ကိုကို

"ဇာနည္… မင္းဟာေလ တစ္ေန႕တစ္ေန႔ အရက္ေတြပဲေသာက္ေန"

"ဟ…ကိုကို မင္းဟာေလ မင္းမေသာက္တိုင္း… ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ႕အရက္ကို မင္းမို႕မျကိဳက္တယ္…ငါကေတာ့ျကိဳက္တယ္… ငါျကိုက္လို႕ငါေသာက္တာကြ ကိုကိုရ… ေအ့…မင္းပါလိုက္ေသာက္ပါလား"

"မင္းက မင္းတင္အရက္ သမားအေခါခံရတာမဝလို႕ ငါကိုပါ အရက္သမား အေခါခံေစခ်င္တာလား…မင္းကို ပတ္ဝန္းက်င္ကေျပာသမ်ွ မင္းမျကားဘူးလား…မရွက္ဘူးလား…မင္းအစားငါရွက္တယ္ကြ"

"ဟာ…ကိုကိုရာ မင္းဟာေလ ပတ္ဝန္းက်င္ကို အရမ္းဂရုစိုက္တာပ ဲလားကြ…ပတ္ဝန္းက်င္ကေလ သူမ်ားကိုလက္ညိဳးထိုးမယ္ဆို သူတို႕ဆီမွာရိွတဲ႕ လက္၁၀ေခ်ာင္းေတာင္ ထိုးမေလာက္လို႕ သူမ်ားဆီကေတာင္ ငွားျပီးထိုးမဲ႕အမ်ိဳးကြ…ပတ္ဝန္းက်င္က မင္းေကာင္းတာလုပ္လဲ ေျပာမယ္…မေကာင္းတာလုပ္လဲေျပာမယ္…သူ႕တို႕ဘာသာ ဘာေျပာေျပာ ငါကေတာ့ လုပ္စရာရိွတာလုပ္မယ္ ေသာက္စရာရိွတာေသာက္မယ္…ေဝဖန္ကဲ႕ရဲ႕ခံရတိုင္းလဲ ညီကိုမဆူပါနဲ႕ ပတ္ဝန္းက်င္က ျမင္ျမင္သမ်ွအတင္းခ်ေနတာကို…အျပစ္ေျပာတဲ႕သူ ကိုယ္ခ်င္းမစာတတ္တဲ႕သူမွန္သမ်ွ ရိွသမ်ွ လက္ညိွးအကုန္ထိုးမွာမို႕က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ဂရုမစိုက္ဘူး"

ကိုကိုကေတာ့ သူ႕ညီဇာနည္ကို ဘယ္လိုေျပာဆိုဆံုးမေပမဲ႕မရခဲ႕ေပ။ဇာနည္ကေတာ ့သူ႕ကိုေတာင ္ျပန္ဆံုးမေနျပန္ျပီ။ကိုကိုလက္ေလ်ွာ့ေလျပီ ဘာမွဆက္မေျပာနိုင္ေတာ့။အေဖနွင့္အေမဆံုးျပီးကတည္းက ညီကို၂ေယာက္သာ အားကိုးရာ တိုင္ပင္ေဖာ္။ကိုကိုကအျကီး ဇာနည္ရဲ႕စံျပဆိုေတာ့ ဘာမွမလုပ္ သူျကိဳက္ေသာကြမ္း ေသာ္မွမစား ဇာနည္ကေတာ့ လုပ္ခ်င္တာအကုန္ လုပ္သည္။

ကိုကိုမ်က္လံုးမပြင့္ေသးခင္ အေမႊးတိုင္နံ႕ နွာေခါင္းထဲတိုးဝင္လာသည္။မ်က္လံုးကိုအတင္းဖြင့္ကာထျကည့္ေတာ့ ေဟာ ေတြ႕ျပီကိုဇာနည္ အထူးအဆန္းသူကဘုရားဝတ္ျပဳေနေလရဲ႕ သူဘုရားဝတ္ျပဳတာထိုင္ျကည့္ရင္း တစ္ခ်က္ေတာ့ျပံဳးမိသည္။"ေဟာ…ကိုကို နိုးျပီးလား…ညီထမင္းပြဲျပင္ျပီးျပီ ကိုကိုရဲ႕… မ်က္နွာသစ္ ျပီးရင္တစ္ခါတည္း ထမင္းစားက်တာေပါ့"

