ဘဝရဲ႕အတိတ္အေၾကာင္း
ယေန႔ေခတ္မွာ နည္းပညာမ႐ွိတဲ့ ႏိုင္ငံကို နည္းပညာေတြနဲ႔ ဝင္ၿပီး ခ်ယ္လွယ္ေနၾကတယ္.... အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြ ဆိုေတာ့ နည္းပညာကိုနားလည္ေအာင္ ျပည္သူေတြကို နည္းပညာေတြသင္ေပးမလား... အဲနည္းပညာကိုတားမလား ေသခ်ာတာကို နည္းပညာကို အသံုးမခ်ရင္ ဘိတ္ခ်ီးမွာက်န္ခဲ့မယ္။နည္းပညာကို သံုးခ်ႏိုင္ရင္ နည္းပညာထြန္ကားတဲ့ႏိုင္ငံေတြေမးၾကည့္ပါေလ။
"စြမ္းေလးထမင္းစားေတာ့မလား"
"ဟုတ္စားမယ္ေဒၚေလးငယ္ ဒယ္ဒီေရာစားျပီးျပီလား"
"ျပီးျပီစြမ္းေလး စြမ္းေလးအတြက္ေဒၚေလးငယ္ဘာလုပ္ေပးရအံုးမလဲ"
"ရတယ္ေဒၚေလးငယ္ဘာမွမလုပ္နဲ႔က်ေနာ္ရွိတာနဲ႔ပဲစားလိုက္မယ္"
"ေအးေအးစားလို့အဆင္မေျပရင္ေဒၚေလးကိုေျပာေနာ္"
"ဟုတ္"စြမ္းထက္ထမင္းစားေနတာကိုေဒၚေလးငယ္ကယပ္ေတာင္ကိုင္ျပီးေစာင့္ေနေပးသည္
စြမ္းထက္ ထမင္းစားရင္းျပံဳးေနမိသည္
"စြမ္းေလးဘာေတြျပံဳးေနတာလဲ
ဧကန္နေပ်ာ္စရာတစ္ခုခုရွိေနပီထင္တယ္
ဘာလဲစြမ္းေလးဒယ္ဒီကကုမၼဏီအသစ္ဖြင့္ေပးလို႔ေပ်ာ္ေနတာလား''
"မဟုတ္ပါဘူးေဒၚေလးငယ္ရာ က်ေနာ္ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႔ကိုျပံဳးတာပါ"
"ဒါဆိုေဒၚေလးကိုလဲေျပာျပေလဒါမွေဒၚေလးလဲစြမ္းေလးနဲ႔အတူတူေပ်ာ္လို့ရမွာ"
"ဒီကိစၥကဘယ္သ႔ူမွေျပာလို့မရဘူးေဒၚေလးငယ္ရဲ႕"
"ေသခ်ာပါပီဒါဆိုစြမ္းေလးမိန္းကေလးကိစၥမဟုတ္လား"
"ဟာေဒၚေလးငယ္ကလဲအာ့လိုေပၚတင္ၾကီးေမးရတယ္လို႔
ေဒၚေလးငယ္ကက်ေနာ့္စိတ္ထဲျဖစ္တာကိုသိေနတာလား"
"ဘယ္ကလာသိမွာလဲစြမ္းေလးမ်က္ႏွာကနည္းနည္းရွက္ေနေတာ့
ေဒၚေလးကခန္႔မွန္းျပီးေျပာလိုက္တာပါ"
စြမ္းထက္ နည္းနည္းေတာ့ရွက္သြားသည္
ကိုယ့္အျဖစ္ကိုေဘးကေဒၚေလးငယ္ကေတာင္သတိထားမိေနသည္
ေဘးလူအျမင္မွာေတာင္စြမ္းထက္အရမ္းေပ်ာ္ေနတာကိုသိသာေနသည္
မ ရယ္ ေမာင့္အျဖစ္ကေနျမင့္ေလအရူးရင့္ေလျဖစ္ေနပါျပီဗ်ာ
စြမ္းေလးေပ်ာ္တာကိုျမင္ရေတာ့ေဒၚေလးငယ္ဝမ္းသာမိသည္
စြမ္းေလးအခုလိုမ်ိဳးဘယ္တုန္းကမွတစ္ေယာက္ထဲျပံဳးမေနတက္ပါ
အေပါင္းအသင္းလဲမ်ားမ်ားမရွိေတာ့စြမ္းေလးျပံဳးေပ်ာ္တာကိုသိပ္မေတြ႔ရ
