ရင္ကိုခြဲမယ့္ စာေလးတစ္ေစာင္
ဒီေန႔ ရံုးပိတ္ရက္လဲျဖစ္၊ လုပ္စရာအလုပ္ေတြလဲ အားလံုးၿပီးစီးသြားၿပီဆိုေတာ့ အိပ္ရာထဲမွာ
ေအးေအးလူလူ စာဖတ္လိုက္၊ ေဖ့ဘုတ္ၾကည့္လိုက္
ျဖင့္ သာယာေနသည္။ တူ၊ တူမေတြလဲ အလုပ္သြား ၾက၊ ေက်ာင္းသြားၾကေတာ့ က်မတစ္ေယာက္တည္း အိမ္ေစာင့္က်န္ေနရသည္။ အိပ္ရာထဲ ၾကာ႐ွည္မလွဲခ်င္တာနဲ႔ အိမ္ေ႐ွ႕ဝရန္တာမွာ ထိုင္ရင္း ျဖတ္သြား
ျဖတ္လာမ်ားကို အမွတ္မဲ့ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
က်မအိမ္က ငါးထပ္တိုက္အေပၚဆံုးမွာဆိုေတာ့
လမ္းေပၚက လူသြားလူလာမ်ားကို ႐ွင္း႐ွင္း
လင္းလင္းျမင္ေနရသည္။ လမ္းတဖက္ စည္ပင္
အမိႈက္ပံုတြင္ အမိႈက္ထဲမွ စီးပြား႐ွာသည့္ လင္မယား ရန္ျဖစ္ေနၾကသည္။ ဒီဘက္ပလက္ေဖာင္းလက္ဘက္ရည္ဆိုင္မွ ေတးသံမ်ားကလည္း ပ်ံ႕လြင့္ေနသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ လမ္းတစ္ဖက္သစ္ပင္အရိပ္ေလးနားသို႔ ကားတစ္စီးထိုးရပ္လာသည္။ ကားထဲမွ အသက္ ၃၀ ခန္႔ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးႏွင့္ အသက္ ၇၀ အရြယ္
အမ်ိဳးသမီးႀကီးတို႔ ကားေပၚမွဆင္းလာသည္။ သားအမိျဖစ္ဟန္တူသည္။ လူငယ္အမ်ိဳးသားက အမ်ိဳးသမီးႀကီးကို ညင္သာစြာတဲြလာသည္။ ထို႔ေနာက္
သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္႐ွိ ခံုတန္းလ်ားတြင္ ေနရာခ်ထားေပးၿပီး အမ်ိဳးသားက ကားျဖင့္ျပန္ထြက္သြား
သည္။
အမ်ိဳးသမီးႀကီးက ကားထြက္သြားရာသို မ်က္ေစ့
တဆံုးေငးၾကည့္ရင္ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ ထိုျမင္ကြင္းကို
ၾကည့္ရင္း က်မလည္းအေမ့ကို သတိရေနမိသည္။ က်မအေမလဲ က်မရံုးသြားရင္ ထိုသို႔ေမွ်ာ္ၾကည့္
ေနက်။ အမ်ိဳးသမီးႀကီးက သားရဲ႕ကားေလး သူ႔ျမင္ကြင္းက ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မွ ေနရာျပန္ထိုင္
သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမေဘးအိတ္ေထာင္ထဲမွ တစံု
တရာကို ႏိႈက္ေနသည္။ ဪ....ဓာတ္ပံုေလးထင္ပါရဲ႕။ ၾကည့္ၿပီးျပံဳးေနလိုက္တာ။
ထို႔ေနာက္ ျခင္းေတာင္ထဲႏိႈက္ေနသည္။အိတ္႐ွံဳ႕
ေလးထဲမွ ပုတီးကုံးကို ထုတ္ယူၿပီး ပုတီးစိပ္ေန
သည္။ ပုတီးစိပ္ေနရင္း သားထြက္သြားရာလမ္းကို တစ္ခ်ိန္လံုးၾကည့္ေနသည္။ ကားျဖဴျဖဴျမင္တိုင္း သူ႔သားကားမ်ားလားဟု ထင္ေနပံုေပၚသည္။ သူ႔ကို
ေက်ာ္လြန္၍ ေမာင္းသြားလွ်င္ ေနာက္ကားတစ္စီးကို ထပ္ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနသည္။
ထို႔ေနာက္ က်မလဲ အိမ္ထဲျပန္ဝင္လာသည္။ ေရမိုးခ်ိဳး၊ ေန႔လည္စာထမင္းစားၿပီး အိမ္ေ႐ွ႕ထြက္၍
