I go to Mahachai (Life Experiences No.3)

ကံဆိုးမသြားရာ မိုးလိုက္လို႔ရြာ လုပ္စားေတ့ာလည္းမိုးေခါင္ ခိုးစားေတ့ာလည္းေခြးေဟာင္
ဘန္ေကာက္မွာ အလုပ္အဆင္မေျပလို႔ မဟာခ်ိဳင္သြားတာ မဟာခ်ိဳင္ေရာက္ေတ့ာ ပုလိပ္ဖမ္းခံရတယ္ ဖမ္းတာေတာင္ ရိုးရိုးမဟုတ္ဘူး ေငြညစ္ေနတာ ဓါးျပတိုက္ေနသလားေအာက္ေမ့ရတယ္ တစ္ေယာက္ကို ဘတ္ေငြငါးေထာင္ေပးတဲ့ဗ်ာ...

ေသၿပီဆရာ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ေငြကိုေပးႏိုင္ရင္ မဟာခ်ိဳင္ကိုလာေတာင္ မလာပာဘူး ဘန္ေကာက္မွာပဲ ရတဲ့အလုပ္ ဝင္လုပ္ေနလိုက္မယ္

သူငယ္ခ်င္း 'အနိမ္'ျဖစ္သူမွာ က်ေနာ္တို႔အား ဘာမွမေျပာနဲ႔ ညိမ္ညိမ္ေနၾကရန္ အသာေလး လက္ကုတ္ၿပီး အခ်က္ျပေလသည္

"ဆရာတို႔ က်ေနာ္တို႔ကို ဖမ္းၿပီး ဘယ္ေခၚသြားၾကမွာလည္းဟင္"
သူငယ္ခ်င္း'အနိမ္'ျဖစ္သူက ပုလိပ္ကိုလွမ္း၍ ထိုင္းလိုေျပာျခင္းျဖစ္သည္ ထိုအခါ...

"သူ႔ကိုမေမးနဲ႔ ေျပာစရာ႐ွိရင္ ငါနဲ႔ေျပာပါ"
ပုလိပ္ေခြးျဖစ္သူမွ လွမ္းေျပာျခင္းျဖစ္သည္ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ေတ့ာမဲ့သြားသည္ 'အနိမ္'ထိုင္းစကားတတ္ေနျခင္းကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ဟင္တူသည္

အနိမ္ "ငါက ဘာလို႔မင္းနဲ႔ေျပာရမွာလည္း မင္းကဘာေကာင္လဲ"
ပြဲကေတ့ာၾကမ္းေတ့ာမယ္နဲ႔တူသည္ သူငယ္ျဖစ္သူ'အနိမ္'မွာ သေဘာေကာင္းသေလာလူေျဖာင့္စိတ္တို မဟုတ္မခံတတ္တဲ႕လူမ်ိဳး တိုင္းရင္းသားလည္းျဖစ္ျပန္ေတ့ာ စကားကို ႐ွည္႐ွည္ေဝးေဝး မလိမ့္တစ္ပတ္ မေျပာတတ္သူျဖစ္သည္

ဤတြင္ ပုလိပ္ေခြးျဖစ္သူမွ ပုလိပ္အား မ်က္စပစ္ျပ၍ ကားထြက္ခိုင္းေလသည္

15မိနစ္ေလာက္အၾကာ ကားေမာင္းထြက္လာအၿပီးမွာ ၿမိဳ႕နဲ႔နည္းနည္းအလွမ္းေဝးတဲ့ တစ္ေနရာအေရာက္တြင္ ကားရပ္သြားသည္ ပုလိပ္ကားေပၚကေန ဆင္းသြားအၿပီးမွာေတ့ာ...

"မာနိ မာနိ လံုမား"(လာခဲ့ လာခဲ့ ဆင္းလာခဲ့)
ပုလိပ္ျဖစ္သူမွာ က်ေနာ္တို႔အား ကားေပၚက ဆင္းလာခိုင္းသည္

"မေကာ္ ခိုင္ ပင္တလိုင္ ေအာင္း ဝမား"
(ခုနတုန္းက ဘယ္သူလဲ ကဲ ေျပာစမ္း ဘာျဖစ္လဲ)

ေဒါင္းစားပုလိပ္က က်ေနာ္တို႔ကို ဖမ္းၿပီးတာေတာင္ ပုလိပ္ရံုးကိုမပို႔ဘဲ ေငြညႇစ္ဖို႔အတြက္ လူ႐ွင္းတဲ့ေနရာ ေခၚလာၿပီးေတ့ာ စကားလာေျပာျခင္းျဖစ္သည္

