දරුවන්ට මෙහෙම කරන්නෙ ඇයි?
source
ඉතින් හැමෝම හොදින් පරිස්සමෙන් ඇති කියල හිතනව. අද ලියන්නෙත් මේ කාලෙට සෑහෙන්නම ගැලපෙන දෙයක් ගැන. ඉතින් මට අද වෙනසක් කරන්න හිතුන. ගොඩක් වෙලාවට මං දෙයක් ලියන්නෙ මොකක් හරි ඒකට අදාල කතාවකුත් අරගනෙමනෙ. ඉතින් ඒ කතාවට කලින් මන් පොඩ්ඩක් ලියනව වෙනදනම් ඒ දේ ගැන. ඒත් අද ඔයාලටත් පොඩ්ඩක් හිතන්න එක්කම මුලින් කතාව ලියන්න හිතුව. කතාව කියවද්දි ඔයාලටම පොඩ්ඩක් තේරුම් ගන්න පුලුව්න් වෙයි මේ මොකක් ගැනද ලියන්නෙ කියල. හරි අපි කතාවට යමු.
එක ගමක එක ළඟ ගෙවල් දෙකක හිටිය රක්ශන නියෝජිතයෙක් සහ ගුරුවරයෙක්. ඉතින් මේ දෙන්නම විනෝදාංශෙ විදියට මල් වවන්න ආසයි. ඒ නිසාම දෙන්න එකම තැනකින් එකම ජාතියෙ වගේ මල් ඇට. හරි අපි දැන් යමු කතාවෙ වැදගත්ම කොටසට. මල් හිටවිල්ල ගැන. ගුරුවරය මුල්ලුවෙන් ටිකක් බිම හාරල ඇට ටික දාල වතුර ටිකක් දාල නෝමල් එකේ යනව. රක්ශන නියෝජිතය මීට හාත්පසින් වෙනස්.ඔහු ටිකක් තාක්ශනයට බර කෙනෙක්. ම්නිහ පොලොවෙ ඉන්දුවෙ නෑ. වෙනම පාත්ති හැදුව අගල් කීපයක් උසට වෙන්න. වටේට වෙනම ලී වලින් කොටු කරල. වතුර දැම්මෙත් water dripping සිස්ටම් එකකට, ඉතින් ඒ විදියට වතුර බිංංදුව බිංදුව හැම තිස්සෙම පැලේට වැටෙනව. අනිත් එක සෑහෙන්න පස්සෙන්ම ඉන්නව, සාත්තු කරනව හැම වෙලාවේම . ඉතින් ඔහොම ය්ද්දි කලින්ම මල් පිපුනෙ රක්ශන නියෝජිතයගෙ මල් පැලවල , බලන් ඉන්න ආසයි, මාරම ලස්සනයි. ගුරුවරයගෙ ටිකක් පරක්කූ උනා මල් පිපෙන්න. හ්දිසියේම දවසක් හවස කුනාටුවක් මේ ගෙවල් පැත්තට ආව. ඉතින් කට්ටියට ගෙවල් වලින් එලියටවත් බහින්න එපා කියල දැනුම් දුන්න. පැයදෙක තුනක් තිබුන කුනාටුව ඉවර උනේ රෑ මැදියමේ. ඉතින් මේ රක්ශන නියෝජිතය උදේ ඇවිත් ඔහුගෙ මල්පැල ටික බලද්දි පැල ඔක්කොම ගැලවිලා ගිහිල්ල. ඉතින් ගුරුවරයගෙ මල් පැලත් පොඩ්ඩක් එහෙ මෙහෙ වෙලා තිබ්බත් ගැලවිලා, විනාශවෙලා නෑ.
ඉතින් රක්ශන නියෝජිතය ඇහුව ගුරුවරයගෙන් මෙහෙම උනේ කොහොමද කියල.ගුරුවරයගෙ උත්තරේ හරි ලස්සනයි. "පුතා මං ඕක කලින් කියන්නත් හිටියෙ. ඒත් පුතා ඔයා සෑහෙන්න මහන්සි උනානෙ පාත්ති උස්සල හැදුව , වතුර පොහොර දැම්ම . ඉතින් පුතා ඔය පැල මුල් වලට මහන්සියෙන් ඕව හොයාගෙන පොලොව යටට යන්න ඕන නැනෙ. ඉතින් පුතා මගේ ඒව ඊට වෙනස් , ඒවට පොහොර හොයන් යන්න ඕන අඩියට , වතුර හොයන් යන්න ඕන.මං ඉතින් ඕව පොලොවෙන්ම හොයන් හැදෙන්න කියල, පොඩි පොඩි සාත්තු විතරයි මන් කරන්නෙ.ඉතින් පුතා මේවගෙ මුල් ටිකක් යටට බැහැල .ඒ කයි ගැලවිල ගිහින් නැත්තෙ." රක්ශන නියෝජීතයට සිද්දිය තේරුනා.
හරි දැන් මං එන්නම් මගේ පොයින්ට් එකට. කතාවෙන් මොකක් හරි තේරුනාද. හරි ලොකු අයිඩියා එකක් ආවෙ නැත්නම් මං කියන්නම්. දැන් ලමයින්ටත් වෙලා තියෙන්නෙත් මේ දේම නේද්? හැමදේම ලගට දෙනව හැම පහසුකමක්ම , ඔවුන්‍ට හොයාගෙන හැදෙන්න දෙන්නෙ නෑ. පාරක යන්න දන්නෙ නෑ, බස් එකක යන්න දන්නෙ නෑ, ට්‍රේන් එකක යන්න දන්නෙ නෑ, කොමන් සෙන්ස් නෑ. ඒ මුකුත් නෙවෙයි, අර රක්ශන නියෝජිතය වගේ හැමදේම ලගට ගෙනත් දෙන නිසා. මං කියන්නෙ නෑ එහෙමයි කියල හැම දෙයක්ම නොදී ඉන්න කියල.ඒත් අපි පොඩ්ඩක් ඒ දේ ගැනත් හිතන්න ඕන නේද නැත්නම් පොඩි හුලගකුත් ඇති ගැලවිලා විනාස වෙලා යන්න.
වටින කතාවක් සහෝදරයා. අදටත් එහෙම මුල් හයිය නැති ගස් කාගෙ හරි පිහිටක් හොය හොය ඉන්නවා. තමන්ගෙ හයියෙන් නැගිටින්න තේරුමක් නෑ.
ඔව් ඒක තමා 🙂