ဗီယက္နမ္သြား ေတာလား - အပိုင္း ( ၅ ) ( Henry Aung )

မဂၤလာပါ။ ကၽြန္ေတာ္၏ မၿပီးျပတ္ေသးေသာ ဗီယက္နမ္းခရီးစဥ္အား ဆက္ပါရေစ။ ယခင္ ေဆာင္းပါးတြင္ ေဖၚျပေပးခဲ့သည့္အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၏ ႀကိဳပို႔ ယာဥ္ဖစ္ေသာ mini bus မွာ လယ္ကြင္း စိမ္းစိမ္းမ်ား ၊ တခါတရံ ေတာင္တန္းမ်ား ၊ တခါတရံ လူေနအိမ္တန္းမ်ား အား ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ နံ နက္၁၀ နာရီခြဲခန္႔ အခ်ိန္တြင္ အေပါ့အပါးသြားရန္ႏွင့္ လဖက္ရည္ ေသာက္ရန္ ကားရပ္နားစခန္းတခုတြင္ ရပ္တန္႔ေပး၏။

အစတြင္ ကၽြန္ေတာ့အေနျဖင့္ သာမန္ ယာဥ္ ရပ္နားစခန္းဟု ထင္ထားေသာ္လည္း အေတာ္ အတန္း ႀကီးေသာ ပန္းျခံဝင္းႀကီး အတြင္း ပန္းပုလက္ရာ ႐ုပ္တု အမ်ိဳးမ်ိဳး အမ်ားအျပား ခ် ထားသည္ကို အံ့ၾသမိ၏။ ကားေပၚမွ ဆင္း၍ အေပါ့အပါးသြားၿပီးေနာက္ အနည္းငယ္ ေလွ်ာက္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ေနရာတိုင္းတြင္ ပန္းပု႐ုပ္တုမ်ားရွိေနသျဖင့္ လိုက္ေလွ်ာက္ၾကည့္လိုက္ရာ ဤ ေနရာသည္ ပုပန္း ထုလုပ္ေသာ စက္ရံု ျဖစ္မွန္းသိရေတာ့၏။

ကၽြန္ေတာ္လည္း အႏုပညာ ပန္းပု႐ုပ္မ်ား အား စိတ္ဝင္စားလြန္းရကာ တ႐ုပ္ၿပီးတ႐ုပ္ၾကည့္ေနမိ၏။ ပန္းပု ႐ုပ္တို႔ကာ ေတာင္ပံုရာပံု။ အေရွ႕တိုင္း႐ုပ္တုမ်ားလည္း ပါဝင္သလို အေနာက္တိုင္း စိတၱဇ ႐ုပ္တုမ်ားလည္း ပါ၏။ စက်င္ေက်ာက္ျဖင့္ထုထားေသာ အ႐ုပ္မ်ား ပိုမ်ား၏။ တေနရာတြင္ အလုပ္သမားတို႔ ပန္း ပုထုေနၾက၏။

အခ်ိဳ႕က စက္ျဖင့္ ေက်ာက္တံုးႀကီးမ်ားအား ခြဲစိတ္ျဖတ္ေတာက္ေန၏။ အခ်ိဳ႕က လက္ျဖင့္ ပန္းပုထုေန၏။ အခ်ိဳ႕က ထုၿပီးသား အ႐ုပ္မ်ားအား အေခ်ာသတ္ေန၏။ ပန္းပုထုေနေသာ အလုပ္သမားမ်ားအားၾကည့္ရသည္မွာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသားမ်ားဟု ထင္မိ၏။ကၽြန္ေတာ့အထင္သာ ျဖစ္ပါ၏။

သို႔ေသာ္ အတြင္းသို႔ ဝင္ခြင့္မရွိရကာ စကားမေျပာခဲ့ရပါ။ ထို႔အတူ အေခ်ာသတ္ထားေသာ ပန္းပုမ်ားႏွင့္ ခန္းမအတြင္းရွိ ပန္းပု႐ုပ္မ်ားအား ဓါတ္ပံု ႐ိုက္ခြင့္မရွိ၍ ဓါတ္ပံုမ႐ိုက္ခဲ့ရပါ။ ခန္းမ အဝင္ဝရွိနံရံတြင္ ထိုစက္ရံု မွပန္းပု ဝယ္ယူ သြားသူမ်ား ၏ အမည္ ႏွင့္ သူတို႔ဝယ္ယူသြားေသာ ပန္းပု႐ုပ္တို႔၏ တန္ေၾကးကို ေဖၚျပေပးထား၏။

ေသာက္က်ိဳးနည္း ေစ်းႀကီးေသာ ပန္းပု႐ုပ္မ်ား ျဖစ္ၾက၏။ အခ်ိဳ႕အ႐ုပ္မွာ ေဒၚလာ ၅ သိန္းခန္႔ တန္ေၾကးရွိ၏။ အေမရိကန္ ၊ ကေနဒါ ၊ ဂ်ာမနီ အစရွိေသာ ႏိုင္ငံမ်ားမွ အဝယ္မ်ား၏။ တ႐ုတ္မွ ဝယ္ယူသူရွိသလို စကၤပူ မွလည္း ဝယ္ယူေၾကာင္းေတြ႕ရ၏။ ျမန္မာျပည္မွ ဝယ္ယူသူေတာ့မေတြ႕ခဲ့ရပါ။ ပန္းပု႐ုပ္ ဝယ္ၿပီး အိမ္လိပ္စာ ေပးခဲ့ရံုသာ။

သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးအား ထိုစက္ရံုမွ ဝန္ေဆာင္မႈေပးေၾကာင္းသိရ၏။ အခ်ိဳ႕ ပန္းပု႐ုပ္မ်ားတြင္ လည္း Sold ( ေရာင္းၿပီး ) ဟူေသာစာတန္းမ်ား ကပ္ထားသည္ကိုေတြ႕ရ၏။ သူတို႔ႏိုင္ငံ၏ ခရီးသြားလုပ္ငန္းကာ အားက်စရာေကာင္းလွပါဘိ။ အေနာက္ႏိုင္ငံ မွ သူေဌး သူႂကြယ္မ်ားကလည္း လူမသိသူမသိ မထင္မရွား ခရီးသြားရင္း ဤသို႔ေသာ ေနရာသို႔ေရာက္လ်င္ ထိုလက္ရာေျမာက္လွေသာ ပန္းပု႐ုပ္မ်ားအား မဝယ္ပဲ ေနႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။

ကၽြန္ေတာ္လည္း လက္ရာေျမာက္လွ ေသာ ပန္းပု႐ုပ္မ်ားအား တခုးတၿပီခု ေျငးၾကည့္ေန၏။ ဝယ္ယူႏိုင္သူမဟုတ္ရကာ အလကားပိုက္ဆံမေပးရတိုင္း အဝၾကည့္မည္ဟုစိတ္ကူးမိ၏။ စိတ္ကူးကာ စိတ္ကူးသာ ျဖစ္၏။ စိတ္သြားတိုင္ကိုယ္မပါႏိုင္ပါ။ အေၾကာင္းမွာ မေဟသီမွ ပန္းျခံအတြင္းရွိပန္းပု ႐ုပ္မ်ားၾကားတြင္ ဓါတ္ပံု ႐ိုက္ေပးပါမည့္အေၾကာင္း တက်ီက်ီ ပူဆာ၏။

ကၽြႏ္ုပ္ကာ ပန္းပု႐ုပ္မ်ားအား စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ လိုက္ၾကည့္ခ်င္၏။ စည္းစိမ္ပ်က္လွပါဘိ။ သို႔ေသာ္ ဤေလာက ဆြဲငင္အားမ်ားတြင္ လ်ပ္စစ္ဆြဲငင္အား ၊ ေလဆြဲငင္အား ၊ ေရဆြဲငင္အား ၊ သံလိုက္ဆြဲငင္အား၊ ကမ႓ာေျမ ဆြဲငင္အား ဟူ၍ ဆြဲငင္အား အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိရာ ယေန႔အခ်ိန္ထိ သိပၸံပညာ ရွင္တို႔ အေျဖရွာ မရႏိုင္ေသးေသာ ဖို ႏွင့္ မ ၾကားတြင္ ဆြဲငင္အား တမ်ိဳးရွိ၏။

ထိုဆြဲငင္အားကာ တန္ခိုးရွိ၏။ ထိုဆြဲငင္အား ေကာင္းလာလ်င္ မိမိ အသက္အား စြန္႔ရန္ ဝန္မေလး ေသာ စိတ္မ်ိဳးရွိလာ၏။ ထိုဆြဲငင္အား ေၾကာင့္ ခြန္အားမ်ား ျဖစ္လာ၏။ သတၱိမ်ား ရွိလာ၏။ ဤ မွ် အစြမ္းထက္ေသာ ထို ဆြဲငင္အား အား "၁၅၀၀ အခ်စ္" ဟုေခၚေဝၚၾကကုန္၏။ ဆိုခဲ့သည့္အတိုင္း ကၽြႏုပ္ကိုယ္တိုင္လည္း ေလာကနိယာမအား မလြန္ဆန္ႏိုင္ရကာ မေဟသီ၏ ဆြဲငင္အားေနာက္သို႔ လိုက္ရေလေတာ့၏။

ပန္းျခံအတြင္း၌လည္း ပန္းပု႐ုပ္တို႔ကာ မနည္းမေနာ။ သို႔ေသာ္ သာမန္ စက်င္ေက်ာက္ ပန္းပု ႐ုပ္တုမ်ားသာ ျဖစ္၏။ ကၽြႏုပ္တို႔လည္း ထိုပန္းျခံရွိပန္းပု႐ုပ္တုမ်ားၾကားတြင္ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ဓါတ္ပံု႐ိုက္၏။ Selfie ဆြဲၾက၏။ အ႐ုပ္မ်ားသာ သက္ရွိဆိုလ်င္ မိမိတို႔အား စိတ္ပ်က္ေလာက္ပါ၏။ စကားျပန္လုပ္သူကလည္း စကားျပန္ အလုပ္သာ မဟုတ္ ဓါတ္ပံု ဆရာအျဖစ္လည္း လိုလိုခ်င္ခ်င္လုပ္ေပးရ၏။ ရွိေစေတာ့။

ေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ရတာ။ ကၽြႏုပ္တို႔ ဓါတ္ပံု စိတ္ႀကိဳက္႐ိုက္ၿပီးေသာ္ ႀကိဳပို႔ ယာဥ္ မွာ ခရီးဆက္ရန္ အသင့္ ျဖစ္ေနေပၿပီ။ ကၽြနဳပ္ကာ ထို အႏုပညာ လက္ရာေျမာက္လွေသာ ပန္းပု ႐ုပ္မ်ား ထပ္ၾကည့္ခ်င္ေသးေသာ္လည္း ဆန္႔တငံ႔ တင႔ံ ျဖင့္ ၿပီးရေလေတာ့၏။ ကားထြက္ၿပီးေနာက္ နာရီဝက္မျပည့္ခင္ ေအးျမေသာ aircon အရသာေၾကာင့္ မ်က္လံုးမ်ား စင္းလာေသာဟူ၏။

မေဟသီကေတာ့ ႐ိုက္ခဲ့ၿပီးေတာ့ ဓါတ္ပံုမ်ားအား ျပန္ၾကည့္ေန၏။ ကၽြႏုပ္လည္း မည္မွ်ၾကာေအာင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္မသိ စကားျပန္၏ အသံေၾကာင့္ လန္႔ႏိုးလာ၏။ စကားျပန္မွ အေဝးတြင္ရွိေသာ ေတာင္စြယ္ ေတာင္ တန္းတခုအား လက္ညိႈးထိုျပ၍ တ႐ုတ္ႏွင့္ ဖက္စပ္ ထုတ္လုပ္ေသာ ဘိလပ္ေျမစက္ရံုျဖစ္ေၾကာင္းရွင္းျပ၏။ ေႏွာင္ဆယ္စု ႏွစ္တခုၾကာလ်င္ ထို ေတာင္စြယ္ ေတာင္တန္း တခုလံုး ေပ်ာက္ကြယ္ သြားေတာ့မည့္ အေၾကာင္းရွင္းျပေန၏။

ဟုတ္ေလာက္ပါေပ၏။ ယခုၾကည့္လ်င္ေတာင္ လွပေသာ ထိုေတာင္တန္းသည္ ပိုးကိုက္ထားသကဲ့သို႔ ဟိုတကြက္ ဒီတကြက္ ၿဖိဳခ် ဖ်က္ဆီးျခင္း ခံထားရသည္မွာ ၾကည့္ေနၾကရေသာ ေဒသခံတို႔၏ ခံစားခ်က္မ်ားအား နားလည္ႏိုင္ပါ၏။ ကၽြႏုပ္တို႔ ႏိုင္ငံတြင္လည္း ေၾကးစင္ေတာင္ ၊ လက္ပေတာင္း ေတာင္ကဲ့သို႔ေသာ ေတာင္တန္းႀကီးမ်ား ေႏွာင္ဆယ္စုႏွစ္တခုအတြင္း ေပ်ာက္ကြယ္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ကၽြႏုပ္လည္း ႐ုပ္ဝတၳဳပစၥည္း မ်ား တိုးတက္လာျခင္းႏွင့္အတူ ပ်က္စီးယိုယြင္းလာေသာ သဘာဝပါတ္ဝန္းက်င္မ်ားအေၾကာင္းေတြေတာေနမိေတာ့၏။

တိုင္းျပည္ တိုးတက္လာ၍ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ ပ်က္စီးလာသည္ ဆိုလ်င္ လက္ခံႏိုင္စရာ ေျဖႏိုင္စရာရွိေသာ္လည္း တိုင္းျပည္လည္း တိုးတက္မလာ ၊ သည့္အျပင္ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ပါ ထိခိုက္ဖ်က္ဆီးခံေနရသည့္ အျဖစ္ကေတာ့ ဝဋ္ေႂကြးရွိလိုသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ႀကိဳ႕ပို ႔ယာဥ္လည္း ဟာေလာင္ေဘး ကမ္းေျခႏွင့္ တေျဖးေျဖး နီးလာၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေတာင္ တန္း တို႔မွာ ပံုစံေျပာင္းလာၾကၿပီျဖစ္၏။ ရွည္လ်ား မတ္ေစာက္ေသာ ပံုစံမ်ား ျဖစ္၏။ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီထိုးေသာ္ ဟာေလာင္းေဘး သြားရန္ အေပ်ာ္စီး သေဘၤာ စီးမည့္ ဆိပ္ကမ္းသို႔ ေရာက္ေလေတာ့၏။

ဆက္လက္ေဖၚျပေပးပါမည္။

ျမန္မာလူငယ္မ်ား steemit တြင္ေအာင္ျမင္ၾကပါေစ....

Author : Henry Aung ( Kachin )
MSC : 001