oğuz atay

Oğuz Atay'ın kitaplarını neden çok seviyorum? Edebi değerleri bir yana, öncelikle yarattığı karakterleri kendime yakın hissettiğim için seviyorum Oğuz Atay'ın kitaplarını. Şeffaf, yapmacıklıktan uzak, içten roman kişileri ile tanışılıyor bu kitaplarda.

Oğuz Atay'ın sade gibi görünen, ama gizli bir şiirselliği olan yazı üslubu da beni kitaplarını birden çok kez okumaya motive eden faktörlerden biri. Oğuz Atay türünden yazarlar mahkemeye dilekçe yazsalar okurum gibime geliyor. Erken ölümü bizi daha geniş bir külliyattan mahrum bıraktı. Tamamlanamayan bir Oğuz Atay projesi olan 'Türkiye'nin Ruhu' kitabını çok merak ediyorum.

Oğuz Atay, roman tekniği bakımından Türk edebiyatına birçok yenilik getirmiş bir yazar. Bir uç örnek olarak, 'Tehlikeli Oyunlar' romanında kişilik bölünmesine uğrayan 'Hikmet' karakterinin, kendiyle ayrı ayrı Hikmet rolleriyle sohbet etmesini verebilirim.

Oğuz Atay kitapları bir taraflarıyla 'bunalım romanları' olarak görülebilir. Kendini ve içinde yaşadıkları toplumu durmaksızın sorgulayan içedönük karakterlerin geçit resmi olarak nitelenebilir bu kitaplar. Bu ağır bunalım havasını bir ölçüde dağıtan tüm kitaplarında yer alan kara mizah ögeleri oluyor. Hele de bu karakterlerin kaygıları okur tarafından paylaşılıyor ise bu mizahi ögelerin verdiği tat bir kat daha artmış oluyor.

Oğuz Atay'ı merak eden ve onu kitaplarının ötesinde tanımak isteyenler için Yıldız Ecevit'in yazmış olduğu 'Ben Buradayım' isimli biyografiyi hararetle tavsiye ederim.