ဒီေန႔ ဆယ္တန္းေတြ ေအာင္စာရင္း ထြက္၏။ ႏွစ္တိုင္း ဒီလို အခ်ိန္ေရာက္လွ်င္ စာေမးပြဲ ေျဖထားသည့္ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားမ်ား နည္းတူ သင္ၾကားေပးသည့္ က်ေနာ္တို႔ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားလည္း ရင္ခုန္ၾကရ၏။ ေအာင္စာရင္းမထြက္ခင္ ညကတည္းက ႀကိဳတင္ စိတ္လႈပ္ရွား ရင္ခုန္ရသျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ကို အိပ္လို႔ မေပ်ာ္ေပ။ စာေမးပြဲ စေျဖကတည္းက ေတာင္းေပးခဲ့ရသည့္ ဆုေတာင္း၊ ေအာင္စာရင္း ထြက္ခ်ိန္ထိပင္ ျဖစ္၏။ ဆုေတာင္းျခင္းကို လက္ခံျခင္း သိပ္မရွိလွေသာ က်ေနာ္ ကိုယ္ သင္ေပးရသည့္ ကေလးမ်ားႏွင့္ အျခား ဘတူ စာေျဖေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားအတြက္ ဆုေတာင္းေပးမိ၏။ ရွင္ေတာ္ဘုရားသာ သက္ရွင္ထင္ရွား ရွိေနေသးလွ်င္ ခ်စ္သား … ေတာ္ေလာက္ၿပီ ဟုပင္ မိန္႔ဆိုမည္ လား မသိေပ။

စာေမးပြဲ မေအာင္ခ်င္တဲ့သူဆိုၿပီး ရွိမည္ မထင္ေပ။ လူတိုင္း နီးပါး စာေမးပြဲ ေအာင္ခ်င္ၾက၏။ ေျဖဆိုခ်ိန္မွာ အဘယ္ကဲ့သို႔ ရွိခဲ့ရွိခဲ့ ေအာင္စာရင္းထြက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္လိုလွသည္မွာ သဘာ၀ပင္ ျဖစ္၏။ ႏွစ္တိုင္း ဒီလိုအခ်ိန္ဆိုလွ်င္ အေပ်ာ္ တ၀က္၊ ၀မ္းနည္း တ၀က္ႏွင့္ ျဖစ္၏။ ေအာင္ျမင္သူမ်ားအတြက္ ၀မ္းသာ ပီတိ ျဖစ္ရသလို၊ မေအာင္ျမင္သူမ်ားအတြက္လည္း ၀မ္းနည္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရ၏။ ေရွ႕ႏွစ္မ်ားတုန္းကေတာ့ ေအာင္စာရင္းထြက္ခ်ိန္တိုင္း ၀မ္းနည္းမႈထက္ အေပ်ာ္က သာလြန္ေလ့ ရွိ၏။ ေအာင္ျမင္မႈ အေျခအေနက ကိုယ္ ထင္ျမင္ ေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္ အတိုင္း ျဖစ္သြားေလ့ ရွိသည္ကိုး။

ယခု ႏွစ္မွာေတာ့ ထိုိသို႔ မဟုတ္ေပ။ ယခု ႏွစ္က ထူးျခားသည့္ ႏွစ္ မဟုတ္လား။ အျခား သင္ေနၾက အေဆာင္မ်ားမွာပါ သင္ေနသည့္ အျပင္ ကုိယ့္နာမည္ႏွင့္ ကိုယ္ပုိင္ က်ဴရွင္ေလး တခု စၿပီိး ဖြင့္ခဲ့သည္ မဟုတ္လား။ က်ေနာ့္ က်ဴရွင္က အျပင္ေျဖ (ျပင္ပေျဖ) သီးသန္႔ ျဖစ္၏။ ႏွစ္စပို္င္းေလာက္က ေက်ာင္းသား (၅) ေယာက္ေလာက္ ရွိ၏။ ၀င္လို္က္၊ ထြက္လိုက္ႏွင့္ စာေမးပြဲ ေျဖခ်ိန္နားနီးသည့္ အခါမွာေတာ့ ေက်ာင္းသား (၄) ေယာက္သာ က်န္၏။ ေက်ာင္းသူ (၁) ေယာက္၊ ေက်ာင္းသား (၃) ေယာက္ ျဖစ္၏။ ထိုအထဲမွာ ေက်ာင္းသား (၂) ေယာက္ကေတာ့ သင္တန္းခ်ိန္ (က်ဴရွင္ခ်ိန္) မွန္၏။ စာလည္း မွန္မွန္ လုပ္ၾက၏။

