හිගන වර්තමානයක් විකාර අනාගතයක්

හැමෝම පරිස්සමෙන් ඇති කියල හිතනව. අද ලියන්න ගියේ වෙන දෙයක් උනත් Fb එකේ දැක්ක දෙයක් නිසා ඔලුව විකාර වෙලා ගියා. ඒ නිසා ඒක ගැනම ලිව්වනම් එකක් කියල හිතුනෙ ඔලුව ටිකක් නිදහස් කරගන්නත් එක්ක. ඉතින් මේ උඩින්ම දාල තියෙන chat එකක ෆොටෝ එකත් Fb එකේ දාල තිබ්බ එකක්. ඒකෙ විස්තර මං පහලින් දාන්නම්. ඊට කලින් පොඩි ආරම්භයක් අරන් ඉන්නම්. මට O/l වලින් පස්සෙ ආසාව තිබ්බෙ A/l වලට ආර්ට් වලින් කරන්න. ඒත් ඉතින් අම්මලගෙ කැමැත්තයි ආර්ට් කරාම ජොබක් නැතෑය කියන කතාවයි එක්ක Maths කරන තත්වෙට ආව. ඒ කොහොම උනත් එදාවගේම අදත් මං පසුතැවෙන තීරණයක් තමයි ඒක. දැන්නම් හිතෙනව A/l පාස් උන එක අපරාදයක් කියල. කොහොමහරි වාසනාව කොච්චරද කියනවනම් field වෙන් කරද්දි civil ඉල්ලල ගන්න තරම් මං බුද්ධිමත් වුනා.ඒ තීරණේ වටිනාකමත් දැන් හොදටම තේරෙනව. මගේ පලවෙනි training period එකේදි තමයි සයිට් වල වැඩ නවත්තන්න පටන් ගත්තෙ රජයෙන් ගෙවන්නෙ නැති නිසා. එතනින් මට නැතිඋනේ මාස එකහමාරක විතර ඉතුරු ට්‍රේනින් එක විතරයි. ඒත් එතන Site engineer ඩිග්‍රියත් එක්ක අවුරුදු 8 ක experience තියෙන කෙනෙක් , TO අවුරුදු 7ක experience තියෙන කෙනෙක් ඒ දෙන්නගෙම රස්සාව නැතිවෙලා ගියා. ඒ මං දන්න දෙන්නෙක්ගෙ විතරයි. තව ගොඩක් මේ වගේ අය දැන් ගෙදරට වෙලා ඉන්නව.නිකන් ඉදලද නෑනෙ අවුරුදු 25,26 වෙනකම්ම පුලුවන් තරම් ඉගෙනගෙන qualifications, work experience හොදට හදාගෙනත්. අපේ සෙට් එකේ උනත් එලියට යන්න අවුරුද්දක් තියාගෙන කොල්ලො කෙල්ලො විස්සකට වඩා අයින් වෙලා ගිහින් ඉවරයි ඒ වගේම තව යන්නත් තව සෙට් එකක් බලන් ඉන්නව. හරි අනාගතයක් නැතිකොට උන් ගන්න ඒ තීරණ වලත් වැරැද්දක් කියන්න බෑ . මොකද මේකට ගෙවපු අවුරුදු ටික අපරාදෙ කිය කිය ඉදල මුලු අනාගතේම පසුතැවෙන්න උන්ට ඕන නැහැ. රට හරියාවි කියල හිතන් ඉන්නව ඇරෙන්න වෙන විකල්පෙකුත් මටන්ම් නෑ. මොකද කලින් ඉදලම රට යන්න මං කැමති නැති නිසා.

මං කලින් කිව්ව Fb එකේ දැකපු කතාවත් මේ වගේම තමයි. ඒ හින්ද ඒකත් මේකට යටින් දාන්න හිතුව.ඉතින් කතාව තිබ්බ විදියටම දාන්නම් උඩ තිබුන ෆොටෝ එකත් අදාල මේ සිද්දියටම තමයි.

මේ අද උදේ යාලුවෙක්ගෙන් ආපු message එකක් . මේ msg එක එවන්නෙ නිකන් කොල්ලෙක් නෙමෙයි, Government University එකක, B.Sc. Engineering(Hons) Degree එකක් තියෙන, Field එකේ අවුරුදු 4 ක් Experience තියෙන කොල්ලෙක්, ඌ අද Pick Me Eats දුවනවා. පුලුවන් තරම් කට්ට කාල, ලංකාවෙ යන්න පුලුවන් උඩම තලයේ උපාදියක් අරගෙන හොද Job එකක් කරගෙන ඉදපු, මේ රටට ආදරේ කරපු, මේ රට වෙනුවෙන් අවංකව වැඩක් කරන්න උවමනාව තිබුනු, අපේ උන්ට අද වෙලා තියෙන දේ. දවසින් දවස එක එකාගෙ Job නැති වෙනව, Construction Field එකේ ඉන්න උඩම මට්ටමේ ඉදන් හැම කෙනාම කරන්නෙ මොකක්ද කියල හිතා ගන්න බැරුව අනාත වෙලා ඉන්නවා. අනික් ගොඩාක් Field වල වැඩ කරන අයටත් හෙට වෙන්නෙ මොකක්ද කියන බයෙන් තමා ඉන්න වෙලා තියෙන්නෙ. ගොඩාක් දෙනෙක් (මමත් ඇතුලුව) කරගන්න දෙයක් නැති කම නිසා කොහොම හරි රට දාල යන්න බලනව. දවස ගානෙ අපේ එකෙක් දෙන්නෙක් රට දාල යනවා. ඇත්තටම ඒ යන්නෙ ලංකාවෙන් කොහොමටවත් යන්න හිතාගෙන ඉදපු අය නෙමෙයි.
ඉතින් මේව ඇහෙද්දි, දකිද්දි මට නම් මේ කාලකන්නි ආණ්ඩු එක්ක පුදුමාකාර තරහක් වෙරයක් තියෙන්නෙ. ඕකුන්ව මරාගෙන මැරෙන්න තරම් කේන්තියක් එන්නෙ. අපේ හීන සම්පූර්ණයෙන්ම මරල දාල, අපේ ජීවිත නැති කරපු මේ කාලකන්නි ටිකට තවත් කඩේ යන තවමත් උන්ට එරෙහි නොවන උන් ඉන්නව නම් ඇත්තට ඒ මොන ජාතියේ උන්ද ??,
අපි එදා ඉදන්ම හීන දැක්කෙ හැම මනුස්සයෙක්ටම සතුටින් ජීවත් වෙන්න පුලුවන් රටක් දකින්න. ඉතින් මේ සාපෙන් ගැලවෙන්න අපි පුලුවන් හැම විදියකටම දායක වෙමු.