သူငယ္ခ်င္း'အနိမ္'ျဖစ္သူမွာ သူပဲေျပာမယ္ က်ေနာ္တို႔ကို ဝင္မေျပာနဲ႔ဆိုၿပီးေတ့ာ မ်က္စပစ္ျပေလသည္

အနိမ္ "က်ေနာ္တို႔ကိုဖမ္းၿပီး ဒီကို ဘာေခၚလာလုပ္လဲ)
ပုလိပ္ကို လွမ္းေမးျခင္းျဖစ္သည္

ပုလိပ္ "မင္းတို႔ကို ျပန္လြတ္ေပးမလို႔ ေခၚလာတာ မင္းတို႔မွာ ပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္ပါလဲ"

အနိမ္ "က်ေနာ္တို႔မွာ ေငြအမ်ားႀကီးမ႐ွိဘူးခင္ဗ်"

ပုလိပ္ "ဒါဆို ဒီမွာ မင္းတို႔ဘာလာလုပ္ၾကလည္း အမ်ိဳးေတြေကာ႐ွိလား ႐ွိရင္ အမ်ိဳးေတြကို ဖုန္းဆက္ၿပီး ေငြလွမ္းမွာ ၿပီးရင္ ငါ့ဘဏ္ထဲကို ေငြလႊဲထည့္လာခိုင္း"
အံမယ္ ေဒါင္းစားပုလိပ္က ေသာက္ႀကီးေသာက္က်ယ္နဲ႔ ေငြေတာင္းတာေတာင္ သူ႔ဘဏ္ထဲကို လႊဲထည့္ေပးရဦးမယ္ဆိုပဲဗ်

အနိမ္ "က်ေနာ္တို့က တစ္ေယာက္ကို ဘယ္ေလာက္ေပးရမွာလည္း"

ပုလိပ္ "တစ္ေယာက္ကို ဘတ္ငါးေထာင္ေပးရမယ္"

အနိမ္ 'ဒီမွာ က်ေနာ့္အမ်ိဳးေတြေတ့ာ႐ွိတယ္ ဒါမယ့္ သူတို႔လည္း အလုပ္အဆင္မေျပေတ့ာ အဲ့ေလာက္မ်ားတဲ့ေငြ ေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးဗ်"

ပုလိပ္ "ဒါဆို မင္းတို႔မွာ တစ္ေယာက္ကို ေငြဘယ္ေလာက္ပါလဲ"

အနိမ္ "က်ေနာ္တို႔မွာ တစ္ေယာက္ကို ဘတ္ေငြႏွစ္ေထာင္စီပဲပါတယ္ဗ်"
တစ္ကယ္တမ္းေတ့ာ က်ေနာ္တို႔မွာ ဘန္ေကာက္မွာတုန္းက ထုတ္ထားတဲ့ လုပ္အားခနဲ႔ စုထားတဲ့ေငြရယ္ တစ္ေယာက္ကိုငါးေထာင္စီ႐ွိျကသည္ သူငယ္ခ်င္း'အနိမ္'က ႏွစ္ေထာင္ပဲ႐ွိသည္ဟု ပုလိပ္ကို လိမ့္လိုက္သည္

ပုလိပ္ "ေအးး ဒါဆို အဲဒီ့ေငြ ငါ့ကိုေပး မင္းတို႔ကိုျပန္လြတ္ေပးမယ္"

အနိမ္ "ဟာဗ်ာ ေငြႏွစ္ေထာင္႐ွိတာ အကုန္ေပးလိုက္ရင္ က်ေနာ္တို႔က ေနာက္ေန႔ ဘာနဲ႔သြားစားရမလဲ ႏွစ္ေထာင္ေတ့ာ မေပးႏိုင္ဘူး တစ္ေယာက္တစ္ေထာင္ပဲ ေပးႏိုင္မယ္ ယူႏိုင္ရင္ယူ"

ပုလိပ္ "ေအးး ငါေတာင္းတဲ့ေငြ မေပးႏိုင္ရင္ မင္းတို႔ကို စခန္းေခၚသြားမယ္"

အနိမ္ "ေခၚခ်င္လည္း ေခၚသြားေပါ့ဗ်ာ ဖမ္းလည္း က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း ဒီႏွစ္ေယာက္ကိုပဲ ဖမ္းလို႔ရမယ္ က်ေနာ့္ကို ဖမ္းလို႔မရဘူး"

