නල්ලූර්

යාපනය කියලා google search කරත් පෙන්වන්නෙ නල්ලූර් කෝවිලේ පින්තූර. ඒක ඒ තරමටම ප්‍රසිද්ධ පූජනීය ස්තානයක්. හින්දු බැතිමතුන් විතරක් නෙමෙයි හැම ආගමකම අය යාපනේ ගියොත් නල්ලූර් වඳින්න යන එක සාමාන්‍යයෙන් සිද්ධ වෙනවා. ඉතින් අපිත් අන්තිමම දවසෙ එන්න කලින් නල්ලූර් කෝවිලට ගිහිනුයි ආවෙ. Shorts ඇඳන් හිටිය අයට කෝවිලට ඇතුළට යන්න බැරි නිසා අපිට ඇතුළට නම්‍ යන්න බැරි වුණා. එළියෙ ඉඳන් බලාගෙන ආවා. ඒ ඇති!

ඔයාලට මතක ඇති මං බෝට්ටු ගමනක් ගැන කිව්වා. ඉතින් ඒ බෝට්ටු ගමනෙදි මුණ ගැහුණ අපි වගෙම යාපනය බලන්න ආව අන්කල්ලා සහ ආන්ටිලා ටිකක් අපිට ආයෙම එතනදි මුණගැහුණා. එයාලට වගෙම අපිටත් සතුටුයි. මාව හොඳට මතක තිබුණා කිව්වා as the snack girl in the boat. ඉතින් අවසානෙදි වැළඳගැනීමකින් අපි එයාලටත් සමුදීලා එන්න පිටත් වුණා

නල්ලූර් ඉස්සරහම තියෙන vegetarian Restaurant එකකින් අපි උදේ කෑම වේල ගන්න ගියා. Super delicious. කෙනෙක් පොරොන්දු වුණා හොඳ review එකක් දාන්නත්. මං දන් නෑ එයාට වගෙම මටත් restaurant එකේ නම මේ වෙනකොට අමතකද කියලා. කොහොම වුණත් ඒක තියෙන්නෙ නල්ලූර් ඉස්සරහ.

Train එකක් තියෙන්නෙ දවල් දෙකට නිසා අපි bus එකේ එන්න තීරණය කළා. ඒත් bus station එකට ආවම bus තියෙන්නෙත් දෙකට කියලා කිව්වා. අන්තිමට අපිට වව්නියා වලට ඇවිත් colombo වලට බස් එකක එන්න වුණා. දිග බස් ගමනකින් පස්සෙ අපි colombo වලින් බැහැගත්තා.

ඒක මතකයක් පිරුණු සුන්දර ගමනක්. සමහර හිත් තෙත් කරපු දේවල්, යාපනයේ මිනිසුන්ගෙ අමාරු ජීවිත, විශේ ශයෙන් Delft Island වල මිනිසුන්ගෙ මුහුදු හරහා ගමන් වලදි එයාලගෙ ජීවිත කොච්චර අනාරකශිත් ද කියලා දැක්කම මට දුක් නොවී ඉන්න බැරි වුණා. ඒ දුක තාම එහෙමමයි. වාහනයක් කැඩුණත් ඒ වාහනේ බෝට්ටුවක දාගෙන ගොඩබිමට එන්න කරන අරගලේම ඇති!

ඒ නිසා ඒ ගමනෙ සතුටයි දුකයි සමබරයි!