පෙඳ පාසි වලත් ආදරේ..!❣️

අද අපි දෙවෙනි වතාවටත් වැල්ලවත්ත බීච් එකට ගියා. ඒක මගෙ නීතිය. සතියකට වතාවක් කොහේ හරි හුළං වැදෙන හවසක්. ඔය නීතිය මට සතියක් දෙකක් විතර මඟ හැරිලයි තිබුණෙ.දැන් ඉතින් ආයෙ back to normal!

වැල්ලවත්ත බීච් එකට තියෙන්නෙ හරිම හිතුවක්කාර පෙනුමක්. අන්න ඒකට තමයි මං වැඩියෙන්ම ආදරේ. බීච් එකක් කියලා ලොකූ තීරුවක් නෑ. ඒත් ලස්සනයි. ට්‍රේන් එකේ ගමන් ගිහින් ටිකක් රෑ වෙලා කොටුවට එන දවස් වල මං දැකලා තියෙනවා වැල්ලවත්ත බීච් එක.

ගල් උඩයි, බංකු උඩයි අඳුරු සෙවනැලි විදියට මිනිස්සු ඉන්නවා. ඒ මොහොතට අදාළව ඒ තියෙන්නෙ ආදරේ කියලා මං දන්නවා. මමත් දවසක එතන ඉන්න ඕනෙ කියලා මම ඒ දවස් වල හිතෙනවා. ඉතින් අද තමයි ඒ දවස.

අද මට හම්බවුණා ලස්සනම ලස්සන දෙයක්. මේ උඩින් සහ පහළින් තියෙන ෆොටෝ වල තියෙන පෙඳ පාසි. පෙඳ පාසි වටකරගත්ත ගල දැක්කහම ප්‍රදර්ශන වලට තියන්න හදන ගෙවල් මතක් වුණා. ලස්සන පොඩි ගල් වලින් හැදුව මාළිගාවකුත් මතක් වුණා. පහත් වෙවී ඒවයෙ ෆොටෝ ගන්නකොට තමයි මුහුදු රැල්ලක් ඇවිත් මාව නාවලම දැම්මෙ. ලුණු කාගෙන නැගිට්ටෙ!

හැන්දෑවට මුහුදක් අයිනෙ තියෙන අහසක ලස්සන කියන්න ඕනෙ නෑ. අඳුරු වළාකුලකින් ඉර වහගෙන හිටියට හරියට ට්‍රාන්ස්පේරන්ට් එකක් වගේ ඉර එළිය මුහුදු වතුර අස්සට විදින ගමන් හිටියෙ. තව ටිකකින් ඒ එළියම වෙන වෙන පාට විදියට අහසෙ අනික් පැත්තෙත් වැතිරුණා. ඉතාම ඉතාම පුංචි අංශුව, මම ඒ දිහා කන්න වගේ බලන් හිටියා.

මේ විදියට ගහන්න, මෙහෙම කරන්න කිය කිය ෆොටෝ ගහලා දෙන්න කියල ෆොටෝ ටිකකුත් ගහගත්තා. අඳුර වැටෙන්න වැටෙන්න අහස පෙනුනෙ නැති වුණාට ඒ ලස්සන, රෑට තියෙන නිස්කලංක බව හිතටම දැනෙනවා.

ඒ හැමතැනම ආදරේ. අහස, පොළොව, මුහුද, මිනිස්සු, පෙඳ පාසි ඒ ඔක්කෝම ආදරේ තමයි.. අහුල ගන්න කෙනෙකුට..!