ေဝးလြင့္ခဲ့ၿပီ
ေကာင္းကင္မွာၾကယ္ေရာင္စံုလင္းလက္ေတာက္ပေနခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ရဲ႕အေတြးေတြ အတိတ္ဆီျပန္ေရာက္သြားခဲ့ရပါတယ္။ ႏွလံုးသားရဲ႕စတင္ၿပီး သိျမင္ခံစားမိတဲ့ က်န္႐ွိခဲ့ရေသာ အခ်စ္ရဲ႕အပိုင္းအစ အေငြ႔အသက္ေလးတစ္ခုေပါ့။
ေႏြရာသီရဲ႕ေန႔တစ္ေန႔ ေန႔လည္ခင္းေနပူက်ဲက်ဲမွာေပါ့ အဘိုးအိုတစ္ဦးနဲ႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ က်ေနာ္တို႔အိမ္ရဲ႕မလွမ္းမကမ္းတစ္ေနရာမွာ ထိုင္ၿပီး အနားယူအေမာေျဖေနၾကပါတယ္။ အဖိုးအိုက အသက္႐ွစ္ဆယ္ေလာက္ေတာ့႐ွိလိမ့္မယ္ထင္တယ္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေမာပန္းေန႐ွာတယ္။ ေကာင္မေလးကေတာ့ ႐ွိလွမွ သူ႔ရဲ႕အသက္က ၁၈ ၂၀ေလာက္ေပါ့။ ေက်ာ့႐ွင္းတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာ လွပတဲ့ မ်က္နထားတို႔ကို ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္။ ဦးေခါင္းထက္မွာလည္း စံပါယ္ပန္းကို ပန္ဆင္ထားေပမယ့္ ေႏြရာသီရဲ႕ ေန႔လည္ခင္းအခ်ိန္ျဖစ္ေနတာမို႔ စံပါယ္ပန္းတို႔က ေမႊးရနံ႔ပဲက်န္ေတာ့မယ္ထင္ပါတယ္ သူတို႔ႏွစ္ဦးလိုပဲ ေမာပန္းႏြမ္းလ်ေနေလေတာ့တယ္။
သူတို႔ႏွစ္ဦးဆိုတာ ခရီးသြားေနတဲ့ အဖိုးအိုနဲ႔ ေကာင္မေလးကို ရည္ၫႊန္းလိုက္တာပါ။ သူတို႔က ေျမးအဖိုးေတြလို႔လည္းထင္မိပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ေကာင္မေလးရဲ႕ မ်က္ဝန္းအစံုက ဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္ၾကည့္ေနတာမလို႔ က်ေနာ္လည္း ေမးျမန္းၾကည့္မိခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ေျမးအဖိုးႏွစ္ေယာက္က ေရအိုးစဥ္ကိုလိုက္ၿပီး ႐ွာေဖြေနတယ္ဆိုတာကိုသိလိုက္ရေတာ့ အနီးအနားမွာ ေရအိုးစဥ္ မ႐ွိတာနဲ႔ အိမ္က ေရကိုပဲခတ္တိုက္လိုက္ပါတယ္။ ေရကိုဆာေလာင္ေနသူကေတာ့ အဖိုးအိုပါပဲ။
က်ေနာ္ေမးၾကည့္မိတယ္ အဖိုးတို႔ေျမးအဖိုးေတြ ဘယ္ကိုသြားၾကမလို႔လည္း ဆိုေတာ့ သူတို႔ဟာ လမ္းမွာ ကားပ်က္ေနလို႔ ဒီရြာထဲ စားစရာေသာက္စရာ႐ွိမလားဝင္ၾကည့္တာတဲ့ ခရီးတေထာက္နားၾကတာေပါ့။ ရြာထဲမွာက ေဈးဆိုင္ေလးေတြ႐ွိေတာ့ သူတို႔လည္း အနည္းအက်ဥ္းေလာက္သာ ဝယ္ၿပီး ရြာကေနျပန္လည္ထြက္ခြာသြားၾကပါတယ္။
အမွန္တစ္ကယ္ေတာ့ သိခဲ့ရတာက အဖိုးအိုနဲ႔ေကာင္မေလးက ဘာမွမေတာ္စပ္ၾကသလို ေနရာအရပ္သည္လည္းမတူညီၾကဘူးလို႔ဆိုပါတယ္။ကားပ်က္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အဖိုးအိုကို ကူညီေဖးမရင္း ရြာထဲကိူအလည္ေရာက္လာၾကတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
ေကာင္မေလးရဲ႕ အေျပာအဆိုအမူရာက ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ၿပီး ႐ုပ္ရည္အဆင္းက လွပေခ်ာေမာတာေၾကာင့္ က်ေနာ့ရဲ႕ ႏွလံုးသားကိုဖမ္းစားသြားျခင္းခံခဲ့ရတယ္။ သူေလးက ဘယ္ရြာကသူေလးလည္းဆိုတာေသခ်ာမသိလိုက္ရတဲ့က်ေနာ္ သူ႔ကို ဘယ္မွာ႐ွာေဖြရမလည္းဆိုတာမသိေတာ့ပါဘူး။
ေကာင္မေလးက ေျပာသြားခဲ့ပါေသးတယ္ သူမက ေက်းေတာသူတစ္ဦးပါတဲ့......
ေသခ်ာပါတယ္ သူမက ေက်းေတာသူဆိုရင္
က်ေနာ္ကလည္း ေက်းေတာသားစစ္စစ္ပါပဲ။....
ဒါကေတာ့ တူညီတာတစ္ခုေပါ့။....
မတူညီႏိုင္တာက က်ေနာ္ကသာ ႏွလံုးသားကိုဖမ္းစားျခင္းခံခဲ့ရေပမယ့္ တဒဂၤဆံုေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ ေက်းေတာသူ အလွပိုင္႐ွင္ေကာင္မေလးကိုေတာ့ က်ေနာ္ေနာက္ထပ္႐ွာေဖြမေတြ႔ေတာ့ပါဘူး.....
တစ္ကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာကိုဖန္တီးလို႔မရသလို
ဖ်က္ဆီးလို႔လည္းမရပါဘူး......
သူ႔ကိုက်ေနာ္ခ်စ္တယ္.......
ဆံုးဆည္းခြင့္ ခဏတာေလးမွာ..
က်ေနာ့ႏွလံုးသားက တစ္ဘဝစာ ထာဝရအခ်စ္နဲ႔ သူ႔ကိုခ်စ္ေနမိခဲ့ၿပီေလ..........
သို႔ေပမယ့္ အတိတ္တို႔သည္...ေဝး၍ေဝး၍သာက်န္ေနခဲ့ရပါေတာ့တယ္ဗ်ာ........
အလြမ္းစာမ်က္ႏွာ.....
Writer; Moe Hlwan Thu
ဖတ္႐ႈသူအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
Post - @koayezaw
You got a 6.56% upvote from @postpromoter courtesy of @koayezaw!
Want to promote your posts too? Check out the Steem Bot Tracker website for more info. If you would like to support the development of @postpromoter and the bot tracker please vote for @yabapmatt for witness!
တကၠသိုလ္ကရည္စားေလးေတြကိုျပန္သတိရလာတယ္ဗ်ာဟီးးးးး