මගේ අම්මගෙ ලස්සන ගම

මගේ අම්මා ඉපදිලා තියෙන්නෙ ගාල්ලෙ දොඩන්දූවෙ. හැබැයි 88/89 කලබල කාලෙදි අම්මගෙ තාත්තා ඒ කියන්නෙ මම ජීවිතේටවත් දැක්කෙ නැති මගේ සීයා අම්මයි අම්මගෙ සහෝදර රංචුවයි අරන් දෙවුන්දර තුඩුවෙ ඉඳන් බුත්තල කරවිලකොටුව කියන ගමට ඇවිත් තියෙනවා. ආච්චි අම්මා මැරෙනකම්මත් හිටියෙ එහේ. අවුරුද්දට අපි ගමේ යනවා කියලා ගියෙත් එහේ. දැන් යන්නෙත් එහේ.

කරවිල කොටුව ගමට අපේ ගෙදර ඉඳන් පැය භාගෙක විතර දුරක් තියෙන්නෙ. අම්මගෙ මල්ලිලා අක්කලා අයියලා ඔක්කොම ඉන්නෙ එහේ. තාත්තා කලින්ම තෙල් ගහන් හිටියෙ නැත්නම් මේ පාර අවුරුද්දට ගමේ ගිහිනුත් ඉවරයි. ඉතින් ගමනෙ මාතෘකාව. කලින් පාර වල නම් ගියාම ඇලේ බැහැලා නානවා. මේ පාර ඇළේ වතුරත් නෑ මට සනීපත් නෑ. ඒත් අපි දවල් කෑම එහෙම කාලා ගියා ගමේ ඇවිදින්න

කරවිල කොටුව ගම තමයි පුංචි කාලෙ ඉඳලා මං ආසම ගම. ලස්සනම ගම. ගමට ලස්සන කුඹුරු යායක් තියෙනවා. ලොකු කන්දක් තියෙනවා. වැවක් තියෙනවා. වැවෙන් වතුර අරන් කුඹුරු යායවල් වලට දුවන ඇළක් තියෙනවා. ඉතින් මොනවද අඩු? මං ඒ කාලෙ කියන්නෙ ඉඩම් කෑල්ලක් අරන් මේ ගමට එන් ඕනෙ කියලා.

වැවට යනකොට ඇළපාර හම්බවෙනවා. ඊයෙ යනකොට ඇළපාරෙ තාරොවො දෙන්නෙක්. වතුර ගොඩක් තිබුණෙ නැති වුණාට ඒ දෙන්නා පීනනවා. ලස්සනයි. තව අලුතින් රෙස්ටුරන්ට් එකකුත් දාලා මේ පාර යනකොට. එතනට වැවත් පේනවා. පරිසර හානියක් සිද්ධ නොවේවා කියන එක තමයි මගේ එකම ප්‍රාර්ථනාව.

වෙනදා වගේම වැව ලස්සනට හිනාවීගෙන හිටියා. වැවේ කොටසක් තියෙනවා ගස් වලින් පිරිලා. එතන සීතලයි වගේම හරිම නිශ්ශබ්යි. මං හිතන්නේ ඒක තමයි සොබාදහමේ තියෙන අපූරු නිහඬතාව. ඒ වගේ තැන්වලට ගියාම සිද්ධ වෙන දේ දන්නවද? අපිට අපිවම ගොඩාක් හොඳින් ඇහෙනවා.

චූටි කියන්නෙ සොබාදහමට පුදුම විදියට ආදරේ කෙනෙක්. සමහර වෙලාවට එයාට මට වඩා දේවල් දැනෙනවා පේනවා. ඉතින් එයා මෙන්න මේ ෆොටෝ එක ගත්ත තැනට ගිහින් කිව්වා ලොකු අක්කි බලන්න මේක වැවට තියෙන ජනේලයක් කියලා. ඇත්ත. ඒක වැවට තියෙන ජනේලයක් තමයි. එයාට ලස්සන කතා ගොඩක් තියෙනවා සොබාදහම ගැන.

අවසානෙදි කියන් ඕනෙ කරවිල කොටුව කියන්නෙ පුදුම ලස්සන ගමක්. අවුරුදු ගානක් එහේ ලස්සන නොනැසී තියෙනවා. තව අවුරුදු ගානක් ඒ ගම ඒ විදියටම ජීවත් වෙන් ඕනෙ!