"ဇာနည္…မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ…အထူးအဆန္း"

"ဟာ…ကိုကိုရာ ကိုကိုအတြက္ ထမင္းပြဲျပင္ေပးတာပဲ အထူးအဆန္းလုပ္လို႕… ဟားးးမေျကာက္ပါနဲ႕ညီမေသေသးပါဘူး"

"ကိုကို အထူးအဆန္းေတြဆို ေႀကာက္လို႕ပါကြာ"

"ကိုကိုရာ ညီကေတာ့ အခုေသလဲက်နပ္တယ္…ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ အကုန္လုပ္ျပီးေသရတာ ညီကေတာ့ေက်နပ္တယ္…ကိုယ့္ဘဝက ဘယ္ေန႕Expireျဖစ္မလဲ မသိေတာ့ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ ျဖစ္ခ်င္တာ အကုန္လုပ္ထားျကည့္တယ္…မလုပ္ဖူးတာေတြလဲ လုပ္ျကည့္တယ္ dateလြန္သြားမွ ငါမလုပ္လိုက္ရဘူးဆိုျပီး ေနာင္တမရခ်င္လို႕"

'အးပါကြာ ဇာနည္ရာ လာထမင္းစားက်မယ္"ညီကိုႏွစ္ေယာက္ ထမင္း အတုစားျဖစ္သည္။ညီခ်က္ေက်ြးေသာ ထမင္းနွင့္ဟင္းက ခါတိုင္း သူခ်က္ေသာ ထမင္းဟင္းထက္ အရသာပိုရိွေနသလိုပင္။

ညေနေစာင္းေသာအခါ ဇာနည္အရက္ဆိုင္သြားဖို႕ ေျခလွမ္းျပင္ေလျပီ။"ဇာနည္…မင္းဘယ္လဲ"

"ကိုကို ညီအရက္သြားေသာက္မလို႔"

"မသြားပါနဲ႕လားညီ…ကိုကိုတစ္ေယာက္ထဲ အိမ္မွာက်န္ခဲ႕မွာ ပ်င္းလို႕"

"ဟားးးကိုကို ထူးထူးဆန္းဆန္း ခါတိုင္းလဲ ညီသြားရင္ ကိုကိုတစ္ေယာက္ထဲအိမ္မွာက်န္ေန
က်ပဲဟာ"

"ညီေလး မသြားပါနဲ႕ကြာ အမွန္ေတာ့ေလ… ညက ကိုကို အိမ္မက္မေကာင္းလို႕ပါ"

"ဘာအိမ္မက္မကမို႔္လို႕လဲကိုကို"

"မင္းက အဝတ္အစားအသစ္ေတြဝတ္ျပီး အေမတို႕ေနာက္ကို ေပ်ာ္ရႊျပီး လိုက္သြားတယ္…ကိုကိုလွမ္းေခါတာေတာင္ မင္းကတစ္ခ်က္လွည့္မျကည့္ဘူး"

"ဟားးးကိုကိုရာ ကိုကိုမေန႕က ညီကိုဆူရင္းနဲ႕ စိတ္ဆြဲတာေနမွာပါ"

"ဇာနည္ရယ္ မသြားပါနဲ႕ကြာ"

"ကိုကို…ညီသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ခ်ိန္းျပီးျပီ ကိုကိုရဲ႕"

"မင္းေျပာလို႕မရလဲသြားကြာ ငါပါလိုက္မယ္"

"ဘာ…ကိုကိုပါလိုက္မယ္ဟုတ္လား… ဟားးးးမျကားစဖူး တစ္ေခါက္ေလာက္ျပန္ေျပာပါအံုး"

