Kaktüsler

Çok sulu meyveler , diğer bitkiler için çok sıcak ve kurak olan çöl ortamlarında gelişirler . Bazı yerlerde, yağmur yılda yalnızca bir veya iki kez düşebilir ve kuraklık sırasında bir bitki duş olmadan iki yıl veya daha fazla sürebilir ve hayatta kalabilir! Çoğu sulu meyveler, az miktarda yağmurdan en iyi şekilde yararlanmak için bitki çevresinde geniş bir ağ gibi yayılan sığ kökleri vardır.

Sulu meyveler birçok biçime sahip olabilir. Bazıları kompakt, az büyüyen zemin kapaklarıdır (taş döküntülerini düşünün); diğerleri dev ve ağaç benzeri (saguaros veya cardón kaktüsünü düşünün); ve diğerleri asmalara benzer (. Ökse otu kaktüs olarak bilinen diğerleri epifitler halinde büyür.

Kaktüsler en çok bilinen sulu meyveler olabilir, ancak muhtemelen başkalarını da düşünebilirsiniz. Yeşim bitkileri, tavuklar ve civcivler, aloalar ve agavardlar gibi süs bitkilerinin hepsi sulu meyvelidir.

Fotosentez için, bitkiler güneşten- ve karbon dioksitten (CO 2 ) faydalanırlar ve havadaki yapraklarında stoma olarak adlandırılan küçük gözeneklerden geçerler. Ancak açık stomalar karbon dioksit getirirken su buharı da dışarı atarlar. Böylece, güneş parlamazken, stomalar su tasarrufu yakındır.

Birçok sulu meyveler gece nispeten serinliğinde çalışarak kendilerini su kaybına karşı daha korur; CO 2'ye girmek için gece açık olan stomalar ve su kaybını azaltmak için sıcak, kuru gündüzleri kapatın. Ancak bu, özel bir uyum gerektirir, çünkü fotosentez güneş ışığı gerektirir. Bu sulu meyvelerin CO2 moleküllerini yeniden düzenleyip gece boyunca saklayacak bir yolu vardır. Güneş doğduğunda, stomalar kapanır ve fotosentez motoru depolanmış CO 2 tarafından çalıştırılır .