Kendimle Konuşmalarım

‌Günün anlam ve önemine dair bir şeyler yazmak istesem de başarılı olamayacağımı anlayıp pes ettim. Yeterince kutlandı ama o kadar anlamsız ve boş geliyor ki bu kutlamalar. Çünkü hepimiz kadına gösterilen değerin ne olduğunu ve ne olmadığını çok iyi biliyoruz. Keşke anneler erkek evlatlarını daha iyi yetiştirmiş olsalar da kadınların gördüğü bu muamele bir son bulsa. Ama ütopik bir düşünce olduğunu biliyorum. Yine anneler devam edecek küçük paşalarını dünyanın en önemli insanı gibi yetiştirmeye. Ve biz duymaya, görmeye devam edeceğiz kadınların gördüğü zulümleri...
‌
‌Herneyse. Bugün uyandığımdan beri kendimle konuşuyorum. Bir soru sorayım sizlere. İnsanın en iyi arkadaşı kimdir sizce? Bence insanın en iyi arkadaşı ta kendisidir. Düşünsenize gün içinde en çok kimle muhatap oluyorsunuz. Uyandığınız ilk an, yatakta tavanı seyrederken, uyumaya çalışırken, yolda, işte, evde, alışveriş yaparken, hatta tuvalette bile insan iç sesiyle yani kendisiyle konuşur. Bir düşünün! O kadar çok konuşuruz ki bunun bazen hatta çoğu zaman farkında bile olmayız. Şimdi böyle söyleyince deli miyim ben tepkisi gelebilir. Evet bazen insanın deliresi geliyor. Ve gelmeli de.

‌ ^{Image designed via Canva.com and background image is free to use from the inbuilt gallery.}
‌
Tüm bu delice fikirler insanın normal halinde çıkmaz ki zaten. Delilik iyidir.
‌Tekrar başa dönelim. En iyi arkadaş mevzusuna. Düşünsenize, kim size sizden daha iyi katlanır çoğu zaman? Bazen saatlerce konuşursun iç sesinle. Anlatırsın da anlatırsın. O bile anlamaz bazen seni. Bazen sadece konuşmak istersin. Yorum yapmasın, yargılamasın, bilsin her şeyimi, ama kimseye anlatır mı derdi olmasın ister insan. Kendinden başka kime yüzde yüz güvenirsin? En büyük sırlarını o bilir ve kimseye söyleyemez, istese de. Her şeyini bilir. Tüm zaaflarını, tüm kötü yönlerini, tüm kötü huylarını, ama yine de senin yanından ayrılmaz. Aşağılamaz seni. Yermez de övmez de. Başka kalıplara girmene gerek kalmaz. Her ne isen o olarak kalırsın yanında. Güzel şeyleri de kendinle paylaşmak gibisi var mıdır? Bir hayalin vardır. Anlatırsın da anlatırsın. Her anlatışında ilk kez dinler gibi ilgiyle dinler iç sesin. Mutlu etmez mi bu insanı?

‌Ne demiştik?

‌İnsanın en iyi arkadaşı kendisidir.