කැමති වියලාගත්ත බිලිං :). කන්නෙ කොහොමද කියල අන්තිමටම කියන්නම්.

මුලින් කරන්නේ හොඳින් වැඩුණු බිලිං ගෙඩි කඩලා හොඳට හෝදගන්නවා. ඇත්තටම මේවා කඩද්දි ලොකුවට තිබුනට වෙලද්දී බොහොම පොඩ්ඩයි. ඒ නිසා ගහේම තියන බිලිං වුනත් කඩාගත්තට ගැටළුවක් නැහැ. අපේ නම් බිලිං මල් හැදෙන්න ගත්තේ පෙබරවාරි මාසේ.

කඩාගත්ත බිලිං අපි හතරට පලනවා. මොකද ගෙඩි පිටින් වෙලනවට වඩා හොඳින් සහ පිළිවෙලට මේ විදියට වේලාගන්න පුළුවන්. පලාගත්ත බිලින් හොඳහැටි වේලෙනකම් අව්වේ වේලාගන්න ඕන. අන්තිමට වේලිලා එද්දී බොහොම තුනී පටියක් වගේ තමයි බිලිං ඉතුරු වෙන්නෙ. මේ වියලා ගත්ත බිලිං ටික අවසානයේ හොඳ වියලි බෝතලයක දාල වහලා කාලයක් තියාගන්න පුළුවන්.

කරවල බැදුම්, පොල් සම්බල්, වගේම මොනවහරි තෙල් දාල හදන වෙලාවක බිලිං ටිකක් එකතු කරාම ඒ කෑමේ රස ඉතාමත් වැඩි කරගන්න පුළුවන්. අනෙක් අතට ඇඹුල් රස නිසා වෙනදාටත් වඩා වැඩියෙන් කන්න හැකියාව ත් එනවා.

_{වේලාගන්න කලින්}

ඉතින් බිලිං කාලෙට ඔයාලට මේකත් අත්හදා බලන්න පුළුවන්.