සතුටු හිතෙන ආරංචි

මේ දවස් වල ඉන්නෙ විභාග මානසිකත්වෙන්. විභාග මානසිකත්වෙන් ඉන්නකොට මොකද වෙන්නෙ? බාහිර ලෝකෙ තියෙන දේවල් වල සතුට ඇතුළට ගන්න එක අඩු වෙනවා. එතකොට හිතෙන්නෙ දෙයියනේ කවදද මේක ඉවර වෙන්නෙ? තව කොච්චරක් තියෙනවද කරගන්න? වගේ දේවල්. ඕකෙම අනික් පැත්තත් හිතෙනවා. කමක් නෑ ශේප්. කොහොම හරි කරගන්න පුලුවන්. වෙලාව ඇති. කොහොම හරි කරනවා වගේ ත් හිතෙනවා. මම නම් ඉන්නෙ ඕක මැද්දෙ දෝලනය වෙවී. විභාග නැති රටක ඉපදෙන් ඕනෙ අප්පා.ඉතින් ඔය අතරෙ සමහර සතුටු ආරංචිත් ලැබෙනවා.

ගෙදරට පූසෙක් ඇවිත්! ඊයෙ උදේ නැගිටිනකොටම චූටි මට අලුත් සාමාජිකයගෙ ෆොටෝස් එවලා තිබුණා. එයා කොච්චර පුදුම සතෙක්ද කියනවා නම් ආවෙ කොහෙන්ද කියලා අපේ ගෙදර මිනිස්සු වත් දන් නෑ. හැබැයි එයා හැසිරෙන්නෙ ඒ ගෙදර එයාගෙ වගේ. ආව මුල්ම විනාඩියේ ඉඳන් එයා ගෙදර හැමතැනම ඇවිදලා හොඳ පරීක්ශාවක් කරලා තියෙනවා. අන්තිමේදි එයා නිදාගන්න හොඳයි කියලා තෝරගෙන තියෙන්නෙ නංගිගෙ කාමරේ ඇඳයි, පුටුවයි. වැඩේ කියන්නෙ නංගි පූසොන්ට ටිකක් වත් කැමති නෑ!

හැබැයි එයා අකමැති වුණාට මට මොකද කියලා පූසා නිදාගෙන්නෙම නංගිගෙ පුටුවෙ. දැක්ක පළවෙනි මොහොතෙම මට එයාට ආදරේ හිතුණා. ගොඩක් අය කියන විදියට පූසො කියන්නෙ මහ ආඩම්බරකාර සත්තු ජාතියක් තමයි. ඒත් බල්ලොන්ටත් වඩා මම පූසොන්ට කැමතියි. දවසක් මම මට නැති පූසෙක් ගැන හිතලා කවියකුත් ලිව්වා

පුංචි ජෙට් එකක්
ගේ පුරා දුවන
රෝස පොඩි නහය
හුරතලය පෙරෙන
සුදු පාට බෝලයක්
උදේ ඇස් ඇරියාම
ඇඳේ පැත්තක තියෙන!

ගොඩක් වෙලාවට මම ආදරේ කරන අය ගැන මම කවි ලියනවා. ලියලා කියන් නැතිව තියන් ඉන්නවා. එකපාරට මතක් වෙනවා හදිසියෙ මම මැරුණොත් එයා ඒ ගැන දැන ගන් නෑනෙ කියලා. අන්න එහෙම වෙලාවට මම ඉක්මනට අදාළ කෙනාට ඒක යවනවා. මේක ඉමැජින් කරලා ලිව්ව එකක් වුණාට දැන් මේක තෑගි කරන්න පූසෙක් ඉන්නවා ගෙදර! මැරෙන්න කලින් දීගන්න පුලුවන් වුණොත් හොඳයි!

නංගි යුනිවර්සිටි එන්නයි යන්නේ!

නංගි කොළඹට එනවා කියන්නෙත් සතුටු හිතෙන ආරංචියක් තමයි. එදාට අම්මත් එයි. මට තව මාස කීයකින් ගෙදර යන්න වෙයිද දන්නෙත් නෑ. ඊයෙ ෆුඩ් සිටියට ගිහින් නංගිගෙ කෑම ගබඩාවට දාන්න පුලුවන් බඩු ටිකක් ගත්තා. ඒ ටිකට ගිය ගාන දැක්කම මට පුදුම හිතුණා. හැබැයි අද හර්තාල් හින්දා කඩ වහලා. ඉතින් මට ඒවයින් ටිකක් පාවිච්චි කරන්න වුණා😪. හෙට ආයෙ ගිහින් ගන්න ඕනෙ.

මොනවා වුණත් මේ සතියෙ මං ගිල්ල, ගිලින්න ඉන්න සතුටු පෙති ඕව තමයි!