အပိုင္း (၁) အမည္ထူးျခားသည့္ က်မ္းတစ္ေစာင္

အမည္ထူးျခားသည့္ က်မ္းတစ္ေစာင္သည္ ျမန္မာ့စာေပ သမိုင္းတြင္လည္းေကာင္း ဗုဒၶစာေပ သမိုင္းတြင္လည္းေကာင္း ေပၚထြန္းလာခဲ႔ဘူးပါ၏။
ေထရဝါဒဗုဒၶစာေပမ်ား ေပၚထြန္းခဲ႔ရာ ဣႏၵိယျပည္နွင့္ သီရိလံကာနိုင္ငံမ်ားတြင္ ေပၚေပါက္ခဲ႔သည္ မဟုတ္ပါ။ ျမန္မာနိုင္ငံတြင္သာ ေပၚေပါက္လာခဲ႔ပါ၏။
ထိုက်မ္းစာမွာ ပရိတၱဋီကာ က်မ္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။

အမည္ထူးျခားပုံကို အနည္းငယ္ ရွင္းျပလိုပါ၏။

ေထရဝါဒ ဗုဒၶစာေပက်မ္းဂန္မ်ားကို ေလ့လာရာတြင္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ သုံးမ်ိဳးသုံးစား ရွိသည္ကို ေတြ႕ရေပမည္။

၁။ ဗုဒၶကိုယ္တိုင္ ေဟာၾကားေတာ္မူသည့္ ပါဠိေတာ္ စာေပမ်ိဳး

၂။ ၄င္းပါဠိေတာ္ စာေပ၏ အနက္ အဓိပၸါယ္ကို ဖြင့္ျပေသာ အ႒ကထာ စာေပမ်ိဳး

၃။ မေပၚလြင္ေသာ အ႒ကထာအဖြင့္နွင့္ ၄င္းအ႒ကထာ က်မ္းစာမ်ားက မဖြင့္သျဖင့္ အသိခက္ေသာ ပါဠိေတာ္မ်ားကို ထပ္ဆင့္ ဖြင့္ျပေသာ ဋီကာ စာေပမ်ိဳး

(ဂဏၭိ အနု မဓု စသည္တို႔ကို မဆိုနိုင္ေတာ့ပါ)

ဤပရိတၱဋီကာ က်မ္းသည္ကား ျမတ္ဗုဒၶကိုယ္တိုင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ပရိတ္ေတာ္ ပါဠိေတာ္မ်ားကို ဖြင့္ျပေသာ က်မ္းတစ္ေစာင္ျဖစ္ပါလ်က္ အ႒ကထာ အမည္မခံဘဲ ဋီကာ အျဖစ္ ခံယူထားၾကသည္မွာ အလြန္ထူးျခားလွသည္။

က်မ္းဆရာေပးေသာအမည္မွန္

က်မ္းျပဳဆရာ (၇)ဝါရ အရွင္ေတေဇာဒီပကမူ-

*က်မ္းဦးအစ ပဏာမဂါထာ (ည) နွာ ၂၂ တြင္-
ပုဗၺာစရိယ သီဟာနံ
မတာ'လမၺ သမာသေတာ
ဗာလာနတၳာယ ေလာကာနံ
ဟိတံ ပရိတၱဝဏၰနံ။
*************

• က်မ္း၏နိဂုံး ႏွာ- ၁၁၃/၁၁၄ တို႔တြင္
  -ဝိေသသေတာ ဗာလေသာတုဇနာနံ ဟိတဘူတာစ ကတာ (ပရိတၱဝဏၰနာ) အနာယာေသန သမတၱာ ဟူ၍ လည္းေကာင္း
  -ပဥၥဝေႆန သီလာဒိ-သမၸေႏၷန ကတာ အယံ
  သဗၺေဒဝ မနုႆာနံ-ဟိတာ (ပရိတၱဝဏၰနာ)တိ။
  ဟူ၍လည္းေကာင္း
  -ယာဝ ဗုေဒၶါတိ ေဝါဟာေရာ
  ေလာေကေလာေကက ရာဇိေနာ
  တာဝ တိ႒တု ေလာကာနံ
  ဟိတ (ပရိတၱဝဏၰနာ)တိ။
  ဟူ၍လည္းေကာင္း

