ကၽြန္ေတာ့ဘဝထဲက မွတ္တိုင္မ်ား ( Volume 9 )

ႏွလုံးသားဒဏ္ရာေဟာင္းႏွင့္ကၽြန္ေတာ္

တစ္ခ်ိန္က ႏွလုံးသားေရးရာ နာက်င္ဖြယ္ ခံစားမႈမ်ား ရွိခဲ႕ၾကဖူးမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့ အျဖစ္ေလးနဲ႕ တိုက္ဆိုင္ေနမလား ေဝမ်ွခံစားၾကည့္ေပးလွည့္ပါ။

သူမ ဆိုေသာ မိန္းကေလးနဲ႕ စတင္ေတြ႕ဆုံၾကစဥ္က က်ေနာ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား အရြယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ခန္းနားထည္္ဝါေသာ တိုက္တာအေဆာက္အဦးႀကီးေပၚက မ်ိ ဳးဂုဏ္ေဆြဂုဏ္ ဓနဂုဏ္ေတြနဲ႕ က်ေနာ္တို႕ၿမိဳ႕ရဲ႕ က်က္သေရေဆာင္ ၿမိဳ႕မ်က္ႏွာဖုံး ဟု ဆိုအပ္ေသာ သူေဌးႀကီးတစ္ဦးရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာသမီးငယ္ မိငယ္ ဆိုေသာမိန္းကေလး တစ္ဦးနဲ႕ ဆင္းရဲသားရပ္ကြက္မွာေန ဖခင္က အစိုးရဌာနတစ္ခုမွ စာေရးႀကီး မိခင္က အိမ္ဆိုင္ေစ်းသည္ မခမ္းနားမႀကီးက်ယ္ေသာ ကပ္မိုးကပ္ကာ ဝါးထရံကာ အိမ္ငယ္ေလးနဲ႕ လက္ရွိဘဝမွာ ျခိဳးျခံေျခြတာျခင္း သီအိုရီကို လက္ကိုင္ထား စိတ္ခ်မ္းသာေသာ မိသားစုမွ သားငယ္က်ြန္ေတာ္ တို႕ ႏွစ္ဦး သံေယာဇဥ္ အျမစ္တြယ္မိၾကေသာ အခါ . . .

အခ်ိန္အခါက က်ေနာ္တို႕နယ္ၿမိဳ႕ေလး၏ ေဒသေကာလိပ္တြင္ ေက်ာင္းတက္ေနစဥ္ကာလ က်ေနာ္ ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသားဘဝ မိငယ္ဆိုေသာ မိန္းကေလးကို စတင္ေတြ႕ရွိရင္းႏွီးခဲ႕ၾကပါတယ္။ သင္ယူေနေသာ ေမဂ်ာ ဘာသာရပ္မတူသည့္အတြက္ က်ေနာ္တို႕ႏွစ္ဦး အတြက္ ဆုံရပ္ကေတာ့ အေမခ်ိ ဳ အသုပ္ဆိုင္ငယ္ေလး ျဖစ္ပါတယ္။

ႏွစ္ဦးသားေတြ႕ဆုံ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ လက္ရာေကာင္းလွေသာ အေမခ်ိဳ အသုပ္စုံကို အတူစားၾကရင္း ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႕ရသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအၾကား က်ေနာ္တို႕ႏွစ္ဦးရဲ႕ သံေယာဇဥ္ႀကီးပုံက စံျပဳရေလာက္ေအာင္ျဖစ္ခဲ႕သည္ ။ အခ်ိန္ေန႕ရက္တို႕သည္ တိုက္စားပြန္းရွလာသည္မွာ ေက်ာင္းတက္ႏွစ္ တစ္ႏွစ္တိုင္ခဲ႕သည္။
ေလေျပေလညင္း ေလးမ်ားၿပီးေနာက္ မုန္တိုင္းငယ္က ရုတ္တရက္ ေရာက္လာပါပီ ေက်ာင္းသို႕ ကိုယ္တိုင္လာႀကိဳေသာ သူမ၏ဖခင္သည္ က်ေနာ္တို႕ႏွစ္ဦး၏ သံေယာဇဥ္ကို ျမင္ေတြ႕သိရွိပီးေနာက္ က်ေနာ္တို႕ႏွစ္ဦးအၾကား ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းေသာ ေလနီၾကမ္းတစ္ခု ဝင္ေရာက္ ေမႊေႏွာက္ျခင္း၏ အစျဖစ္လာခဲ့သည္။

