အညာ လူရူး 👶👶👶👶

အညာဆိုတဲ့ အသံၾကားတာ နွင့္ ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႕ေသာ
ေနရာ ေဒသ ဟူ၍ အမ်ားက ထင္မွတ္ထားၾကေပသည္ ။
(သို႕ေသာ္ အညာဆိုတာ အခ်ိန္ျပည့္ ပူျပင္းေခ်ာက္ေသြ႕ေသာ
ေနရာ ေဒသ မဟုတ္ပါ ) ရာသီဥတု အေျပာင္းအလဲၾကမ္းသည့္

ေနရာ ေဒသဆိုလွ်င္ ပို၍ မွန္ေပသည္ ။ ေတာ္သလင္းလမွာ
အျမဲလာတက္တဲ့ ေနာက္ဆုံးလက္က်န္ မိုးဖြဲဖြဲေလးေတြက
သင့္ကို ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ နွင့္ တစ္ေနကုန္ေအာင္ အလြမ္းေတြ
သတိရျခင္းေတြ သယ္ေဆာင္ေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္.. အနည္းဆုံး
တစ္ပါတ္တိတိ ရြာတက္တဲ့ ထိုကိုမိုးေစြေၾကာင့္ ရူးမတက္
ခံစားရပီးမွ အၾကိမ္ၾကိမ္ နိုးထနိုင္သူေတြဟာ အညာသူ
အညာသားမ်ား ျဖစ္ပါတယ္ .... မိုးေစြ ျပန္သြားပီဆိုလွ်င္ျဖင့္
ပိုးစုန္းၾကဴးေလးေတြအလား ထြက္ေပၚလာတဲ့ မီးပုံးေလးေတြ
ကားေလးေတြ ၊ သေဘၤာေလးေတြ စသျဖင့္ အမ်ဴိးစုံေအာင္
ထြက္ေပၚလာတဲ့ ေရာင္စုံမီးပုံးေလးေတြဟာ ဆိုရင္ျဖင့္

မုန္းတိုင္းထန္ပီးေသာ္ ေပၚထြက္လာတဲ့ ၾကည္လင္ပီး
တိမ္ကင္းစင္တဲ့ ေကာင္းကင္ျပာၾကီးကို ျမင္ေတြ႕
လိုက္ရသလိုမ်ဴိး သင့္စိတ္ကို ခံစားသြားရမွာျဖစ္ပါသည္ ။
အေရာင္ အမ်ဴိးစုံလင္စြာ ထြက္ေပၚလာတဲ့ မီးပုံးေလးေတြဟာ
ဆိုရင္ျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕၏ အထြဋ္အျမတ္ထားရာ
သီးတင္းကြ်တ္ အခါသမယသို႕ ေရာက္ရွိလာေတာ့မည္
ျဖစ္ေၾကာင္းကို ေရွးအခါက ရပ္ေရး ရြာေရး ကိစၥမ်ားအား
ေမာင္းထု လွည့္လည္ ေၾကျငာသကဲ့သို႕ပင္ ျဖစ္ေပသည္ ။

၀ါလကင္းလြတ္ သတင္းကြ်တ္ အခ်ိန္အခါသမယ
ေရာက္ပီမို႕ မဂၤလာေဆာင္ ဖိတ္စာမ်ား တဖြဲဖြဲ သူငါ
အျပိဴင္ဖိတ္ၾကား ေနပီျဖစ္သည္ ။ သို့ေသာ္ အမ်ားစုမွာ
ဂါရ၀တရား ေရွ႕မွာထား၍ သက္ၾကီးရြယ္အို မိဘ
ဆရာသမားမ်ားအား ကိုယ္တက္နိုင္တာေလး နွင့္
တစ္အိမ္တက္ တစ္အိမ္ဆင္း လိုက္လံဂါရ၀ျပဳေနၾကပုံကို
ျမင္ရတဲ့ျမင္ကြင္းက ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္နူးဖြယ္ရာေကာင္းသလို

ပီတိအျဖာျဖာ စိတ္မွာ ေပါက္ဖြားေစ၏ ေဟမာန္နွင္းရဲ႕
နိဒါန္းအစပ်ဴိးခရီးက ဤမွ် ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးစရာ
ေကာင္းေသာ္လည္း နိဂုံးအဆုံးသတ္ကေတာ့ ထိုကဲ့သို႕
ၾကည္ႏူး ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းပါ့မလား ဆိုတာကေတာ့
အညာသူ အညာသားမ်ား အသိဆုံးျဖစ္ေပလိမ့္မည္ ။

ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ ခ်မ္းေအးလွတဲ့ နတ္ေတာ္လလယ္
မွာျဖင့္ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုခုေၾကာင့္ ေစာင္ခ်ဴံထဲမွ
ငိုရိႈက္သံေတြကေတာ့ တေဖါက္ေဖါက္ ၾကေနတဲ့
ေအးစက္ေသာ နွင္းစက္ေတြေၾကာင့္ ဘယ္သူမွ်
သိနိုင္မည္ မထင္ပါ......ရပ္ရြာ ေအးခ်မ္းသာယာေရး
အတြက္ ၂၄နာရီ မျပတ္ ပဌာန္းရြတ္ဖက္ သရစၵ်ယ္ျပဳေနၾကတဲ့
ဦးဇင္းဘုန္းၾကီးေတြ၏ ၾကိဴးစားအားထုတ္ ၾကပုံမွာလည္း
အညာေဒသ၏ ျပယုတ္တစ္ခု လိုပင္ျဖစ္ေပသည္ ။
ပဌာန္းရြက္ဖက္ပူေဇာ္ေနၾကေသာ ဦးဇင္းဘုန္းၾကီးမ်ားအား
အာရုဏ္ဆြမ္း ဆပ္ကပ္လွဴဒါန္းရန္အတြက္ နွင္းေဟမာန္ကို
အံတုကာ ရြာသူရြာသားမ်ား ခ်က္ျပဴတ္ ျပင္ဆင္ေနၾကပုံ
ျမင္ကြင္းမွာ အင္မတန္ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ေကာင္းလွေပသည္ ။

သို႕ေသာ္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ အခ်ိန္အခါမ်ာသည္
တခနေလးမွ်သာ မ်က္စိလည္ လမ္းမွားေရာက္လာပီး
စူလလိပ္လို အၾကာၾကီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပန္သည္ ။
ေန႕ပူညခ်မ္း တေပါင္းလသရမ္း အခ်ိန္အခါမွာေတာ့ျဖင့္
ထန္းတက္သမား "သာေအး" ထန္းပင္ထက္မွ ရြာဖက္စီသို႕
လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္မိေတာ့ ခါတိုင္ျမင္ေနၾက ျမင္ကြင္း မဟုတ္
ေရႊ၀ါေရာင္ ေရာ္ရြက္၀ါမ်ားက ေလတစ္ခ်က္အေ၀့မွာ
တစ္ရြက္ျခင္း ေျခြခ်ေနသည့္အလား ထင္မွတ္ရေလာက္ေအာင္
တျဖဴတ္ျဖဴတ္ေၾကြကာ ေျမမွာခေနရွာေလပီ လယ္ကြင္းေတြရွိရာ
လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ျပန္ေတာ့ ရိတ္သိမ္းပီးခ်ိန္ ျဖစ္တာေၾကာင့္
ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ထန္းပင္မ်ားမွလြဲ၍ ေမာင္းခုတ္
ျဖတ္သန္းသြားေသာ ရထား မီးခိုးေငြ႕တန္းၾကီးသာ က်န္ခဲ့၏

( ၾကဳံတုန္း ဆုံခိုက္ အလည္၀င္သြားေသာ မိတ္ေဆြေဟာင္းက
ထန္းနို႕ မွ ထြက္က်ေနေသာ ထန္ေရစက္နွင့္အျပိဴင္ ျမဴအိုးထဲသို႕
တိတ္တခိုး " မိုး " ရြာသြန္းလ်က္ ) " ဟူးးးးးးး" ေမာတယ္
မင္းအေၾကာင္းမစဥ္းစားရဲဘူး ' အညာ ' ဆိုပီး ဘာမဆိုင္
ညာမဆိုင္ ထန္းရည္အိုး လာခ်ေပးရင္းေျပာသြားေသာ
' သာေအး' အား ကာလသားတစ္သိုက္က ၀ိုင္း၍ေလွာင္ေျပာင္
ေျပာဆိုသံမ်ားျဖင့္ ထန္းေတာတစ္ခုလုံး ဆူညံသြားေပေတာ့သည္..

Post writer : ThiHaKo(@gelatofresco)
From Myanmar
credit : google photo