Önce Bir İnsanım

“Bütün insanları hemşehrim sayıyorum. Bir Polonyalıyı tıpkı bir Fransız gibi kucaklıyorum. Dünya ile akrabalığımı kendi milletimle akrabalığımdan üstün tutuyorum. Kendi düşüncemle vardığım yeni bilgiler bana, sırf tesadüflerle edindiğim hazır ve gelişigüzel bilgilerden daha değerli gelir. Kendi kazandığımız temiz dostluklar nerede, iklim ve kan dolayısıyla bağlı olduğumuz dostluklar nerede!''

İşte bu mükemmel düşünceye sahip, bu ahlaklı ve onurlu cümleleri sahibi Montaigne. Milliyetçilik elbette bir nebze gerekli ve bazı duyguları ayakta tutan bir kavramdır. Ama her şeyin fazlasının zararlı olduğu gibi milliyetçilik kavramının da fazlası zarardır. Hele ki iktidardakiler bunu halkı kandırmak ve gözünün bir şeylere açılmamasını sağlamak için kullanıyorsa.

"Tanrı Türkü korusun." gibi ifadeler elbette kanımızdaki Türklük duygusunu kabartır bize dinçlik verir ama Tanrı sadece Türkü mü korusun? Fransız insan değil mi? Alman insan değil mi? Afrikalı insan değil mi? Başka milletlerden insanlarla kurduğumuz dostluklar kendi ülkemizdeki kurduğumuz dostluklardan daha mı değersiz? Montesquieu' nun çok mükemmel bir sözü var, "Eğer ülkeme yararlı olacak, diğer ülkeleri mahvedecek bir şey biliyorsam prensime önermem; çünkü ben önce bir insanım, sonra bir Frasızım. Ben zorunlu olarak insan doğdum ve tesadüfen Fransız oldum." ne kadar güzel açıklamış değil mi? Tesadüfen Türk doğduk diye kendi ırkımızı yerlere göklere sığdıramayıp diğer ırkları küçümsemek ziyadesiyle yanlış ve acilen terk edilmesi gereken bir davranıştır azizim. Zaten çoğu konuda olduğu gibi bu da çoğu zaman iktidardakilerin halkın bir şeylerin farkına varmaması için alet olarak kullandığı konulardan biridir. Tıpkı din gibi. Diğer milletler hep düşman olarak gösterilir. Öyle gösterilmesi gerekir ki onlar iktidarda kalabilsin. 

İnsan olarak geniş pencereden bakmalıyız dünyaya. Tıpkı Montesquieu' nun düşünce yapısıyla, biz önce insanız ondan sonra Türküz. Yıllardan beri topluma dayatılan bazı davranışları sorgulamak ve yeni bakış açıları kazanmak gerekir. Elbette Türk olduğumuz için ve atalarımızın geçmişteki başarıları için gurur duyuyoruz ve övünüyoruz ama bu diğer herhangi bir ırkın ya da başka devlet vatandaşının sırf Türk olduğumuz için bizden daha değersiz olduğu anlamına gelmez azizim. Gurur duymak başka bir şey, kibirle diğer ırkları ve insanları küçümsemek başka bir şeydir. Hepimiz aynı dünya toprakları üzerinde yaşıyoruz. Aynı haklara ve insan olmanın verdiği niteliklere sahibiz. Afrika' nın çölündeki bir kabile reisiyle Norveç' teki bir insan aynı haklara sahip olarak doğar.

Ülkemizi korumak ve topraklarımızı başkalarına kaptırmamak için elimizden gelen mücadeleyi vermeliyiz. Ama bu vatanımızı koruma aşkı ve gücü bizi düğer dünya insanlarına düşman yapmamalıdır. Biz siyasetçi olarak değil insan olarak bakmalıyız dünyaya. Gerçi siyasetçilerin de öyle yapması lazım gelir ama maalesef para ve sömürgecilik hırsı sebebiyle o çizgide öyle yürümüyor işler. 

Tutunamayanlar' dan bir alıntıyla bitiriyorum yazımı. "Kişisel değer saydığımız şeylerin, toplumun baskısıyla edinilmiş sahte nitelikler olabileceğini hiçbir zaman aklımızdan çıkarmamalıyız." 

İnsan olarak düşünmeliyiz. Bizim davranışlarımız ve ahlakımız ırkımızla değil kendimizle alakalıdır. Biz bütün dünya ile akrabayız. Bunu unutmamak lazım azizim. Daha barışçıl ve mutlu bir dünyada yaşamamız dileğiyle.

image: www.pexels.com