"ဟုတ္တယ္ကြာ…ငါပါလိုက္မယ္…ဟားးး"

ညီကို၂ေယာက္ တစ္ေယာက္ဖခံုး တစ္ေယာက္ဖက္ျပီး အရက္ဆိုင္သို႕သြားေလျပီ။ကိုကိုစိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ညကအိမ္မက္ကို ထုတ္မရေသး။အရက္ဆိုင္အေရာက္တြင္ ဇာနည္သူငယ္ခ်င္းမ်ားက "ကိုကို မလိုက္စဖူးလိုက္လာပါလား…လာကိုကို ေသာက္"

ကိုကိုမွ မေသာက္ေတာ့ေႀကာင္း ဇာနည္အား စိတ္မခ်၍လိုက္လာျခင္းျဖစ္ေႀကာင္း ေျပာျပေလသည္။ညီကို စိတ္မခ်၍လိုက္လာေသာ ကိုကို အျဖစ္အား ရယ္ေမာႀကေလသည္။ထို႔ေနာက္ ကိုကိုအား အရက္အတူေသာက္ရန္ေခါ္သည္။အစပိုင္းတြင္ ကိုကိုျငင္းသည္။ဇာနည္ကပါ"ကိုကိုရာ ေသာက္စမ္းပါ အခုခ်ိန္ ကိုကိုေသသြားရင္ အရက္ဆိုတာ ဘာမွန္းေတာင္သိလိုက္မွာ မဟုတ္ဘူး…ေသာက္စမ္းပါ"ေျပာလည္းေျပာ အရက္ခြက္အားလည္း ကိုကိုေရွ႕တြင္ခ်ေပးလိုက္သည္။

ကိုကိုအရက္ခြက္ကို ေကာက္ကိုင္လိုက္ျပီး တစ္င ံုငံုလိုက္သည္ "အားးးခါးလိုက္တာ ဒီေလာက္ခါးတာမင္းတို႕မို႕အရသာခံေသာက္ေနက်တယ္"ဟုေျပာေလသည္။ဇာနည္ကေတာ့"ကိုကိုေသာက္ဖူးျပီမဟုတ္လား ေရာ့အျမည္းေလးပါစား"ဟုဆိုကာ အျမည္းပါခြံ႕လိုက္ေသးသည္။ကိုကို တစ္ခြက္မွနွစ္ခြက္ နွစ္ခြက္မွသံုးခြက္ စတင္မူးလာေလျပီ။ထို့ခ်ိန္တြင္ ဇာနည္တို႕အုပ္စုနွင့္ ရန္ျဖစ္ထားေသာအဖြဲ႕ဝင္လာေလသည္။ထိုအဖြဲ႕သည္ ဇာနည္တို႔လအဖြဲ႕အားေတြ႕ေသာအခါ ဆိုင္တြင္ မထိုင္ေတာ့ပဲ ျပန္ထြက္သြားေလသည္။

ဇာနည္မမူးေသးခင္ ကိုကိုအရင္မူးေလျပီ။ထို႔ေႀကာင့္ ဇာနည္မွ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား ႏႈတ္ျပီး ညီကိုႏွစ္ေယာက္ျပန္ခဲ႕ႀကေလသည္။ကိုကိုနွင့္ဇာနည္ တစ္ေယာက္ပုခံုး တစ္ေယာက္ဖက္ကာ သီခ်င္းဆိုရင္း ဒယီးဒယိုင္ျဖင့္ အိမ္ျပန္ခဲ႕က်သည္။
လမ္းတစ္ဝက္အေရာက္တြင္ေတာ့ အရက္မေသာက္ပဲျပန္သြားေသာ ဇာနည္ကို မေက်နပ္ေသာသူမ်ားက လမ္းပိတ္ထားေလျပီ။
"ဟိတ္ေကာင္ ဇာနည္ မင္းကိုမေက်နပ္တာေတြဒီေန႕ရွင္းမလို႕ ေစာင့္ေနတာကြ"