ေက်ာင္းပိတ္ရက္တစ္ေန႕ ရုတ္တရက္ ဆိုက္ရပ္လာေသာအိမ္ေရွ႕က အေကာင္းစားကားႀကီးေၾကာင့္ လူစုံေနေသာ က်ေနာ္တို႕မိသားစုေလး ေခတၲေၾကာင္အမ္းသြားရသည္။ ကားႀကီးေပၚမွ တန္ဖိုးႀကီးေသာ သားေရဖိနပ္တစ္စုံႏွင့္ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္တစ္စုံ ျဖင့္သူေဌးစုံတြဲႏွစ္ဦး ဆင္းသက္လာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့အမည္အားေမးျမန္းကာ အိမ္ေရွမွ ဝင္ခြင့္ေတာင္းလာ၍ က်ေနာ့္ မိဘမ်ားမွ လိႈက္လွဲစြာ အိမ္တြင္းသို႕ ဖိတ္ေခၚေလသည္။

အိမ္ထဲအေရာက္ ထြက္ေပၚလာေသာ စကားသံမ်ားကေတာ့ ေပ်ာ့ေျပာင္းႏူးည့ံေသာ စကားမ်ားအစား မိုးႀကိဳးထစ္သည့္အလား ႀကိမ္းဝါး ေျပာဆိုေနၾကေသာ မိငယ္၏ မိဘမ်ားအား က်ေနာ္ႏွင့္ မိသားစုမွာအ့ံၾသမင္သက္ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ေနာက္ဆုံးအေျဖတစ္ခု ထြက္လာပါပီ က်ေနာ့္တို႕မိသားစုအား လိုသေလာက္ေငြေပးမည္ သူမတို႕၏ သမီးငယ္အား ကၽြန္ေတာ္မွ အဆက္ျဖတ္ရန္ ကမ္းလွမ္းလာပါသည္။ က်ေနာ္တို႕ အိမ္ငယ္ေလးအတြင္း ျပင္းထန္ေသာ မုန္တိုင္းငယ္တစ္ခု တိုက္ခတ္ေလၿပီ က်ေနာ္၏ဖခင္က ရိုးသားေအးေဆးသူျဖစ္ေသာ္လည္း မီးေတာက္မတတ္ မ်က္လုံးအစုံျဖင့္ မိငယ္၏ မိဘမ်ားအား ျပန္လည္ေခ်ပ ေျပာဆိုေနသည္မ်ား က်ေနာ့္မိခင္မွာလည္း တုန္ရင္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းအစုံျဖင့္ မ်က္လုံးအစုံမွ မ်က္ရည္တို႕သည္စီးက်လ်က္ အံႀကိတ္ကာေျပာလိုက္သည့္စကားမ်ား။ ႏြမ္းပါးေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ မိသားစု၏ စိတ္ႏွလုံး ထိခိုက္သည္သာမက က်ေနာ္သည္လည္း ႏွလုံးသားအားဆုတ္ေျခခံရသည့္အလား ႏြမ္းေခြယိုင္နဲ႕ခဲ႕ရေပသည္။

ေနာက္ရက္မ်ားတြင္ ကၽြန္ေတာ္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသို႕ ပုံမွန္ အတန္းတက္ေနေသာ္လည္း က်ေနာ္၏ မိငယ္ ေက်ာင္းတက္ျခင္းမရွိေတာ့ပါ သူမ၏မိဘမ်ားက ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕ရွိ အဆင့္ျမင့္ တကၠသိုလ္ တစ္ခုသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းထားလိုက္ၾကသည္။ က်ြန္ေတာ္လည္း ႏွလုံသားဆႏၵကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ သူမရွိရာ ၿမိဳ႕သို႕ တိတ္တခိုး သြားေတြ႕ပါသည္။ ရလဒ္ကေတာ့ အလြန္ဆိုးသည္ သူေဌးအလိုက် ေငြေပးငွားရမ္းထားေသာ လူမိုက္တစ္စု၏ ဝိုင္းဝန္းရိုက္ႏွက္မႈေၾကာင့္ ဒဏ္ရာျပင္းထန္ပီး အတြင္းလူနာအျဖစ္ ေဆးရုံတက္လိုက္ရသည္။