စြမ္းေလးကတခါတေလေဒၚေလးငယ္ကိုရင္ဖြင့္တက္သည္
သူ႔ဘဝမွာမာမီသာရွိရင္သူအရမ္းေပ်ာ္မွာတဲ႔
အဲ႔လိုအခ်ိန္မ်ိဳးဆိုစြမ္းေလးအတြက္ေဒၚေလးငယ္ရင္နင့္ေအာင္ခံစားရပါသည္
စြမ္းေလးကိုအျမဲျပံဳးေပ်ာ္ေစခ်င္တာေဒၚေလးငယ္ရဲ႕စိတ္ရင္းအမွန္ပါ
အခုမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္စြမ္းေလးေပ်ာ္ေနသည္
အဲ႔ဒီမိန္းကေလးကိုေဒၚေလးငယ္မသိေပမဲ႔ေက်းဇူးတင္မိသည္
စြမ္းေလးအေပ်ာ္ေတြေပ်ာက္ဆံုးမသြားဖို႔သာေဒၚေလးငယ္ဆုေတာင္းေပးမိသည္
"မ အရမ္းပင္ပန္းေနျပီလား"
"ဘာကိုလဲစြမ္း"
အခုတေလာတျခားကုမၼဏီေတြကအက်ိဳးတူပူးေပါင္းတာေတြနဲ႔
ျပီးေတာ့ဒီဇိုင္းပညာရွင္နဲ႔လဲမ ပဲအျမဲကူလုပ္ေပးေနရတာဆိုေတာ့
ပင္ပန္းေနျပီလားေမးတာပါ"
အဲ႔က်ေတာ့ မ က ဒယ္ဒီကုမၼဏီနဲ႔အတူထုတ္ခ်င္တာလား ကုမၼဏီႏွစ္ခုလံုးမွာအားလံုးအတူတူထုတ္မွာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး
လႊာျဖစ္ေစခ်င္တာကေတာ့ကုမၼဏီႏွစ္ခုလံုးမွဒီဇိုင္းမတူတဲ႔ေႏြရာသီဖက္ရွင္ေလးေတြထုတ္ရင္ပိုအဆင္ေျပမလားလို႔
ဒါကလႊာအၾကံေပးတဲ႔သေဘာပါ
ဆံုးျဖတ္ရမွာကစြမ္းကိုယ္တိုင္ပါ"
"မ ေျပာတဲ႔အၾကံကေကာင္းေနတာပဲစြမ္းလက္ခံပါတယ္
မ လဲကိုယ္တိုင္ဒီဇိုင္းဆြဲတက္ေအာင္သင္ထားပါလား"
"အဲ႔ဒါကိုတက္ထားတာေကာင္းပါတယ္ဒါေပမဲ့လႊာကစြမ္းတို႔လိုကုမၼဏီေထာင္နိုင္တဲ႔သူမဟုတ္ဘူးကိုယ့္အက်ီ ၤကိုယ္တိုင္ခ်ဳပ္အဲ႔လိုလုပ္ရလိမ့္မယ္"
"ဟာ မ ကလဲဗ်ာေနာက္ပီ
တခ်ိန္မွာ မ ကကုမၼဏီပိုင္ရွင္ျဖစ္မလာနိုင္ဘူးလို႔ဘယ္သူေျပာလဲ"
"ျဖစ္လာမွာပါေနာင္ဘဝေတြက်ရင္"
"တကယ္လို႔မ်ား မ ကိုကုမၼဏီပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္ကလက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းရင္
မ ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္မလဲ လက္ခံမွာလားျငင္းမွာလား"
"လႊာ ျပတ္ျပတ္သားသားျငင္းမိမွာပါ"
"ဟင္. . ဘာလို့လဲ မ"
"ဟုတ္တယ္လႊာျငင္းမိမွာပဲ
လႊာ မခ်စ္တဲ႔သူကိုဘယ္ေတာ့မွလက္မထပ္ဘူး
အကယ္၍မ်ားလႊာအဲ႔ဒီလူကိုလုက္ခံလိုက္တယ္ဆိုပါေတာ့
