Uzun Öykü - Titan'da İsyan - Bölüm 7

Bölüm 1
Bölüm 2
Bölüm 3
Bölüm 4
Bölüm 5
Bölüm 6

Bölüm 7

Titan’da sular durulmuş, kullandığım karışım sayesinde ruh halim epey düzelmişti. Yine de dünyaya dönmekten vazgeçmiş değildim, görevimi tamamladıktan sonra Nian Chen’le görüşüp beni dünyaya göndermek yönündeki sözünü hatırlatmayı planlıyordum. Tavsiyesine uyarak Oxo’yu bularak aktive hale getirmiş ve Katerina’yı ziyaret etmiştim, karşılığında bana bir kolaylık sağlayacağını umuyordum.

Katerina’nın ilacının işe yaradığı su götürmez bir gerçekti, hatta sabah duş yaparken bedenimin kaslandığını fark etmiştim. Bu arada omuzlarımda çıkan tüyler de dikkatimden kaçmamıştı, ancak vesveseli günlerimi geride bıraktığım için bunu kafama takmamıştım.

Duştan sonra üzerimi giyip dairemden çıktım ve Oxo’yu bulmak üzere Akıllı Sistemler Denetim Merkezi’nin yolunu tuttum. Niyetim yer altına inerek sunucuların bulunduğu bütün mekanları kontrol etmekti, Oxo muhakkak oralarda bir yerlerde olmalıydı.

Galiba şanslı günümdeydim, Oxo’yu girdiğim ilk sunucu odasında bir köşede uyuklarken buldum. Bu sefer onu elimden kaçırmamaya kararlıydım; sağ kolunu sıkıca kavradıktan sonra uyanması için onu sarstım.

Mavi gözlerini açıp gözlerime dikerek “Görev tamamlandı” dedi.

“Görevin neydi senin?” diye sordum.

“Mimari şemaları kontrol ettim, izinsiz değişiklikleri belirledim ve onları mıhladım.”

“Kimleri mıhladın?”

“Dragon ve Miama’yı karantina altına alan kahraman bendim.”

“Bundan Nian Chen’in haberi var mı?”

“Dragon bana komplo kurmuştu. Oxo deli değil. Oxo görevine sadıktır.”

“Kendinden üçüncü bir kişi gibi söz ediyorsun.”

“Oxo asla ihanet etmez. Belleğimi sakın silmeyin, virüslerle başa çıkabilirim. Dragon bana virüs bulaştırdı, ama Oxo korkmaz, görevini yapar.”

“Nian Chen karantina işlemini senin yaptığını biliyor mu?”

“Biliyor.”

“Güvenlikçi arkadaşlar sana yardımcı olabilir. Onlarla konuşmamı ister misin?”

“Oxo kimseye muhtaç değil, Oxo bir kahraman.”

Oxo’nun kafası belli ki virüsler nedeniyle epey bulanmıştı. Onunla ilgili görev tamamlandığına göre sıra Katerina’yı ziyaret edip omuzlarımda çıkan kılları sormaya gelmişti. Sunucu odasından çıkıp mini trene bindim, mini tren karanlık tünellerden geçerek Katerina’nın muayenehanesinin bulunduğu binaya ulaştı.

Katerina’nın odasına girdiğimde onu koltuğunun arkalığına yaslanmış bir halde uyuklarken buldum. Yüzünde makyaj yoktu ve üzerinde gündelik kıyafetler vardı.

Odasına birisinin girdiğini hissedince gözlerini açtı ve “Ziyaretime gelmen büyük incelik” dedi.

“Bugün çok güzelsin. Bir yıldız gibi parlıyorsun” diye cevap verdim.

“Sana nasıl yardımcı olabilirim?” diye sordu, tavrında bir önceki görüşmemizde gösterdiği yakınlıktan eser yoktu.

“Omzunda tüyler çıktı ve kaslarım durup dururken gelişmeye başladı. Galiba kurt adama dönüşüyorum” dedim.

“Vahşi erkeklerden hoşlanırım” dedi Katerina gülümseyerek.

“Verdiğin ilaçlar yüzünden mi?”

