Tourism සහ මම 💔

2019 වසරේ ඉදන් අද වෙනකන් අපේ රටේ මිනිස්සු ගත කලේ එතරම් හොද කාලයක් නොවෙයි. 2019 වසරේ පාස්කු ප්‍රහාරයත්, 2020-2021 වසර වල කොරෝනා වසංගතයත්, 2022 වසරේ සිදුවෙමින් පවතින දේශපාලන අර්බුදකාරි තත්වයත් නිසා අපේ රටේ මිනිස්සු ඉතාමත් වේදනාකාරි ලෙස පීඩා විදිමින් ඉන්නවා. 2019 වසරේ ඉදන් අද වෙනකන් ඒ පීඩනයට හොදටම ලක්වුණු පිරිසක් තමයි අපි.

2018 වසර අවසන් වෙනකොට සහ 2019 වසරේ මුල්කාලේ කියන්නේ ශ්‍රී ලංකාවේ සංචාරක කර්මාන්තේ ඉහලින්ම වැජඹුණු කාලයක්. ඉතින් මොකක් හරි ඩිග්‍රියක් කරලා තව ඉගෙන ගන්න ඕනේ කියලා හිතාගෙන ඉන්නකොට තමා Tourism පැත්තෙන් ඩිග්‍රියක් කරනවා කියලා හිතුවේ. මොකද ඒ දවස්වල Tourism industry එක තමයි ලංකාවේ තුන්වෙනියට විශාලතම විදේශ විනිමය ඉපැයිම රටට කලේ. ඉතිං ඒ දවස් වල නම් හැමෝම මරු මරු ඕක නම් සැහෙන්න වටිනවා කරන එක කියලා කතා ගොඩයි.

කොහොම හරි 2019.04.16 වෙනිදා තමයි මම කැම්පස් ගියපු පළවෙනි දවස. අපේ වාසනාව කොච්චරක්ද කියනවනම් Tourism කරන්න පටන් ගෙන සතියක් ගියේ නෑ. 2019.04.21 Easter Sunday Attack එක සිද්ධ වුනා. හිමින් හිමින් උඩට ආපු සංචාරක කර්මාන්තය කඩාගෙන වැටෙන්න පටන් ගත්තු පළවෙනි තැන තමයි එක. කොහොම හරි මාස කිහිපයක් ගිහිල්ලා ආපහු ටිකක් සාමාන්‍ය තත්වෙකට ලංකාවේ ටුවරිසම් උඩට ආවා.

ඒ විදිහට කාලය ගත වෙනකොට අපේ කැම්පස් එකේ පළවෙනි වසර ඉවර උනේ 2020.03.10 වෙනිදා. ඉතින් වැකේශන් එකට 11 වෙනිදා ගෙදර ආවාම ආපහු හැමදේම වෙනස් වුන නිවුස් එක ආවා. ඒ තමයි "ශ්‍රි ලංකාවෙන් වාර්තා වුන පළමු කොරෝනා ආසාදිතයා". මට මතක විදිහට මාර්තු 18 වෙනිදද කොහෙද මුළු රටටම ඇදිරි නිතිය දැම්මා. ඒ විදිහට ආපු කොරෝනා වසංගතයේ ප්‍රතිවිපාක මුළු ලෝකේම හැම ක්ෂේත්‍රයකටම දරුණු ලෙස බලපෑවා. සංචාරක කර්මාන්තයටද එය දරුණු ලෙස බලපෑවා. මේ හේතුව නිසාම කැම්පස් එකේ දෙවෙනි සහ තුන්වෙනි වසර දෙකම ඔන්ලයින් ක්‍රමේට තමයි ඉවර කරන්න උනේ. මේ නිසා අපිට ලැබෙන්න තිබුණු field visit, Industrial training සියල්ලම අහිමි වුනා.

කාලය ගත වෙලා කොරෝනා වසංගතය අවසන් වී ගෙන යනකොට අපේ හතරවෙනි අවුරුද්ද සදහා නැවත අපිව කැම්පස් එකට ගෙන්නවා කිව්වා. හැබැයි ආපහු ඒ තීරණේ වෙනස් වුනේ අපිව internship වලට දානවා කිව්වට පස්සේ. මේ නිසා අපේ හතරවෙනි වසරත් ඔන්ලයින් තියෙනවා කියලා තමයි කිව්වේ. ඉතිං ඒ විදිහට ආසාවෙන් ගත කරන්න හිතාගෙන හිටපු කැම්පස් එකේ අවුරුදු 03ක්ම අපිට නිවෙස් වලට වෙලා ගත කරන්න තරම් අපි අවාසනාවන්ත වුනා.

ඒකත් එහෙම උනාට පස්සේ මට Sri Lanka Tourism Promotion Bureau එකේ Internship එක කරන්න job එක හම්බුනා. ඉස්සෙලම job එකට යන්න තිබුනේ මැයි 09 වෙනිදා. මගේ වාසනාව කොච්චරක්ද කියනවනම් අපේ office එක ඉස්සරහ තමයි මයිනාගෝගම තියෙන්නේ. රස්සාවට ඇවිල්ලා පැය හතරක්වත් යන්න උනේ නෑ. මයිනාගෝගමින් අරගලකරුවන්ට පහර දෙන්න පටන් ගත්තා. එතනින් පටන් ගත්තු ගැටුම අවසන් උනේ ලංකා ඉතිහාසයට කළු පැල්ලමක් ඇතිකරපු දවසක් ලෙස ඉතිහාස ගතවෙමින්.

හවස 02 වෙනකොට අපිට ගෙදර යන්න කියලා Office එකෙන් කිව්වා. 2.30 ට කොල්ලුපිටියෙන් නැගපු බස් එකෙන් බෝඩිමට යන්න වුනේ රෑ 07ට. ඒ එන ටිකට මම දැකපු දේවල් මගේ ජිවිතේට දකින්න හිතුවේවත් නැති දේවල්. ඒ ගතවෙච්ච පැයගාන නිකන් ෆිල්ම් එකක් වගේ. බස් කුඩු කරපු හැටි, වාහන කුඩු කරපු හැටි, මිනිස්සුන්ට ගහපු හැටි හිතාගන්නවත් බැරි වුන දේවල්.

ඒ හැමදේකම ප්‍රතිඵලයක් විදිහට ඊයේ ආපහු ගෙදර ආවේ එක දවසක් විතරක් job එකට ගිහිල්ලා. දැන් ඉතින් ආපහු කවදා යන්න වෙයිද දන්නෑ. මේ ආර්ථික හා දේශපාලන අස්ථායිතාව නිසා ශ්‍රී ලංකාවේ සංචාරක කර්මාන්තය මේ වෙද්දි නැත්තටම නැතිවෙලා කියලා උනත් කියන්න පුළුවන්. මොනදේ උනත් මේ හැමදේකටම හේතුවුනු හැමකෙනාටම මේවගේ ප්‍රතිවිපාක අත්විදින්නට වෙනාවා වෙනාවාමයි. දැන් ඉතින් ඉතුරුවෙලා තියෙන්නේ ආපහු හැමදේම කවදාහරි හොදවේවි කියලා හිත හදාගෙන බලාගෙන ඉන්න එක විතරයි ☹️💔