ေနာက္သုံးလခန္႕အၾကာ က်ြန္ေတာ္၏ ဒဏ္ရာမ်ား သက္သာလာပီး သူမအေၾကာင္း ဆက္လက္စုံစမ္းခဲ႕သည္္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား တားသည့္ၾကားမွ သူမရွိရာ ၿမိဳ႕သို႕ ထပ္မံသြားေရာက္ ခဲ႕ပါသည္။ သူမရွိရာ တကၠသိုလ္ အတြင္း သူမကိုရွာေတြ႕ခဲ႕ပါေသာ္လည္း က်ြန္ေတာ္၏ အိမ္မက္တို႕ ပ်က္ျပယ္ေဝးလြင့္ခဲ႕ရပါသည္။ အေၾကာင္းကား-- အေကာင္းစားကားငယ္ေလးေပၚမွာ ရြယ္တူ သူေဌးသားတစ္ဦးႏွင့္အတူ သူမအတူရွိေနသည္။ က်ြန္ေတာ့ကို ေတြ႕လိုက္ရခ်ိန္ သူမ၏ မ်က္ဝန္းအစုံမွာ မ်က္ရည္စတို႕ ေဝ့သီလ်က္။ ကားေနာက္ခန္းမွာေတာ့ သူမ၏ မိဘမ်ားက မင္းဘာတတ္ႏိုင္ေသးလဲ ဟူေသာ အဓိပၸါယ္မ်က္လုံးမ်ားႏွင့္ကၽြန္ေတာ့အား ၾကည့္ေနၾကသည္။ ကားစက္သံပင္မၾကားလိုက္ရ ကၽြန္ေတာ့အနီးမွ ထြက္ခြာသြားသာကားငယ္ေလးကိုၾကည့္ရင္း လက္သီးတင္းတင္းဆုပ္လ်က္ အံႀကိတ္ကာေနာက္က်န္ခဲ႕သည္ကကၽြန္ေတာ္။

ရြက္ေဟာင္းေႀကြလို႕ ရြက္သစ္တို႕ေဝေနၾကၿပီ မိငယ္၏ သတင္းကိုဆက္လက္စုံစမ္းေသာ္လည္း အေဝးၿမိဳ႕ တစ္ခုသို႕ ေျပာင္းေရႊ႕သြားသည္သာ သိလိုက္ရသည္။ ဘယ္ဆီမွာေရာက္ေနလဲ မိငယ္ အလြမ္း အေဆြး အပူမီးကိုရင္ဝယ္ပိုက္ရင္း တစ္ခ်ိန္မွာ ျပန္ဆုံေတြ႕ဦးမည္ဟု ယုံၾကည္လ်က္ . . .

အေဝးတစ္ေနရာမွ ပ်႕ံလြင့္လာေသာ သီခ်င္းသံစဥ္တစ္ခုသည္ ကၽြန္ေတာ့ အေၾကာင္းမ်ားဖြဲ႕သီထားေလသည္လား . . . .

နာက်င္လြယ္တဲ႕ ႏွလုံးသား ေလးကို
ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ မင္းထားရစ္ခဲ႕လို႕
ခ်စ္သူေမရယ္ ငါခံစားခဲ႕ရပီမို႕ ……

ငါဘာမ်ား မွားေနလို႕မ်ား
နင္ငါ့နေဘးနားကထြက္ခြာသြားသလား
အႀကိမ္ႀကိမ္ အခါအခါ ငါေလေတြးရင္းအလြမ္းညမ်ား . . .

နင္နာက်င္ေနလဲ ေမ့ပစ္လိုက္ပါ
ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ ထားခဲ႕လိုက္ပါ
မင္းရဲ႕ ရင္ထဲကငါ့ကို ထုတ္ပစ္လိုက္ပါေတာ့
နင့္မိဘေတြနဲ႕ ငါ့ရဲ႕ၾကား
နင္မသိေသးတဲ႕ ျပႆနာမ်ား
တို႕ႏွစ္ဦးနီးစပ္ဘို႕ အတြက္တံတိုင္းေတြကာဆီးထား . . .

အသစ္ကျပန္စခ်င္တယ္
ငါ့ရင္ထဲ
ငါရင္ခုန္ဘူးတာ မင္းတစ္ေယာက္တည္း
ရင္ဆိုင္မယ္ အႏၲရာယ္မုန္တိုင္းမ်ားထဲ လည္းျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္တယ္

အသစ္ကျပန္စခ်င္တယ္ ငါ့ရင္ထဲ
ငါရင္ခုန္ဘူးတာ မင္းတစ္ေယာက္တည္း
အေျခေနေတြျခားလို႕ တို႕ႏွစ္ေယာက္ေဝးခဲ႕ရေပမယ့္
ျပန္ဆုံႏိုင္ခြင့္ေတာ့ရွိေနခ်င္ေသးတယ္ ။ ။

ႏွလုံးသားဒဏ္ရာေဟာင္းမ်ား ရွိခဲ႕ၾကလို႕ တိုက္ဆိုင္မႈမ်ားရွိရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါလို႕ ။ ။ ။

ႏွလုံးသားျဖင့္ ခံစားေရးသားသူ > > > ညီညီဝင္း
Writer > > > @nyinyiwin ( Steemit )
writing time > > > 26.8.2017 ( Saturday ) pm (10:00)
Crd: Photo From Google
#Love #Life #Literature