အေမႀကီးကိုၾကည့္မိသည္။ အေမႀကီးက ထိုေနရာမွာပဲ ႐ွိေနသည္။ ”ဟင္...အေမႀကီးက ခုထိ မသြား
ေသးပါလား” ခဏတျဖဳတ္ ဟိုၾကည့္ သည္ၾကည့္
လုပ္ၿပီး အိမ္ထဲျပန္ဝင္လာသည္။ တူမငယ္ေတာင္
ေက်ာင္းဆင္းလာၿပီ။
တူမကို အဆာေျပမုန္႔ေကြၽးၿပီး က်ဴ႐ွင္သို႔ လိုက္ပို႔ သည္။ က်ဴ႐ွင္ပို႔ၿပီး ျပန္လာေတာ့ အေမႀကီးကို
လွမ္းၾကည့္မိသည္။
”သနားပါတယ္။ သူ႔ခမ်ာတစ္ေယာက္တည္း
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ပ်င္းေနမလဲ။ တေနကုန္
ထိုင္ေနေတာ့ ေညာင္းေနမွာေပါ့။ သြားစကားေျပာအံုးမွ...”
”အေမႀကီး...ဘယ္သြားမလို႔လဲ၊ တစ္ေယာက္တည္းလား၊ ထိုင္ေနတာ ၾကာၿပီေနာ္။ က်မက ဟို
တိုက္တန္းမွာေနပါတယ္ ဘာကူညီေပးရမလဲ”
”ေအး..သမီး၊ ရပါတယ္။ အေမႀကီးက သားကို
ေစာင့္ေနတာ”
”ဪ...မနက္တုန္းက အေမႀကီးကို ကားနဲ႔လိုက္ပို႔တဲ့သူလား၊ က်မဟိုတိုက္ေပၚက လွမ္းၾကည့္ေနတာ.. ၿပီးေတာ့ ကားနဲ႔ျပန္ထြက္သြားတယ္ေလ”
”ဟုတ္တယ္...ဟုတ္တယ္၊ အဲ့ဒါအေမႀကီးသားပဲ၊
အလုပ္႐ွိေသးလို႔ အလုပ္ၿပီးၿပီးခ်င္းျပန္လာေခၚမယ္ ဆိုလို႔ေစာင့္ေနတာေလ။
က်မလဲ ဘာရယ္မဟုတ္ စိတ္ဝင္စားသြားၿပီး
အေမႀကီးႏွင့္စကားစျမည္ေျပာမိသည္။ ထို႔ေနာက္ အေမႀကီးက သူ႔သား၏မိသားစုဓာတ္ပံုေလးထုတ္
ျပၿပီး ...
”ဒါ..အေမႀကီးေျမးေလးေလ။ သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာ။ သူ႔အေဖငယ္တုန္းကအတိုင္းပဲ။ အေမႀကီးက
ေျမးေလးကိုေတြ႔ခ်င္လို႔ လာျပပါဆိုတာ ေျမးေလးက ပင္ပန္း မွာစိုးလို႔တဲ့။ အေမႀကီးေခြၽးမကလဲ ခရီး
ဒဏ္မခံႏိုင္ဘူး တဲ့။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ အေမႀကီးလဲ
ေျမးေလးကို ေတြ႔ရေအာင္ ဒီကိုလာခဲ့တာပဲ။”
အေမႀကီးမ်က္ဝန္းတြင္ သားႏွင့္ေျမးကို ေတြ႔ရမည့္
ေမ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားႏွင့္ တလက္လက္ထေနသည္။
”အေမႀကီးကဘယ္ကလာတာလဲ” နည္းနည္းစပ္စုမိသည္။
”အေမႀကီးက ပခုကၠဴ၊ ၿမိဳင္ဘက္ကပါ။ အေမႀကီး တို႔ရြာကေတာ္ေတာ္ေခါင္ပါတယ္။ ကားလမ္း၊ ရထားလမ္းေဝးတယ္။ ဒီကိုလာခ်င္လြန္းလို႔ ရြာကေန
မန္းေလးကို အလုပ္လာလုပ္သူေတြကို အကူအညီ
ေတာင္းၿပီးလိုက္လာတာ။ သူတို႔အျပန္မွာ လိုက္လာတာ။”
”ဪ....သမီးေရ၊ တစ္ခုေလာက္ျပခ်င္လို႔ရ
မလား၊”
”ဟုတ္...ျပေလ၊ ရပါတယ္”
”သားက စာတစ္ေစာင္ ေပးသြားတယ္။ အေမႀကီးက စာမဖတ္တတ္လို႔ ဖတ္ျပပါလား။”
က်မလဲ မဆိုင္းမတြ စာကိုယူဖတ္လိုက္ပါတယ္။
စာဖတ္ၿပီး က်မ ဝမ္းနည္းသြားတယ္။ အေမႀကီးကို
ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်မေျပာမယ့္စကားကို ေမွ်ာ္လင့္
ျခင္းႀကီးစြာနဲ႔ေစာင့္ေနတယ္။
က်မ...က်မ အေမႀကီးကိုဘယ္လိုေျပာရမလဲဟင္...
