2026 | 2126

hikaye...

img src

2026

Bir kaç senedir steemitle ve bitcoin ile uğraşıyordum. Az çok bir gelirim vardı ama hayatımı buradan idam ettirecek kadar değildi. Bu yüzden son zamanlarımda paylaşımlara ara verip, power down yapmaya karar vermiştim. Ben powerdown yapmaya başladığım zaman, steemitteki herkes powerdown yapmaya başlamıştı... Bitcoin sahipleri çoktan paralarını çekmeyi bitirmek üzereydi bile.
Steem'in fiyatı 0,10$ a kadar düşmüştü.
Milyonlarca steem power'ı olan hesaplar bile, powerdown yapıp parasını çekmeye başlamıştı. Steemitte bir tek ben kalmıştım...

Herkes gitmişti, steemit sanki bir boş şehir gibiydi...
Devletlerin el atması ile her şey sona ermişti.
Bitcoin'in bitmesi ile, steemit de bitmişti, dünyanın büyük bir savaşa girmesi de böyle başlamıştı...

2126

img src

Gecenin yağmuru ve ateşli nefesim, sanki bir çan vururken yüksek sesle nefes alıyorum. Dükkan bir üst geçidin altında, yağ ve dumanlı tozlarla kaplı, tuzaklı bir eşek arısı gibi... İçeri adım atıyorum.
Penceresiz, ten rengi ve pembesi olan plastik kollu raflar. Şişman bir kadın, gözleri yorulmuş ve çizilmiş bir kaş.

''Bir bira alabilir miyim?'' dedim.
''0.1 coin.'' dedi ve bana bir bira uzattı...
''Steem geçerli mi?'' dedim.
''Oooo tabiikide evet canım.'' dedi.

Artık para yok tabi, siz buna alışkın olmayabilirsiniz. Dolar ile konuşmaya alışmışsınız. Yıllar öncesinde devlet kavramı ortada varken, devletlerin bizleri kontrol etmek için ortaya çıkarttıkları para kavramı yüz yıllar hatta bin yıllar boyunca devam etti. Ama yakın zaman önce bunun sonu geldi. Özellikle de kripto paralar ilk çıktığında ve devletler buna el attığında bir sivil savaş çıkınca.
Bankaların, askeriyelerin ve onlarca sivilin savaştığı, teknolojinin konuştuğu bir savaş...

Yeni bir çağ.
Yeni bir hayat.

Artık gözyaşlarımız bile karbonfiber. Paramız ise kripto. Tüm dünyada... Evet, kripto kazandı.

Bazı insanlar veri geliştirmenin en eski yollarına kadar gidip, kendi coinlerini üretmeye başladılar. Bazıları da zaten var olan coinleri kullanmaya devam etmemizi önerdiler. Ben de bir kaç yıl önce büyük dedemin kullandığı ve biriktirirken unuttuğu para birimi olan steem kullanıyordum. Buranın zenginlerinden değildim ama, kendi hayatımı idame ettirebilecek kadar kripto paraya sahiptim.
Çalışıyor olmamın tek nedeni boş kalmayı hiç sevmiyor olmaktı...

img src

Arabamda bir yosun hamburgeri yiyorum, muhafazakar bir bütçenin alabileceği en iyi gluta-multivitamin. Her tarafımda kırıntıları.

Peri Hotel tabelasını geçtikten sonra sağa döndüm.
Penceremi sonuna kadar açtım ve kalan hamburgerimin keyfini çıkartmaya devam ettim. Tabi bir yandan da dedektifçiliğe devam edip, hedefimdeki evin penceresini izliyordum.
Sonra bekledim.
Tüm hayatım boyunca olduğu gibi, bekledim.
Kısık bir müzik açtım.

Bu gözetleme görevim bittikten sonra da evime gidip aynada kendime bakabilecektim. Üç gün sonra, ilk kez temiz bir duş almayı hayal ettim.

Sonrasında pencerede pembe ve kırmızı renklerin belirdiğini fark ettim. Merakla öne doğru eğildim. Binanın kapısından bir robot çıkıp bana doğru gelmeye başladı. Üzerime ateş edeceğini fark edip arabadan çıktım ve koşmaya başladım.

img src

Düşüncelerimin içinde kaybolurken birden ara sokaklardan birinde buldum kendimi. Arkamı döndüğüm zaman ise robot o korkunç gözleriyle bana bakıyordu. Ani bir hareketle beni itti. Arkama doğru düşerken robotu kolundan yakaladım ve robotun kolu elimde kaldı, koptu.

Düştüğüm yer çok kötü acıyordu. Daha fazla prostetik ve karbonfiber bedene ihtiyacım vardı ama, bunun şimdi sırası değildi...
Robot bana doğru uzandı.
''...coin...coin...coin...''' dedi. O sırada onun bir serseri robotu olduğunu fark ettim. İkinci kartımı çıkartıp ona uzattım.
Kartı bedenindeki bir bölmeye soktu ve tüm coinlerimin sıfırlandığını göstergesinde gördüm.

100...95...69...31...25...12...5...1...

Neyse ki geriye tüm şehri satın alabileceğim kadar steem'im kalmıştı. İki kart taşımanın avantajı da buydu sanırım. Bu şehirde bir çok kişi bunu yıllar önce öğrenmişti... Neyse ki robotlar hariç...

Bu geceki gizli takip görevim de ne yazık ki sona ermişti, artık gizli değildim...