လႊာကေငြမက္တဲ႔အတန္းစားထဲမွာပါသြားမွာေပါ့
လႊာ ကုမၼဏီပိုင္ရွင္မျဖစ္ရင္ေနမခ်မ္းသာရင္ေန
ဘယ္ေတာ့မွျဖတ္လမ္းနည္းနဲ႔မလိုက္ဘူး"
"မ ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ကိုက်ေနာ္ေလးစားမိပါတယ္
တကယ္လို့မ်ားကုမၼဏီပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္က မ ကိုခ်စ္ေရးဆိုလာရင္
မ သူ႔ကိုျပန္ခ်စ္နိုင္ပါေစေနာ္ က်ေနာ္အျပင္သြားမလို့
မ အျပင္သြားစရာရွိတယ္ဆိုတခါထဲလိုက္ခဲ႔မလား"
"အခ်ိန္ကေစာေသးတယ္မလိုက္ေတာ့ဘူး
စြမ္းသြားစရာရွိတာသြားပါ"
"ok ဒါဆိုက်ေနာ္သြားျပီ"
သူထြက္သြားမွလႊာစိတ္သက္သာသြားေတာ့သည္
ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိစြမ္းထက္ေအာင္နဲ႔စကားေျပေနလ်ွင္လႊာမြန္းက်ပ္ေနတာအမွန္လႊာအသက္မွရွဴ မိရဲ႕လားေတာင္မသိ
ျပီးေတာ့သူေျပာသြားသည့္စကားေတြကိုလဲလႊာနားမလည္နိုင္
သူေျပာတဲ႔စကားတိုင္းကမတူညီတဲ႔အဓိပၸာယ္ေတြရွိေနတာေတာ့အမွန္ပါ
ဘယ္လိုအဓိပၸာယ္ေဆာင္ေနတယ္ဆိုတာလႊာမသိ. . .
"ဟူးးးးးးးးး"
''ေဒါက္. . .ေဒါက္. . .''
''ဝင္လာခဲ႔ပါ"
"လႊာ ''
''ေအာ္စည္သူဘာကိစၥရွိလို႔လဲ"
"စြမ္းထက္အျပင္သြားတာလား"
"ဟုတ္တယ္ေလဘာျဖစ္လို့လဲ"
"ငါနင့္ကိုေမးစရာရွိလို႔ဟ"
"လာထိုင္ ဘာေမးမွာလဲ"
"ခုနကစြမ္းထက္အျပင္ကိုထြက္လာေတာ့သူ႔မ်က္ႏွာကျပံဳးေနတာပဲ
ျပီးေတာ့ငါ့ကိုလဲေျပာသြားေသးတယ္ မ, ကိုအလုပ္ေလးကူလုပ္ေပးလိုက္ပါအံုးတဲ႔
အစငါလဲေၾကာင္သြားတယ္ မ ကဘယ္သူ႔ေျပာတာလဲေပါ့
ေနာက္မွနင့္ကိုဆိုလိုမွန္းသိတာ
ေျပာပါအံုး စြမ္းထက္ကနင့္ကိုဘာလို႔အဲ႔လိုေခၚတာလဲ"
"မသိပါဘူးဟာသူေခၚခ်င္လို႔ေခၚတာျဖစ္မွာေပါ့"
"နင္ခြင့္မျပဳဘဲနဲ႔သူကအဲ႔လိုမေခၚေလာက္ဘူးလို႔ငါထင္တယ္
နင္ေခၚခြင့္ေပးထားတာမဟုတ္လားလႊာ"
"ငါခြင့္ျပဳခ်င္လို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူးသူငါတို့အလုပ္ရွင္ျဖစ္ေနလို႔"
စည္သူ ကလႊာ့ကိုဘာစကားမွမဆိုဘဲစိုက္ၾကည့္ေနသည္
စည္သူၾကည့္ေနေတာ့လႊာမလံုမလဲျဖစ္လာသည္
"ဘာလဲစည္သူ နင္ကငါေျပာတာကိုမယံုလို့လား
