اختلال اضطراب فراگیر: علایم و نشانه‌ها

در حالت عادی ما گه‌گاه در زندگی خود دچار اضطراب می‌شویم، به‌خصوص در صورتی که با تنش‌ها و استرس‌های مختلف زندگی روبه‌رو باشیم. ولی در صورتی که اضطراب بسیار شدید و مداوم باشند و کنترل آن به‌سختی امکان‌پذیر باشد، به‌طوری‌که با فعالیت‌های روزمره‌ی فرد تداخل داشته باشد، ممکن است علامتی از وجود اختلال اضطراب فراگیر باشد.

اختلال اضطراب فراگیر ممکن است در دوران کودکی یا بزرگسالی شروع شود. علایم این اختلال تا حدودی شبیه اختلال هراس، اختلال وسواسی-جبری، و دیگر انواع اضطراب است، ولی هر کدام از آنها یک وضعیت روان‌پزشکی متفاوت به شمار می‌روند.

اختلال اضطراب فراگیر می‌تواند چالش بزرگی در زندگی فرد پدید آورد. در خیلی از اوقات، این اختلال ممکن است با اختلالات خُلقی و دیگر انواع اضطراب همراه باشد. در اکثر موارد، اختلال اضطراب فراگیر با روان‌درمانی یا دارو قابل کنترل است. تغییر دادن سبک زندگی، یاد گرفتن مهارت‌های سازگاری، و استفاده از تکنیک‌های آرامش‌بخشی می‌تواند در این زمینه مؤثر باشد.

علایم اختلال اضطراب فراگیر بین افراد مختلف متفاوت است، و ممکن است بیمار به‌طور پیوسته دچار نگرانی و اضطراب درباره‌ی مسایل مختلفی باشد که میزان اضطراب و نگرانی او به‌هیچ‌وجه با میزان تأثیر این رویدادها متناسب نیست. فکر کردن بیش از حد درباره‌ی برنامه و راه‌حل مسایل و در نظر گرفتن تمام پیامدهای بد ممکنه، از دیگر علایم این وضعیت است. در اختلال اضطراب فراگیر، بیمار رویدادهایی را که چندان هم مشکل‌زا نیستند، به‌عنوان رویدادها و موقعیت‌های تهدید کننده در نظر می‌گیرد.

در این اختلال، بیمار به‌سختی می‌تواند با مسئله تردید و عدم اطمینان روبه‌رو شود.و در تصمیم‌گیری مشکل دارد؛ از اینکه تصمیم غلط اتخاذ کند، می‌ترسد؛ نمی‌تواند نگرانی‌ها را کنار بگذارد. بیمار نمی‌تواند آرام باشد، احساس بی‌قراری می‌کند، احساس می‌کند که در لبه‌ی پرتگاه قرار دارد. بیمار در تمرکز کردن دشواری دارد، و احساس می‌کند که گاه ذهنش خالی می‌شود.

علاوه بر علایم و نشانه‌های روانی و ذهنی که در بالا ذکر شد، اختلال اضطراب فراگیر می‌تواند علایم و نشانه‌های جسمانی نیز داشته باشد: احساس خستگی، وجود مشکل در خوابیدن، اسپاسم یا درد عضلانی، لرزیدن، از جا پریدن، تعریق، تهوع، اسهال یا نشانگان روده‌ی تحریک‌پذیر، و به‌طور کلی، تحریک‌پذیری، از علایم جسمانی مرتبط با اختلال اضطراب فراگیر هستند.

ممکن است که فرد گاه بدون هرگونه علت مشخص، احساس نگرانی و اضطراب داشته باشد؛ مثلاً درباره‌ی ایمنی خود یا عزیزان خود نگران است و به‌طور کلی، احساس کند که قرار است اتفاق بدی بیفتد.