ေရးသားခဲ႔ေပသည္။

က်မ္းျပဳ ဆရာက ပရိတၱဝဏၰန=ပရိတ္အဖြင့္ ဟူ၍ သာမညအေနျဖင့္သာ ဆိုခဲ႔ပါ၏။
ပရိတ္ေတာ္ ပါဠိေတာ္ကို ဖြင့္၍ ပရိတၱအ႒ကထာ ဟူ၍ လည္းေကာင္း ေနာက္ပိုင္း ပညာရွင္တို႔ အမည္တပ္ေသာ ပရိတၱ ဋီကာ ဟူ၍ လည္းေကာင္း အမည္မေပး ခဲ႔ပါေလ။
ဤသို႔ဆိုလ်င္ ပရိတၱဋီကာ ဟူ၍ မည္သူေတြက အမည္ေပး၍ ေလာကဝယ္ ပရိတၱဋီကာ ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားရပါသနည္း။

ပရိတၱဋီကာ အမည္ေပးခဲ႔ၾကသူမ်ား

(၁) ဤက်မ္းစာ ေပၚထြက္လာၿပီးေနာက္ ၆၃ နွစ္ အၾကာ သကၠရာဇ္ ၁၀၃၄ နွစ္၌ ေရးသားေသာ ေရႊဥမင္ ပိဋကတ္ေတာ္သမိုင္း ေပမူ-ဂိ ဝမ္း/ေၾကာင္းေရ-၂တြင္
စစ္ကိုင္း၌ ျဖစ္ေသာ
ဝါစေကာ ပေဒသဋီကာ
ဓာတုကထာဋီကာအဖြင့္
ဝိနယာလကၤာရ
ပရိတ္ဋီကာ
နိရုတိၱမဥၨဴသာ
ကစၥာယနေဘဒဋီကာ
စေသာ က်မ္းစာတို႔လည္းေကာင္း
ဟူ၍ ပရိတၱဋီကာ အသုံး ေရးသားခ်က္ကို အေစာဆုံး ေတြ႕ရသည္ဟု အဆိုရွိေပသည္။

(၂) ၁၁၉၃ ခု ဝါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္ ၁၄ ရက္ေန႔ ေရးသားၿပီးစီးေသာ သာသနာလကၤာရ စာတမ္း နွာ-၁၇၆ တြင္-
တိေလာကဂုရု ဆရာေတာ္တပည့္ ခုနစ္ဝါရ ရွင္ေတေဇာဒီပသည္ ပရိတ္ၿကီးဋီကာကို စီရင္သည္။

ဟူ၍ ပရိတ္ႀကီးဋီကာ မည္ေၾကာင္း အခိုင္အမာဆိုသည္။

(၃) ၁၂၅၀ ျပည့္ နတ္ေတာ္လဆန္း ၁၁ ရက္ ေသာၾကာေန႔ တြင္ ေရးသား ၿပီးစီးေသာ ပိဋကတ္ေတာ္သမိုင္း စာအုပ္ နွာ-၁၅၇ ၌-
၃၄၅။ ပရိတ္ႀကီးဋီကာမွာ သကၠရာဇ္ ၉၉၁ ခုနွစ္ နန္းတက္ေသာ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ ရာဇမဏိစူဠာ ေကာင္းမႈေတာ္ႀကီး ဒါယကာ သာလြန္မင္းတရား လက္ထက္ တပယင္းၿမိဳ႕ေတာင္လက္ ကန္ဖ်ားရြာဇာတိ ရဟန္း ၅-ဝါရ ရွင္ေတေဇာဒီပျပဳသည္

ဟူ၍ ပရိတ္ႀကီး ဋီကာ မည္ေၾကာင္း ဆိုသည္။

(ရွင္ေတေဇာဒီပ၏ ဝါေတာ္နွင့္ ပတ္သက္၍ က်မ္းတစ္ေစာင္နွင့္တစ္ေစာင္ အဆိုမညီၾက)

ထို႔ေၾကာင့္ က်မ္းဆရာက ပရိတၱဝဏၰန=ပရိတ္အဖြင့္ ဟု သာမည ဆိုခဲ႔ေသာ္လည္း အာစရိယပၸရမၸရ' သိႆာနုတိႆ အဆက္ဆက္မွ ယခုအခ်ိန္ထိ ပရိတ္ႀကီးဋီကာ ဟူ၍ သတ္မွတ္ ေခၚေဝၚခဲ႕ၾကေပသည္။
ဤအခ်က္သည္ ဤက်မ္းစာ၏ ထူးျခားခ်က္ ဝိေသသ လကၡဏာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေရးသားလိုက္ရပါသတည္း။

ဆက္ရန္ > > >>>

============================
ဖတ္ညႊန္း>>>>>

1-ပရိတၱဋီကာ
2-သာသနာလကၤာရ စာတမ္း
3-ပိဋကတ္ေတာ္ သမိုင္း