දරුවා තීරණය වෙන්නෙ නිමිති අනුවද?

එයාට නිමිත්ත බලපු මනුස්සය කියල තියෙන්නේ ගැහැනු දරුවෙක් ඉපදුණොත් පියා අනිවාර්යයෙන් ම මියයන බවත් සහ නැතිනම් දෙමව්පියන් විරසක වන බවටයි. ඉතින් ඇය ඉපදෙන විටම තම පියා විසින් මේ ගැහැනු දරුවා තම දියණිය ලෙස භාර අරගෙන නෑ.

ඒකත් එක්කම තම බිරිදට බලපෑම් කරන්නේ දරුවා අතහරින ලෙසය. වෙනකාට හරි හදාගන්න දෙන්න, පවුලෙන් ඈත් කරන්න වගේ දේවල්.

ඒත් මේ මව කිසිවිටෙකත් තම කුසින් වැදූ දරුවා ඇගෙන් වෙන් කරන්න දීලාත් නැති අතර ඇය ඒ ගැන සිතලවත් නෑ. ඉතින් මේ කිසිදෙයක් නොදන්න දරුවා අම්මට අවශ්‍යවීමත්, පියාට අනවශ්‍යවීමත් කියන කාරණාව උඩ දෙදෙනාට නීති මාර්ගයට යන්න සිද්ධ වනවා.

ඒ වන විට එම පියා විසින් මවගෙන් වෙන්ව ජීවත් වන අතර, ඇයට තර්ජනය කරන්නෙ දරුවා ජීවිතක්ෂයට පත් කරන බවයි. දරුවා අයින් කරන්න බැරිනම් ජීවිතක්ෂයට පත්කරන බව පුන පුනා කියූ නිසා මේ අම්මා දරුවාගේ පියාට විරුද්ධව උසාවි යනවා,

ඒ වනවිට රටේ තිබුණු නීතිය තමයි පිරිමි දරුවා මවට, ගැහැනු දරුවා පියාට කියන නීතිය. නමුත් හැත්තෑ හතේ ආණ්ඩුක්‍රම සංශෝධනයේදී හබයාස්කෝපුස් පනතෙන් අවුරුදු පහට අඩු සියලුම දරුවන් මවට කියන නීතිය යටතේ ඇය තම දරුවා වෙනුවෙන් සටන් කරනවා. තනිවම දරුවා ඇකයේ තුරුළුකරන් තම සැමියාගෙන් මේ නොදරුවාව ඇය තමන්ගේ තනි අයිතියට ගන්නවා.

ඒ අනුව ලංකාවේ හබයාස්කෝපුස් පනත අනුව අම්මෙකුට භාරදෙන පළවෙනිම දරුව වන්නේ මේ දරුවා.ඒ අනුව මේ දරුවා හට මවගේ වාසගම හිමිවෙනවා.

මේ දරුවා කවුද?

ඇය තමා පියාගේ ආදරය නොලැබුනත් මුලු රටක් එකසේ ආදරය කරන අප රටේ අග්‍රගන්‍ය රංගන ශිල්පිණියක් වන දුලීකාමාරපන.

පසුකාලීනව ඇය රූපවාහිණී වැඩසටහනකදී මේ පිළිබදව සංවේදීව කියූ දෑ වලින් උපුටාගත් සටහනකි.