Karadağ'da Deniz Mahsulleri Neden Türkiye'den İyi?

Küçük ve şirin Balkan ülkesi Karadağ'ın yemek kültürüne ilişkin ilk yazımı geçtiğimiz günlerde yayınlamıştım. Konuya şimdi farklı bir açıdan yaklaşmak istiyorum: Deniz mahsulleri...

İmkanları son derece kısıtlı bir ülkenin Türkiye gibi "üç yanı denizlerle çevrili" bir ülkeden daha kaliteli deniz mahsulü sunabildiğini görmek bizi biraz şaşırttı. Ve dersler çıkarmamı sağladı. Bunları sizinle de paylaşmak istiyorum.

Karadağ'ın deniz mahsulleri konusundaki sırrı aslında basit. Endüstriyel üretim yerine, kara hayvancılığında yaptıkları gibi tazeliğe ve doğallığa ağırlık veriyorlar. Ve bunun yarattığı farkı ancak tadarak anlayabilirsiniz.

Bu şirin ülkede deniz mahsulü servis eden üç lokanta ziyaret ettik. Birinin yalnızca adını anacağım: Başkent Podgorica'daki Lupo Di Mare. Öyle kötü niyetli ve kaba bir servisle karşılaştık ki gitmeyin, gidip de paranızla rezil olmayın. Genellikle çok kibar ve sempatik garsonlarla karşılaştığımız bu ülkede bu olumsuzluğun istisna olduğunu da belirtelim.

Bar'daki Misco'da taze sebzelerle balığı pek güzel bir araya getiren lezzetli bir çorba içtik. Özellikle Akdeniz etkisinin güçlü olduğu güney bölgelerinde Karadağlıların İtalyanlarla kültürel yakınlığı var. Ülke Osmanlı ve Venedik medeniyetleri arasında uzun süre sınır oluşturmuş ve bu, mutfaklarına yansımış.

Karadağ'daki en keyifli restoran deneyimlerimizden birini ise Kotor'daki Cesarica'da yaşadık. Bu şehri ve bu mekanı seyahat edilecek noktalar listenize almanız gerektiğine inanıyorum.

Soframızı marine edilmiş hamsi ve mayonezli karidesle açtık. Hamsi mayhoş sosunun aromasıyla renk kazanmıştı. Karidese ise bayıldık. Mayonezi el yapımıydı ve taze mahsul kullanılmıştı. Türk dostlarımın ne yazık ki ülkemizde pek tadamadığı bir şey taze karides. Her yerde donmuş kullanılıyor ve hiç tadı kokusu yok. Gerçek bir karides yediğinizde damağınıza dolan deniz kokusunu duyumsamalısınız.

Cesarica'da sırada siyah risotto ve kalamar dolması var. Siyah risotto, kalamar mürekkebiyle piştiği için rengi böyle. Karadağlıların İtalyanlarla mutfak kültürü yakınlığı var demiştik ya, risotto becerilerinde bunu göreceksiniz. Bu yemek, geleneksel mutfaklarının bir parçası. Çeşitli deniz mahsulleri ve sebzelerle de tatlandırarak özel bir deneyime dönüştürüyorlar. Porsiyon ise olağanüstü. Önümüze koca bir tencere geldi.

Karadağ'da buna dikkat etmelisiniz. Porsiyonları çok büyük. Biz Türkler gibi, sıkı yemeyi, bereketli sofralar kurmayı seviyorlar. Sipariş verirken özellikle ana yemekleri bir tanesini iki kişi paylaşacak şekilde söyleyin. Menülerde gramajların yer alması da size yol gösterecektir.

Peki şu kalamar dolmasının rengine bir bakar mısınız? Tablo gibi. Bizim yediğimizin içinde karides var. Evet, lezzetli ama içi dolgulu olmayan, güzelce ızgara edilmiş bir kalamarı da tercih edebilirsiniz. Bizdeki halka halka kesip kızartma usulünden sonra her türlü iyi gelecek.

Karadağ'da deniz mahsulü ete kıyasla biraz pahalı. Cesarica'da iki kişi, şarap dahil 62 Avro (yaklaşık 240 lira) ödedik. Yine de İstanbul'da benzer boyutta ve lezzette bir balık sofrasına ödeyeceğiniz rakamın oldukça altında.

Türkiye'deki balık sofralarımız teorik olarak pek zengin. Çeşitlilik ve renkler göz kamaştırabilir. Ama fabrikalarda üretilen mezeler ve endüstriyelleşmiş deniz mahsulü üretimi nedeniyle görünüşteki bolluğu gastronomik değere dönüştürmekte zorlanıyoruz. Karadağlılar ise mütevazı imkanlarını çok daha iyi değerlendirmeyi başarmış. Bir halkın mutfağını tanımak, bir halkı daha iyi tanımanızı sağlayabilir. Karadağ mutfağına bu gözle bakmanızı öneririm.

Doymak Yok'un bu içeriğini beğendiyseniz, lütfen profilimi takip edin.

Instagram profilim de burada.

İlginiz için teşekkürler! :)