කානිවල් | 5% to SL Charity

කාලයක් දෝනිවය් බන්ටුවය් බලන්න නොයා ඉන්න උනා ඒ ටිකේ බෝඩිමේ හිටිය නිසා. මන් ගෙදර ඉද්දි එහේ කාලෙකට පාරක් ගිහින් එන නිසා ඒ දෙන්නට පාලුයි. ඉතින් මන් ගෙදර ආව වෙලාවක ඒ පැත්තේ දවසක් එන්නම් කියලා කිව්වා විතරය් මේ දෙන්නා ඉක්මනට එන්න කියලා කිව්වා. මන් ඉඩ තියෙන විදියට දවසක් රෑක එහේ ගියා ඒනිසා.

ඒ දවස් ටිකේ ඒ ලගක කානිවල් එකක් තිබිලා. එදා ඒකෙ අන්තිම දවසලු. මන් ඒ වෙනකන් එහෙම එකක් තිබුනද වත් දැනන් හිටියේ නෑ. වෙනදා උනා නම් අපෙ ගෙදර ඉන්න එක්කෙනාටත් ඕකට යන්න ඕන වෙලා යනකන්ම අම්මට නිවීසැනසිල්ලක් නෑ නේද කියලා කල්පනා කරද්දී මතක් උනේ දැන් එයා අර්‍ර ඉස්සර ඉදපු බබා නෙවේනේ කියලා.

කොහොම හරි මේ දවසේ ඒකට යන්න ඉදලා තියෙන්නෙ මේ දෙන්නා. ඉතින් මාත් ඒ දෙන්න එක්ක එක්කන් ගියා. ඒක ගොඩක් ලොකු එකක් නෙවෙය්. සෙල්ලම් හරිම කිහිපයය් තිබුනේ. ඒ වගේම කෑම ජාතී සෙල්ලම් බඩු විකුනන පොඩි පොඩි කඩ වගයක්.

ඒ හැම තැනම සතුටු හිතෙන මුහුනු තිබුනේ. පොඩි අය සතුටු උනා ඒ සෙල්ලම් වලට ගිහින්. ලොකු අය සතුටු උනා පොඩි අයගෙ සතුට දැකලා. ලොකු අයට කරන්න සෙල්ලම් තිබුනේ නෑ ඒකේ. ඒ සෙල්ලම් අතරින් මන් ආසම එකක් තිබුනා. ඒ අර හුලන් පුරවපු ලොකුම ලොකු බැලුන් එකක් උඩ සෙල්ලම් කරන්න තියෙන එක. මන් පොඩි කාලේ ගිහින් තියෙන්වා ඒකේ. ඒක දකිද්දි ඇය් ලොකු උනේ කියලා හිතුනා. පොඩි උනානම් මටත් යන්න තිබුනානේ.

ගම් වල සමහර මිනිස්සු හරි පව් කියලා හිතෙන වෙලාවල් තියෙනවා. ඒ අය ඉපදෙනවා පොඩ්ඩක් ඉගෙන ගන්නවා. සමහරු ඒත් නෑ. ගමෙන් එලියට ගිහින් රස්සාවක් කරන්නෙ කීයෙන් කී දෙනාද. පොඩි වයසින් බදිනවා ලමය් ලැබෙනවා. ඒ ලමයිනුත් ඒ විදියටම ගිහින් එ අම්මලා කරපු රස්සාවම කරන්න ගන්නවා ලොකු වෙද්දී. තමන්ගෙ පොඩි උන්ගෙ සතුට විතරක්ම බලලා සතුටු වෙලා පාඩුවේ ඉන්න එක ගොඩක් අයට කරන්න වෙලා තියෙන්නෙ. තමන් වෙනුවෙන් දෙයක් කරන්න හැකියාවක් ඒ අයට නෑ. ගොඩක් අයට එතනින් එලියට එන්න උවමනාවකුත් නෑ. සමහර අයට කන්න වත් නෑ. පොඩි අයට වත් මේ වගේ තැණකට එන්න ලැබිලම නෑ. මට එතන ඉද්දි මේ ටික හිතුනා.

ඉතින් බන්ටුටය් දෝනිටය් යන්න ඕන උන ඔක්කොම ටිකේ ගිහින් අපි බඩගිනි වෙලා මොනවා හරි කන්න ගියා. මුලින් අයිස්ක්‍රිම්, පස්සේ අල පෙති බැදපුවා, බීම එහෙම බීල බඩ පුරවාගෙන අපි ගෙදරට ආවා. මාත් හරි සතුටු උනා. ඒත් අර හුලන් පුරවපු එකේ නම් යන්නම ඕන කවදහරි. ලොකු අයටත් යන්න පුලුවන් ඒව දැකල තියෙනවා මන්.