"ဟိတ္ေကာင္ေတြ ငါဒီေန႕ရန္မျဖစ္ခ်င္ေသးဘူး ေအးေဆးသြားပါရေစကြာ"

ေႀသာ္…ဟုတ္သားပဲ သူအကိုပါလာတာကိုး ဟားးးသူအကိုပါ မေသာက္စဘူး မူးေနပါလားဟ…ေကာင္းပါေပ့ကြာ…ဟားးးခ်ကြာ ညီအကို၂ေယာက္စလံုးကို"စကားသံ အဆံုးတြင္ လူမ်ားဝိုင္းလာသည္။ဇာနည္က ရန္ျဖစ္ေနက်မို႕ ျပသနာမရိွ ကိုကိုဒုကၡေရာက္လာျပီ။၂ေယာက္နွင့္အမ်ားမို႕ဇာနည္လဲမခုခံနိုင္။ တစ္ခါတြင္ တစ္ဘက္မွ ဇာနည္ေခါင္းကိုအုတ္ခဲနွင့္အထု ကိုကိုမွ ဇာနည္းအား တြန္းလဲလိုက္ရာ ကိုကိုေခါင္းကိုထုမိေလသည္။ကိုကိုလဲက်သြားသည္။တစ္ဖက္မွရန္ျဖစ္သူမ်ား
ထြက္ေျပးသြားက်သည္။ကိုကိုေခါင္းတြင္ ေသြးမ်ားစီးက် ေနသည္။

ဇာနည္ေအာ္ျပီး အကူအညီေတာင္းေလသည္။ရြာသားမ်ားေရာက္လာေလျပီ။ဇာနည္သည္ ကိုကိုအား ရင္ဘက္တြင္ေပြ႕ထားသည္"ညီ…ကိုကိုအရက္ေသာက္တာ ဒီေလာက္ေတာင္မူးသြားတာလား…ကိုကိုဘာမွမျမင္ရဘူး…ေခါင္းေတြလဲ မူးေနတာလား နာေနတာလား မသိေတာ့ဘူး…ကိုကိုအရမ္းအိပ္ခ်င္ေနျပီညီ"
ဇာနည္ပါးတြင္မ်က္ရည္ေတြနွင့္"ဟင့္အင္း ကိုကိုမအိပ္ပါနဲ႕…ကိုကိုမအိပ္ပါနဲ႕…ကိုကိုမအိပ္ရဘူး…ကိုကိုမအိပ္ပါနဲ႕ေနာ္…ကိုကိုအိပ္ေပ်ာ္သြားလို႕မျဖစ္ဘူး ကိုကိုလံုးဝမအိပ္ရဘူး"

"ညီ…ကိုကိုအခု ျပန္ျမင္ေနရျပီ ကိုကို႕ကို ေမေမနဲ႕ အေဖကလာခဲ႕တဲ႕လွမ္းေခါေနျပီ…ကိုကိုသြားေတာ့မယ္"

"မဟုတ္ဘူး…ကိုကိုမသြားရဘူး…ညီကိုမထားခဲ႕ပါနဲ႕ကိုကို…ကိုကိုမရိွပဲညီမေနနိုင္ဘူး…ကိုကိုမအိပ္ပါနဲ႕ေနာ္"ခဏအျကာတြင္ ကိုကိုမ်က္လံုးမ်ားပိတ္ျပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။
"ကိုကို…ကိုကို…ထပါကြာ ျပန္ႏိုးစမ္းပါ…ညီ ကိုကိုမေသာက္ေစခ်င္တဲ႕ အရက္ကို တစ္သက္လံုး မေသာက္ေတာ့ပါဘူး ညီကတိေပးပါတယ္…ကိုကို ႏိုးပါေတာ့"
သို႔ေသာ္ ကိုကို ထာဝရအိပ္စက္သြားေလျပီ ျပန္ျပီးႏိုးမလာခဲ႕။
Photo credit google
MSC-224
@myintlwinsoe