Cevapsız Sanrı

bazı iç sesler tumturaklıdır.
yalnız benim duyabildiğim...
bir şeyler için emare beklersin,
sonrası; cumhuriyet parkı...
yolculuğa, adile naşit eşlik eder,
-en güzel ses kayıtları-
ve bir ses siner çocukluğuma.
artık, masal da yoktur adile naşit de.
yeniyorum,
masallarla yaptığım savaşı.
ve yağmur...
eskiden, bizim oralar hüzünle kucaklaşmazdı hiçbir zaman,
tokalaşırdı en fazla.
şimdi de bir ses yükseliyor damlalardan:
'dinecek var!'.
içi helyumla dolu balonlarla yükseliyor çocukluğum,
bazı düşlerin de yükseklik korkusu vardır,
biliyorum.
şike rekorları kırarken şimdi hayat,
benden çaldığı taşları geri vermiyor.
çok batanlar listesinin başına geçmiş bile ruhum,
d'üşengeçliğim de kurtarmıyor artık beni...
muzaffer çıkan bir tek ben değilmişim.
bırak artık dünyanın bu mahvolmuş hallerini,
öz türkçe yaşamaya çalış biraz da!
biliriz tinerci içeceğiyle koşanlar da vardır hayata,
tıknefeslik, bazen iyidir; bazen...
yallah edilirken de tüm düşlerimden,
parça çıkıklarımı, yerine getirmeye çalışıyorum.
böyle olduğu vakit ise
bazı h'iç sesler tumturaklıdır
diyorum...