TYPHOON ODETTE: THE DESTRUCTION AND IT'S POSITIVE SIDE

Hello Fellow Steemians! How's everyone? Hope that all are still doing well. I am thankful na sa wakas naka pag post na rin ako, mahirap ang signal dito sa aming lugar. It may not be a good day here in our place but still thankful that we are all safe and that God is good even though many of us are still adjusting the changes brought to us by the typhoon.
For 40 years of existing, ngayon ko lang naranasan ang ganito kalakas na bagyo. I remember way back 1990 if I'm not mistaken with the date when typhoon Ruping was also landed in our place and has destroyed our house, but these one is really different. Yung parang may malakas na higanti na gustong buhatin ang bobong nang iyong bahay. Nakakatakot, hindi mo talaga maiwasan ang kaba.. lalo na nang makita kong lumipad na lahat nangbobong sa aming banyo at pumasok na ang malakas na hangin at ulan sa aming kusina at sa loob nang bahay. Takot na ang mga bata at hindi makatulog.

Hindi ko na alam kung anung oras tumigil ang malakas na hangin parang sadyang kay bagal nang oras sa panahong iyon. Kinabukasan, maraming poste sa kuryente ang nasira mga malalaking puno ang natumba sa gitna nang kalsada hindi maka daan ang mga sasakyan. Walang kuryente.

Napaisip ako, parang bumalik sa nakaraan ang lahat, noong panahon na hindi pa uso ang computer, ang cellphone at walang kuryente. Yung ang mga tao, masaya kapag gabi, nag lalaro ang mga bata sa ilalim nang liwanag nang buwan. Alas 7 palang nasa loob na nang bahay nag kukuwentuhan ang buong pamilya bago matulog. Yung walang tubig sa gripo at kailangan mo mag igib ng tubig upang may magamit, nag luluto gamit ang kahoy panggatong.

And then I realize, God is so amazing and that He loved us more than we ever knew.
Marami man ang nahirapan dahil sa nangyari at isa na kami doon, walang trabaho ang aking asawa sa ngayon dahil maraming sira sa kanilang site na kailangan pang e fix bago maka pagtrabaho muli. Marami din ang nawalan ng bahay at mayroon din ang nawalan ng mahal sa buhay gayun pa man, I am still thankful coz I know that there are reasons behind.
God is just making us strong and He wants us to realize something and able us to Him better.
Naalala ko ang sinabi ng aming kapitbahay matapos ang bagyo sinabi niya Hindi sya ang tipo na talagang nagdadasal pero sa panahong iyon napadasal sya sa Panginoon asking for help and forgiveness. Ang sabi ko sa sarili ko "That's one of the reasons why"..
In Exodus 20 it's says that our God is a jealous God, naging abala kasi ang mga tao sa mga bagay bagay nakalimutan ang Panginoon. Gusto ni Lord na kausapin natin siya despite of our busyness.

So now, kahit medyo nahirapan and for the first time we celebrated Christmas and New Year na walang kuryente but still we are thankful that God still gave us another chance. A chance to do His well and fulfill His plan for us.

This is all for now. Thank you for reading my post. God bless us all

Your's truly,
@jenniferocco

20 % set as beneficiary to @steemitphcurator