နင္မယံုလဲငါထပ္ရွင္းျပမွာမဟုတ္ဘူးငါအလုပ္ကိစၥသြားစရာရွိတယ္"
"ဒါဆိုလဲသြားေလ"
လႊာလိုအပ္တဲ႔စာရြက္စာတမ္းေတြဖိုင္ေတြယူျပီးofficeထဲကထြက္လာခဲ႔သည္ Taxiငွားကာအလုပ္ကိစၥခ်ိန္းထားတဲ႔ေနရာကိုလာခဲ႔သည္
စည္သူဘယ္လိုအေတြးေပါင္းစံုနဲ႔က်န္ရစ္ခဲ႔မယ္ဆိုတာကိုေတာ့လႊာမသိ
လႊာရယ္နင့္စိတ္ကိုနင္ညာေနတာလားဒါမွမဟုတ္ငါ့ကိုညာေနတာလား
ခ်စ္သူကအခ်စ္ေလးလို့ေခၚရင္မၾကိဳက္တဲ႔လႊာက
တျခားတစ္ေယာက္က မ လို့ေခၚတာကိုေတာ့ၾကည္ျဖဴ တယ္ေပါ့လႊာ
ပန္းတိမ္လႊာ နင္ငါ့ကိုမရက္ပါေစနဲ႔လို႔ပဲငါဆုေတာင္းရမွာပါ
စည္သူကလႊာ့ကိုငယ္ငယ္ေလးထဲကခ်စ္ခဲ႔သည္
လႊာကစည္သူရဲ႕ငယ္ခ်စ္ဦးပါ
လႊာနဲ႔ခ်စ္သူျဖစ္တဲ႔အခ်ိန္ကလဲ5ႏွစ္ေတာင္ေက်ာ္ေနပါပီ
လႊာကလဲဘယ္သူ႔ကိုမွစိတ္မဝင္စားသလိုစည္သူကလဲလႊာ့ကိုသာသစၥာရွိသည္
စည္သူနဲ႔လႊာၾကားမွာဘာလ်ွိဳ႕ဝွက္ထားတာမွမရွိ
ႏွစ္ေယာက္လံုးပြင့္ပြင့္လင္းလင္းတိုင္ပင္ၾကသည္
အခုေတာ့ကံၾကမၼာလွည့္စားေတာ့မလားမသိ
စည္သူနဲ႔လႊာ့ၾကားမွာဖြင့္မေျပာနိုင္တဲ႔အေၾကာင္းအရာေလးေတြရွိလာခဲ့သည္
အထူးသျဖင့္စည္သူတို႔ရဲ႕အလုပ္ရွင္စြမ္းထက္ေအာင္နဲ႔ပန္သက္ျပီးလႊာလ်ွိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတြထားလာခဲ႔သည္
ဘာကိုမွပြင့္ပြင့္လင္းလင္းဖြင့္မေျပာတခါတေလတစ္ေယာက္ထဲေငးငိုင္ေနတက္သည္
ခ်စ္သူေတြသာျဖစ္သည္လႊာ့ရဲ႕စိတ္ကိုစည္သူမခန္႔မွန္းတက္
ဒါဟာလႊာနဲ႔စည္သူၾကားမွာသံေယာစဥ္မခိုင္မာေသးလို႔လား
မျဖစ္နိုင္ပါဘူးလႊာ့ကိုစည္သူအရမ္းခ်စ္တယ္တေန႔လႊာ့ရဲ႕စိတ္ကိုစည္သူနားလည္နိုင္မွာပါ. . . . . . . .
"ကိုစည္သူ တစ္ေယာက္ထဲလာတာလား မ,ေရာမပါဘူးလား"
"ဟုတ္တယ္စြမ္းထက္ ဒီေန႔လႊာအလုပ္မလာဘူး
ေနမေကာင္းဘူးလို႔လႊာ့အေဖကေျပာလိုက္တယ္"
"ဒါဆိုကိုစည္သူက မ,နဲ႔ေသခ်ာမေတြ႔ခဲ႔ဘူးေပါ့"
"ဟုတ္တယ္မေတြ႔ခဲ႔ဘူးအရမ္းၾကီးျဖစ္တာေတာ့ဟုတ္မယ္မထင္ပါဘူး
ရိုးရိုးေနမေကာင္းတာျဖစ္မွာပါ"
"awwဟုတ္ကဲ႔ ကိုစည္သူအလုပ္သြားလုပ္လို့ရပါပီ"
"ဟုတ္"
စြမ္းထက္ မ,ရဲ႕အလုပ္စားပြဲေလးကိုေဝ႔ၾကည့္လိုက္မိသည္ ထဲမွာတစ္ေနရာစာလိုေနသလိုစြမ္းထက္ရင္ထဲမွာလဲဟာတာတာ. . . . .