(၂) ေယာက္ထဲမွာ တေယာက္ကိုေတာ့ ေအာင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ ေမွ်ာ္မွန္းထားမိ၏။ သူ ကို္ယ္တိုင္လည္း ဒီႏွစ္ေတာ့ ေအာင္ၿပီဟု ယံုၾကည္ထား၏။ က်န္ကေလး တေယာက္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး အားနည္းလွ၏။ စာလုပ္ နည္းနည္း ပ်င္း၏။ ထို႔ျပင္ သူ႔ရဲ႕ စာစိတ္၀င္စားမႈႏွင့္ မွတ္သားႏိုင္စြမ္းက အနည္းငယ္ သံသယ ျဖစ္ဖြယ္ပင္။ အျခား (၂) ေယာက္မွာတာ့ ေက်ာင္းသူ ကေလးမက အလုပ္ တဖက္ႏွင့္ ျဖစ္၏။ အေစာပိုင္း အတန္းခ်ိန္မ်ား မတက္ခဲ့ဘဲ စာေမးပြဲ နားနီးမွ လာတက္ၿပီး လုပ္ျခင္း ျဖစ္၏။ ထုိ႔ျပင္ ထို ကေလးမေလးမွာ လူမႈေရး ျပႆနာ (အခ်စ္ေရး ကိစၥ) ကလည္း စာေမးပြဲ နားနီးမွ ထၿပီး ေပၚလာေသး၏။ မေျဖေတာ့ဘူး လုပ္ေနသျဖင့္ မနည္း ေျဖာင္းဖ်ၿပီး ေျဖခုိင္း ခဲ့ရ၏။

ေနာက္ ေက်ာင္းသား တေယာက္ကေတာာ့ ေအးေအးေလးႏွင့္ ေပ၏။ ေျပာလိုက္လွ်င္ေတာ့ ဟုတ္ကဲ့ … ဟုတ္ကဲ့ႏွင့္ ၿပီးလွ်င္ေတာ့ သူလုပ္ခ်င္တာ လုပ္ေလ့ ရွိ၏။ က်ဴရွင္လည္း မွန္မွန္ မလာေပ။ ဆိုခဲ့သည့္ အတိုင္း ဒီ တႏွစ္ က်ေနာ့္ က်ဴရွင္၏ ရဲ (၄) ေဖာ္ထဲမွာ တေယာက္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ဟုတ္၏။ ဟုတ္သည္ ဆိုေပမယ့္ စာေမးပြဲဆိုသည့္ အမ်ိဳးကလည္း ခန္႔မွန္းရ ခက္သည္ မဟုတ္လား။ ထို တေယာက္ေလးလည္း မေအာင္ေပ။ ကိုယ့္စိတ္ႏွင့္ ကိုယ္ ဆိုလွ်င္ေတာ့ (၄) ေယာက္လံုးကို ေအာင္ေစခ်င္တာေပါ့။ သူတို႔ေလးေတြ အတြက္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရသလို၊ ကိုယ့္အတြက္လည္း စိတ္ပ်က္မိ၏။ ေရွ႕ဆက္ဖို႔ကို မည္သို႔ေသာ္ အားအင္ မ်ိဳးႏွင့္ စခန္းသြားရမည္ မသိိေပ။ စၿပီး ေလွာ္ေလွာ္ခ်င္း တက္က်ိဳး ရသည့္ အျဖစ္။

Don Jaun

MSC 31