ေသၿပီဆရာ က်ေနာ္တို႔ကိုထားၿပီး သူငယ္ခ်င္း'အနိမ္'မွာ ကိုယ္လြတ္႐ုန္းေတ့ာမည္ထင္သည္

ဒါေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္း'အနိမ္'က က်ေနာ္တို႔ကို မ်က္စပစ္ျပသည္

ပုလိပ္ "မင္းကို ဖမ္းလို႔မရဘူးဆိုေတ့ာ မင္းက ဘာမို႔လို႔လည္းကြ"

အနိမ္ "က်ေနာ့္မွာ ဒီႏိုင္ငံမွာ နိုင္ငံေရးခိုလံုခြင့္ရထားတဲ့့ အေထာက္ထားနဲ့ မျကာခင္မွာ တတိယႏိုင္ငံကို သြားရေတ့ာမယ့္ unကဒ္လည္း႐ွိတယ္ ဘယ္ေနရာသြားသြား ဘယ္သူမွ က်ေနာ့္ကို ဖမ္းလို႔မရဘူး"

သူငယ္ခ်င္း'အနိမ္'ျဖစ္သူမွာ ပုလိပ္အား သူ႔ကိုဖမ္းလို႔မရေၾကာင္း သက္ေသအေထာက္မ်ားအား ထုတ္ျပေလသည္

အနိမ္ "ၿပီးေတ့ာ ဒီမွာေတြ႔လား ခုနက ခင္ဗ်ားနဲ႔ ေျပာထားတဲ့ စကားေတြ အကုန္လံုးကို အသံဖမ္းထားတယ္ ပုလိပ္ရံုးေရာက္ရင္ က်ေနာ္ဖြင့္ျပလိုက္မယ္"
သူငယ္ခ်င္း'အနိမ္'မွာ ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္လို အသံဖမ္းထားမွန္းမသိပါ ပုလိပ္အား ဖုန္းထုတ္ျပေလသည္

"ဟာ ေဟ့ ေဟ့ အဲ့လိုေတ့ာ မလုပ္နဲ႔ေလကြာ ကဲ ေပး ေပး တစ္ေထာင္ပဲ ေပးႏိုင္ရင္ တစ္ေထာင္ပဲ ယူေတ့ာမယ္"

ပုလိပ္မွာ လန္႔သြားပံုရသည္ ေတာ္လိုက္တဲ့ ငါ့သူငယ္ခ်င္း ဒါေၾကာင့္ အားကိုးေနရတာ ခိခိ

အနိမ္ "ျပန္လြတ္ေပးရံုနဲ႔ ဘယ္ရမလဲဗ် အခုေခၚလာတဲ့ေနရာက လိုင္းကားမ႐ွိ တက္ခ္စီမ႐ွိနဲ႔ က်ေနာ္တို႔က ဘယ္လိုျပန္ရမလဲ ၿပီးေတ့ာ ေတာ္ၾကာ လမ္းသြားရင္းနဲ႔ ေနာက္ထပ္ပုလိပ္ေတြ ထပ္ဖမ္းေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲဗ်"

ပုလိပ္ "ေအးဘာကြာ မင္းတို႔ သြားမယ့္ ေနရာထိ ငါလိုက္ပို႔ေပးမယ္ ေျပာ မင္းတို႔သြားမယ့္ ေနရာ/လိပ္စာ"

သူငယ္ခ်င္း'အနိမ္'က ပုလိပ္အား သြားမယ့္ လိပ္စာကို ေျပာျပလိုက္သည္

ဒီလိုနဲ႔ ပုလိပ္မွာ သူငယ္ခ်င္း'အနိမ္'ရဲ႕ လိမၼာပါးနပ္မႈ့ေၾကာင့္ အခန္႔မသင့္လွ်င္ ရာထူးပါျပဳတ္ႏိုင္၍ က်ေနာ္တို႔အား အိမ္တိုင္ရာေရာက္အထိ လိုက္ပို႔ေပးေလေတ့ာသည္

အနိမ္ "ဟိုးး ရၿပီ ေရာက္ၿပီဗ် ဒီမွာပဲရပ္ေတ့ာ က်ေနာ္တို႔ဆင္းမယ္"

ပုလိပ္ "ေအး ေအး ဆင္း ဆင္း အဲ ဒါနဲ႔ မင္းတို႔ ငါ့ကို ပိုက္ဆံ မေပးရေသးဘူးေလကြာ"

အနိမ္ "ေရာ့ ဒီမွာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေထာင္ဆိုေတ့ာ ႏွစ္ေထာင္ယူခ်ည္"

ပုလိပ္ "ဟာ သံုးေထာင္ေပးရမွာေလကြာ ဘာလို႔ ႏွစ္ေထာင္ပဲေပးတာလည္း"