စြမ္းထက္တေနကုန္အလုပ္ဘုပ္ေနေပမဲ႔စိတ္က မ,စီကိုသာေရာက္ေနသည္
စိတ္နဲ႔လူနဲ႔လဲလံုးဝမကပ္. . . . .
''သူေဌး. . .သူေဌး"
"သူေဌး. . .သူေဌး"
"aww အင္းေျပာဘာလဲ"
"ဒါေလးလက္မွတ္ထိုးေပးပါအံုးသူေဌး"
"အဲ႔ဒါကဘာေတြလဲ"
"ေဆာင္းရာသီမွာထုတ္တဲ႔ကုန္ပစၥည္းနဲ႔ထြက္ကုန္ပစၥည္းစားရင္းေတြပါသူေဌး ျပီးေတာ့လက္က်န္ပစၥည္းအေရအတြက္ရယ္က်သင့္ေငြစာရင္းဇယားရယ္ပါ"
ေအး ဒါဆိုငါလက္မွတ္ထိုးေပးလိုက္မယ္"
"ဟုတ္ကဲ႔"
စြမ္းထက္လက္မွတ္ထိုးေပးလိုက္သည္ဝန္ထမ္းေတြကအတိအက်လုပ္တာမို႔ဘာမွျပန္စစ္စရာမလို
စာရင္းျပန္စစ္ရင္လဲ မ,ကသာတာဝန္ယူစစ္ေပးသည္
စြမ္းထက္က လက္မွတ္ထိုးအနည္းငယ္စစ္လိုက္ယံုပါ
နဂိုထဲကသတိရေနသည့္ မ,ကိုအခုပိုျပီးလြမ္းမိျပန္သည္
မ,ရယ္ မေတြ႔ရတဲ႔တစ္ရက္ကရက္ေပါင္းတစ္ရာမကၾကာေနသည္ထင္မိသည္
စြမ္းထက္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္ မ,ကိုညေနက်ရင္သြားေတြ႔မည္
မ,ကိုမေတြ႔ရရင္မေနနိုင္တာကိုယ္တိုင္သာအသိဆံုးမို႔ပါ. . . .
"ဒယ္ဒီ. . .''
''သားလာ ရံုးဆင္းလာျပီေပါ့ဟုတ္လား"
"မဟုတ္ပါဘူးဒယ္ဒီက်ေနာ္ကသြားစရာေလးရွိလို႔ေစာဆင္းလာလိုက္တာပါဝန္ထမ္းေတြကမဆင္းေသးပါဘူး"
"ေျပာပါအံုးဒယ္ဒီကုမၼဏီကိုလာတဲ႔ကိစၥ"
"ဦးေလးဦးထြန္းျမတ္ကိုေတြ႔ခ်င္လို႔လာတာပါဒယ္ဒီ"
"ဘာကိစၥရွိလို့လဲသားက"
"ဒီလိုေလဒယ္ဒီရဲ႕ဦးေလးဦးထြန္းျမတ္ရဲ႕သမီးကိုသိတယ္မဟုတ္လား
သူကအခုသားကုမၼဏီမွာအလုပ္ဝင္ေနတာေလ"
"awwဟုတ္လားဒယ္ဒီသူ႕ကိုေမ့ေမတာ
ထြန္းျမတ္ကိုေတာင္မေမးမိဘူး
ဒါနဲ႔ဘာျဖစ္လို့လဲသားအဆင္မေျပလို့လား"
မဟုတ္ပါဘူးဒယ္ဒီအဆင္ေျပပါတယ္
အခုသူကေနမေကာင္းလို႔ကုမၼဏီကိုမလာဘူးေလ
အဲ႔ဒါသားကသူ႔အလုပ္ရွင္ဆိုေတာ့သတင္းသြားေမးခ်င္လို႔ပါ
ကိုယ့္ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ေနမေကာင္းတာပစ္ထားရင္မေကာင္းဘူးေလ
ဒယ္ဒီရဲ႕ျပီးေတာ့သူကကုမၼဏီအတြက္လိုအပ္တဲ႔သူလဲျဖစ္တယ္ေလ
က်ေနာ္တစ္ေယာက္ထဲသြားလို႔မသင့္ေတာ္လို႔
ဦးေလးဦးထြန္းျမတ္ကိုတခါထဲလာေခၚလိုက္တာပါ"