အေမႀကီးရဲ႕ သားနဲ႔အတူေနရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း မ်က္ဝန္းေတြ..ဒီတဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေနတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြကို က်မစကားေၾကာင့္ ေမွးမွိန္သြားရ
ေတာ့မယ္။ က်မေလ...မေျပာခ်င္ဘူး။ အေမႀကီးရဲ႕ သားဆိုသူကိုလည္း မုန္းလိုက္တာ....။
စာထဲမွာေရးထားတာက....
”အခု...ဒီစာဖတ္သူကိုေတာင္းဆိုပါတယ္။
ယခုစာျပသူ အမ်ိဳးသမီးႀကီးအား အနီးဆံုးလူအိုရံု သို႔ ပို႔ေပးပါ”.....တဲ့။
ၾကည့္ခဲဖူးေသာ video ေလးတစ္ခုကို ခံစားေရးဖြဲ႔ပါသည္။)
ဩ ေလာကႀကီးနယ္ ေမတၱာခန္းေျခာက္ ေၾကာက္စရာပါတကား
Posted using Partiko Android
Congratulations! This post has been upvoted from the communal account, @minnowsupport, by nweoomon from the Minnow Support Project. It's a witness project run by aggroed, ausbitbank, teamsteem, someguy123, neoxian, followbtcnews, and netuoso. The goal is to help Steemit grow by supporting Minnows. Please find us at the Peace, Abundance, and Liberty Network (PALnet) Discord Channel. It's a completely public and open space to all members of the Steemit community who voluntarily choose to be there.
If you would like to delegate to the Minnow Support Project you can do so by clicking on the following links: 50SP, 100SP, 250SP, 500SP, 1000SP, 5000SP.
Be sure to leave at least 50SP undelegated on your account.
စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ...သူ႔မွာလည္းသား႐ွိတာ၀ဋ္လည္မွာပါ....
Posted using Partiko Android
ျပဳသူအသစ္ျဖစ္သူအေဟာင္းတဲ့
လာလိမ့္မယ္
ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ခံစားေရးတတ္ပါ ့ဗ်ာ
အားေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္႐ွင္
ေအာ္ ႏွမေပးခ်ီတက္နဲ႔ ဒီေလာက္ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတဲ့ပို႔စ္ကိုမ်ား
သူက ငါလုပ္လိုက္ရ အ႐ိုးတျခား အသားတျခားျဖစ္ေရာ့ ဟင့္.....။
လုပ္ပလိုက္စမ္းပါ ငါ့ခ်ည္းပဲလာ လာမန္႔နာ
ေျသာ္ ဘဝ ဘဝ
Posted using Partiko Android
လူ႔ဘဝႀကီးက ေတြးၾကည့္ေလ
ေတြးၾကည့္ေလ ဒုကၡေတြဘဲလား
ေအာင့္ေမ့မိတယ္
မိုက္ရိုင္းလိုက္တ့ဲ သားေနာ္ သူ႕ အလွည့္ ဒီထက္ဆိုးမယ္
Posted using Partiko Android
ဟုတ္တယ္ သူ႔အလွည့္က်မွ အတိုးေရာအရင္းေရာ ဆပ္ရမွာ
ဖတ္ေနရင္းေတာင္ ခံစားရပါတယ္ဗ်ာ 😭
Posted using Partiko Android
Really sad.