လူမွန္ေနရာမွန္

လူမွန္ေနရာမွန္

ေကာ္ဖီဆိုင္တစ္ခု တြင္ျမန္မာေဘာလံုးပြဲကို အားေပးၾကည္႔ရွဳေနသည္။
ေဘာလံုးပြဲကလည္းမနိုင္သျဖင္႔ မရႊင္မလန္းျဖစ္ေနေသာ စိတ္မ်ားကို စကားေျပာရင္း ေျပေပ်ာက္ေစေသာငွာ
အသက္ငါးဆယ္ေက်ာ္ လူၾကီးတစ္ဦးႏွင္႔ စကားလက္ဆံုက်လွ်က္ရွိပါသည္

"တူေမာင္ ဘာအလုပ္လုပ္သလဲကြဲ႔"
"ပန္းရံလုပ္ပါတယ္ ဦးေလး "
"တစ္ျခားဘာအလုပ္လုပ္တက္ေသးသလဲ "
"မတက္ပါဘူး ဦးေလး ရြာမွာေတာ႔ လယ္လုပ္ပါတယ္
ခုလိုမိုးေတြဆက္တိုက္ရြာေနတဲ႔ အခ်ိန္ေတြဆို အလုပ္ဆင္းလို႔မရဘူး
၀င္ေငြမရွိပါဘူး ဦးေလးရယ္"
"ေအးေအး မင္းကို ဦးေလး ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ေျပာျပခ်င္တယ္ နားေထာင္မလား"
"ဟုတ္ဦးေလး ကြ်န္ေတာ္နားေထာင္ခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ"

ေရွးအခါက ရြာတစ္ရြာမွာ အလြန္ခ်စ္ၾကတဲ႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ရွိေလသည္။
တစ္ဦးအမည္မွာ ေမာင္လွျဖစ္ျပီး က်န္တစ္ဦးအမည္မွာ ေမာင္ဘျဖစ္ေလသည။္
သူတို႔ေနထိုင္ရာ ရြာတြင္လယ္အလုပ္ကို ငယ္စဥ္ကပင္ လုပ္ကိုင္ၾကပါေသာ္လည္း
တိုးတက္ၾကီးပြားနုိင္ေျခမရွိဟုထင္ျမင္ကာ တစ္ရြာမေျပာင္းသူေကာင္းမျဖစ္ ဆိုသည္႔အတုိင္းပင္
ၾကီးပြားတိုးတက္မည္႔ အလုပ္ရွာေဖြရန္ရြာေလးကို စြန္႔ခြါလွ်က္ ထြက္ခဲ႔ၾကေလသည္။
တစ္နယ္ၿပီးတစ္နယ္ တစ္ရြာျပီးတစ္ရြာလွည္႔လည္ ရွာေဖြၾကရင္း တစ္ေနရာတြင္
ေဆးမွုန္႔မ်ားထည္႔ထားသည္႔ ေဆးဘူးေလးကို ေကာက္ရၾကေလသည္။
ႏွစ္ေယာက္သား ထိုေဆးဗူးေလးကို ၾကည္႔ကာ ငါတို႔ေတာ႔ အခြင္႔အေရးတစ္ခုရျပီေဟ႔
ဒီေဆးဗူးေလးကို အသံုးခ်ျပီး ေငြစေတြရေအာင္လုပ္ရမယ္ ဟုတိုင္ပင္ၾကျပီး
ေဆးကုရန္လူနာရွာၾကေလသည္။

ရြာတစ္ရြာသို႔ေရာက္ေသာအခါ ေ၀ဒနာအျပင္းအထန္
ခံစားေနရျပီး ဆရာေပါင္းစံုမွ လက္ေလွ်ာ႔ထားကာ ေသမည္႔အခ်ိန္ကို ေစာင္႔လွ်က္သာရွိေသာ
လူနာတစ္ဦးအားေတြ႕ေလသည္။ ေဆးကုသရန္ ခြင္႔ေတာင္းစည္းရံုးေျပာဆိုၾကျပီး
အသင္႔ပါလာေသာ ေဆးမွုန္႔အနည္းငယ္ကို လူနာအားတိုက္ေလ၏။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္
လူနာသည္ ၀မ္းမ်ားသြားေလေတာ႔သည္။ လူနာရွင္မ်ားက စိုးရိမ္စြာျဖင္႔ ဆရာတို႔ရယ္
လူနာကအားမရွိရတဲ႔အထဲ ၀မ္းေတြထပ္သြားေနျပန္ေတာ႔ ဟန္က်ပါ႔မလား ဟုေမးေလရာ
အို စိတ္မပူပါနဲ႔ဗ်ာ ဒါအပူ၀မ္းေတြသြားေနတာပါ ဒီ၀မ္းေတြရပ္သြားတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းငုတ္တုတ္
ထထိုင္လာမိမ္႔မယ္ စိတ္ခ် မၾကာခင္ သက္သာေပ်ာက္ကင္းသြားမ်ာပါဟု ခပ္တည္တည္ ပင္ဆိုေလသည္။
လူနာအား ေနာက္ထပ္ေဆး တစ္ခြက္ထပ္တိုက္ျပန္သည္။

ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ လူနာမွာတြန္႔လိမ္ေကာက္ေကြးလွ်က္ ေ၀ါခနဲ ေဗ်ာခနဲ ၀မ္းေတြ အဆက္မျပတ္ဒလေဟာ
ထြက္က်ကာ အသက္ထြက္ေလေတာ႔သည္။ လူနာရွင္မ်ားက ဒင္းတို႔ေဆးေၾကာင္႔ တို႔လူနာေသရသည္ဟုဆိုကာ
ရိုက္မည္ သက္မည္ လုပ္ၾကေလေတာ႔သည္။ ေမာင္လွနွင္႔ေမာင္ဘတို႔လည္း မ်က္ရည္လည္ရႊဲ ျဖင္႔ လက္အုပ္ေလးမ်ား
ခ်ီလွ်က္ ရြာသူၾကီးအား ရွိခိုးဦးတင္ ေတာင္းပန္ရင္း သူတို႔၏ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကို ေျပာျပေလေတာ႔သည္။
ရြာလူၾကီးသည္ သမာသမတ္ရွိေသာသူျဖစ္ရေလကာ ၾကီးေသာအမွုငယ္ေစ၊ငယ္ေသာအမွုပေပ်ာက္ေစရန္ အတြက္
လူနာရွင္တို႔အားေျဖာင္းဖ် ေျပာဆိုႏွစ္သိမ္႔ေပးေလသည္။

ျပီးတာေတြလဲျပီးေစၾကေတာ႔ ၊ေသသူကလဲ ေသျပီးေနျပီ။ မင္းတို႔လူနာကလည္း နဂိုတည္းက ဆရာစံုလက္ေလွ်ာ႔
ထားလို႔ ေသမယ္႔အခ်ိန္ကိုသာေစာင္႔ေနတာ တစ္ရြာလံုးအသိပဲ။ အက်ယ္ အက်ယ္မျငိမ္းဖြယ္ မျဖစ္ၾကနဲ႔ေတာ႔
ဟိုတက္ေယာင္ကား ႏွစ္ေယာက္ မင္းတို႔အျပစ္ေပးတဲ႔ အေနနဲ႔ ဒီအေလာင္းကို မင္းတို႔သယ္သြားျပီး ေျမျမွဳပ္ေပးရမယ္
ဟုဆိုေလသည္။

ေမာင္လွႏွင္႔ေမာင္ဘသည္ အေလာင္းအားေရွ႔ေနာက္ နွစ္ေယာက္ထမ္းလွ်က္ သယ္သြားၾကေလသည္
ေရွ႕မွထမ္းေသာ ေမာင္လွမွာ ဘာမွမျဖစ္။ေနာက္မွထမ္းေသာ ေမာင္ဘသည္မွာကား အေလာင္းစအို၀မွ တစ္စက္စက္
ထြက္က်ေနေသာ မစင္မ်ားေၾကာင္႔ တစ္ကိုယ္လံုးေပေရကာ နံေစာ္ေနေလေတာ႔၏။ အေလာင္းအားေျမျမွဳပ္ျပီးေသာ
အခါ ေမာင္လွက အလုပ္ေနာက္တစ္ခုေျပာင္းလုပ္ရန္စကားဆိုေလရာ ေတာ္ပါေတာ႔ေမာင္လွသူငယ္ခ်င္းရာ
မင္းကေရွ႕ကထမ္းလို႔ ဘာမွမျဖစ္ ငါကေနာက္ကထမ္းေတာ႔ ေခ်းအလူးလူး အေပေပနဲ႔ နံေစာ္ေနတာပါပဲကြာ
ဘာအလုပ္မွ ဆက္မရွာပါနဲ႔ေတာ႔ တို႔ရြာကိုသာျပန္ျပီး လယ္လုပ္ၾကပါစို႔ကြာ ဟုဆိုေလသည္။

ေအး ဦးေလးေျပာခ်င္တာက ေတာ႔ ကိုယ္႔ရပ္ကိုယ္႔ရြာကအလုပ္ကို ေလးစားတန္ဖိုးထားျပီး ၾကိဳးစားလုပ္ကိုင္လို႔ရပါ
လွ်က္နဲ႔ တနယ္တေက်းမွာ လာျပီးဒုတ္ခခံေနၾကတဲ႔ လူေလးတို႔လို လူငယ္ေတြအတြက္ အရြယ္မလြန္ခင္ စဥ္းစားဆင္
ျခင္နုိင္ဖို႔အတြက္ပါဟု ဆိုကာ ေကာ္ဖီဆိုင္အတြင္းမွထြက္ခြါသြားေလေတာ႔သည္။
@nightboy
photo. google