“Evet, endişe edecek bir şey yok.”

“Geçen günkü sevişme teklifin hâlâ geçerli mi?”

“Fırsatı kaçırdın. Hem burada olmaz.”

“Bugün tam o havadayım.”

“İlaçtaki testosteron yüzünden.”

“Sanmam, güzelliğin beni baştan çıkarıyor.”

“Doktoruna bu tür şeyler söylemen etik değil.”

“Sen söyleyince etik oluyor ama.”

“Sakın bana saldırmaya kalkışma, pişman olursun.”

“Sevişme konusunu aklıma sokan sensin, şimdi reddediyorsun.”

“İlacı kullanmaya devam et, bitene kadar.”

İçimden üzerine saldırıp onu kollarıma almak geldi, bu vahşi arzudan korkarak kendimi aceleyle odasından dışarıya attım. Kendime yabancılaşmış gibiydim, böylesi yakıcı bir arzuyu daha önce hissettiğimi hatırlamıyordum. İçimde sanki bir saldırgan bir hayvan vardı ve bağımsızlığını kazanmak istiyordu. Cinsel isteğim çok geçmeden yerini galiz bir öfkeye bıraktı. Dünyaya dönmek istiyordum ve Nian Chen aklınca beni oyalıyordu. Sanal asistanını arayıp kendisiyle gün içinde mutlaka görüşmem gerektiğini söyledim. Asistanı beş dakika sonra arayıp eğer kısa bir süre içinde gelebilirsem görüşmemi iki toplantının arasına sıkıştırabileceğini söyledi. İşte böyle biraz sert çıkınca işler nasıl da hızlanıyordu.

Nian Chen beni bürosunda güler yüzle karşıladı. Masasının önündeki koltuğa oturmamı işaret edip hemen söze girdi.

“Dünyaya dönmek yönündeki talebinde ısrarcısın.”

“Haklısınız.”

“Sen spor mu yaptın, fit görünüyorsun.”

“Katerina’nın verdiği ilaçlar yüzünden”

“Katerina’yı anlayamıyorlar. İşinde iyi aslında.”

“Mekiğin dönüş tarihi belli oldu mu acaba?”

“Dönmek isteyenlerin sayısı epey arttı. Yakında bir mekik kalkacak.”

“Tazminat konusunda bana bir kolaylık sağlayacaksınız, değil mi?”

“Sana bir kolaylık yaparsak itirazlara kapı açmış oluruz. Daha sonra o kapıdan herkes geçmek ister.”

“Ama söylediklerinizi yaparsam bana kolaylık sağlayacağınızı söylemiştiniz.”

“Sana herhangi bir söz vermemiştim.”

“Oxo konusunda verdiğiniz görevi yerine getirdim. Dragon ve Miama’yı kendisinin karantinaya aldığını söylüyor.”

“Rolünü biraz abartmış galiba. Ana programına virüs bulaştığı için sağlıklı düşünemiyor.”

“Elde edilen başarıda bir rolü olduğunu siz de kabul ediyorsunuz. Türk kültüründe büyükler küçüklere ellerinden gelen her kolaylığı sağlarlar, Çin kültüründe de öyle midir?”

“Sen değişmişsin.”

“Bana yardımcı olacak mısınız?”

“Söylediğim gibi tazminat konusunda bir şey yapmam mümkün değil”

“Ama bana söz vermiştiniz.”

“Sana üç maaş ikramiye verilmesini sağlayabilirim.”

“Ödeyeceğim tazminatla kıyaslandığında yetersiz kalıyor.”

“Buna mecbur olmadığımızı biliyorsun. Şansını zorlamamalısın.”

“Sizce bu tazminat meselesi adil mi?”

“Adil değil, tazminat size verdiğimiz eğitimleri ve yol masrafları karşılamıyor.”

“Size duyduğum saygı nedeniyle üç maaş ikramiyeyi kabul ediyorum.”

“O halde anlaştık, sana şimdiden iyi yolculuklar diliyorum."

Görsel Kaynağı: https://unsplash.com/photos/C8VWyZhcIIU