အနိမ္ "ဘာဒ္မ႐ွိတာ ဒီႏွစ္ေယာက္ေလ က်ေနာ္မွမဟုတ္တာ ဘာလဲ ဖမ္းခ်င္လို႔လား"
သူငယ္ခ်င္း'အနိမ္'မွာ ေျပာရင္းနဲ႔ ကားေပၚျပန္တက္ဖို႔ ဟန္ျပင္သည္

ပုလိပ္ "ဟာ ရတယ္ ရတယ္ ေန ေန ႏွစ္ေထာင္ဆိုလည္း ႏွစ္ေထာင္ေပါ့"
ပုလိပ္မွာ အလန္႔တစ္ၾကားနဲ႔ ျပန္ေျပာ႐ွာသည္

အနိမ္ "ခဏေနဦး ဟိုတစ္ေယာက္ မင္းသတိထားေနခ်ည္ မင္းအေၾကာင္း ငါရေအာင္စံုစမ္းမယ္သိလား ျမန္မာျပည္သားအခ်င္းခ်င္း မကူညီတဲ့အျပင္ ဂုတ္ေသြးစုပ္ခ်င္တဲ့ေကာင္"
သူငယ္ခ်င္း'အနိမ္'ျဖစ္သူမွာ ပုလိပ္ေခြးအား လွမ္း၍ေျပာေလသည္

ပုလိပ္ျဖစ္သူမွာ စကားမ်ား ရန္ျဖစ္မွာစိုး၍ ကျပာကယာ ကားေမာင္းထြက္သြားေလေတ့ာသည္

ေတာ္ေသးသည္ ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွလို႔ ပုလိပ္ဖမ္းခံရေပမယ့္ တစ္ေယာက္တစ္ေထာင္ေလာက္နဲ႔ လိုရာခရီးကို ေရာက္လာခဲ့၍ သူငယ္ခ်င္း'အနိမ္'ျဖစ္သူအား ေက်းဇူးတင္လို႔မဆံုးပါ...

က်ေနာ္ "မင္းကယ္ေပလို႔ဘဲ ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ သူငယ္ခ်င္းရာ"

အနိမ္ "ရပါတယ္ကြာ မင္းတို႔က ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြပဲ ငါ့ကိုအားကိုးၿပီး ငာနဲ့လိုက္လာတဲ့ဟာကို မင္းတို႔ကိုထားၿပီးေတ့ာ ငါကိုယ္လြတ္မ႐ုန္းပါဘူးကြာ"

က်ေနာ္ "ေတာ္ေသးတယ္ မင္းဖုန္းကယ္လိုက္လို႔ ႏို႔မဟုတ္ရင္ ဘတ္ငါးေထာင္မေပးႏိုင္ရင္ ျမန္မာျပည္ျပန္ရေတ့ာမွာ ဒါနဲ႔ မင္းက ဘယ္အခ်ိန္ကဘယ္လို ဖမ္းနဲ႔ အသံဖမ္းလိုက္တာလည္းဟ"

အနိမ္ "ဟားး ဘာအသံမွ ငါမဖမ္းထားရပါဘူးကြာ ပုလိပ္က ေငြညႇစ္ေနတာ အရမ္းမ်ားေတ့ာ မေပးႏိုင္ရင္ ရံုးေခၚသြားမယ္ဆိုေတ့ာ ငါလည္း ၾကံမိၾကံရာ ၾကံလိုက္တာ ကြက္တိျဖစ္သြားတယ္ ဟား ဟား ဟားး"

တိန္ ေတာ္ေတာ္ေနာက္တဲ့အနိမ္ က်ေနာ္တို႔မွာ အဟုတ္မွတ္လို႔ ပုလိပ္ခဗ်ာလည္း သူကို့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို လန္႔သြား႐ွာတာ အဲ့အခ်ိန္က ပုလိပ္ကိုၾကည့္ၿပီး ရယ္လည္းရယ္ခ်င္ သနားလည္း သနားသြားတယ္ ခိြ ခိြ ခိြ
"
"
"
"
"
အပိုင္းေလးအား
ဆက္လက္အားေပးၾကပါရန္

ေက်းဇူးတင္ထိုက္သူမ်ားႏွင့္တစ္ကြ steemit myanmar အဖြဲ႔သားမ်ား အားလံုးကိုလည္း ေက်းဇူးအထူးတင္႐ွိပါသည္။

MSC 160
Author: @KoLinn (ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ အေတြ႔ၾကံဳမ်ား)