රේස් එකක් යමුද ....
ඉතින් හැම පරිස්සමෙන් ඇති කියලා හිතනවා.අද ලියන්න යන්නේ වෙනද වගේම
මේ කාලයට, ගෙවුණ කාලෙට වගේම අනාගතයටත් ගැලපෙන මාතෘකාවක් ගැන.මාතෘකාව දැක්ක ගමන් ඔයාලටත් පොඩි idea එකක් ඇති මොකක් ගැනද මම ලියන්න යන්නේ කියලා. ඇත්තටම අද ලියන්න යන්නේ රිය අනතුරු සම්බන්ධ දෙයක් ගැන.ඔයාලා දැනටමත් දන්නවා ඇති රිය අනතුරු නිසා සිදුවන ජීවිත අහිමි වීම් කොච්චර දුරට දවසින් දවස වැඩි වෙනවද කියල.ඉතින් බීමත්ව රිය ධාවනය , නොසැලකිලිමත් කමින් රිය ධාවනය සහ අධික වේගය රියධාවනය මෙම අනතුරුවලට ප්‍රධාන හේතු වෙනවා.ඉතින් ඔයාලටත් ගොඩක් දුරට මේ කාලෙදි නැතත් පොඩි කාලෙදි රේස් එකක් යන්න වේගෙන් යන්න උනක් තියෙන්න ඇති.මට නම් ඒක හොඳටම තිබුණා ඒව මතක් වෙන්න මතක සටහනුත් තාමත් ඒ වගේම තියෙනව. ඒත් ගොඩක් අයගේ කාලයත් එක්ක පරිණත වීමත් සමග ජීවිතේ වගකීම් වැඩි වෙද්දී ඒ උන හරියනව.ඒත් හැමෝගෙම.එහෙම නෑ.පාරෙ යනකොට කෙනෙක්ව පහු කරලා යද්දි , පොඩි වෙට්ටුවක් එහෙම දාල යද්දි ඔයාට තාම නිකං ඇඟ නලියනවා වගේ නම්, මෙයාව කොහොමහරි ඉස්සර කරන්න ඕන කියල හිතල Accelerator එක පාගන්න කලින් ඔයා ඊට වඩා හිතන්න ඕන ගොඩක් දේවල් තියෙනව.සමහර වෙලාවට පරක්කු වෙලා කියලා විනාඩි පහක් දහයක් කලින් යන්න හදන එකෙන් සමහරවිට ඔයාගේ ජීවිතේම කනපිට පෙරල්න්න ඉඩ තියෙනවා . එහෙම උන ගොඩක් අය අදටත් මැරි මැරි ජීවත්වෙනව.මේ ලියන කතාවත් ඒ වගේම දෙයක්.ඉතින් හැම වෙලාවෙම ආරක්ෂාව අංක එක කියලා හොඳින් මතක තියාගෙන සුක්කානම අතට ගන්න .
මේ තියෙන්නේ අයිති කරුවෙක් නැතුව ඉස්පිරිතාලෙ පැත්තක ගොඩ ගහලා තිබුනු සෙරෙප්පු ටිකක්.
සෙරෙප්පු අමතක වෙලා ගිහින් නෙවෙයි.
ආයිමත් ඉස්පිරිතාලෙ ඉදලා කකුල් දෙකින් ගෙදර නොගිය නිසා.
ගෙදර අයටත් සෙරෙප්පු දෙකට මොකද උනේ හොයන්න අමතක වෙලා.
ඒ ඊටත් වඩා වටිනා දේවල් අහිමි වූ නිසා.
තනිවුනු සපත්තු වේ අනිත් එක සමහර විට පාරෙම ඇති.
නැති නම් මෝචරියේ එලියේ කොහේ හරි කෙලවරක වීසි කරලා ඇති.
පාරට බැස්සහම පරිස්සමින්.
ඔයාගේ වගේම අනිත් අයගේත් ගෙවල් වල අය ඔයාලා එනකම් මග බලාගෙන ඇති.
කැඩිච්ච, හිල් වෙච්ච සෙරෙප්පු මැද්දේ තියෙන කලු සපත්තු ව මගුල් ගෙදරක ගිහින් එන ගමන් හිටිය දරුවෙකුගේ.
අනිත් සපත්තු ව කොහේද දන්නේ නෑ ....