Poem: LANGGAM (ANT)

Sa pagmulat ko ng aking mata
Sikat ng araw ay andiyan na
Sa oras wag ng mag-aksaya
Ang paghiga ay itigil na

Ang pintuan ay buksan
Upang biyayay makamtam
Kaya't wag ng mag-alinlangan.
Upang sumigla ang tahanan.

Hindi kami pinaglihi sa katamaran
Kami ay laging nag-iimbak para mapaghandaan
Ang gutom ng kalamnan sa panahon ng tag-ulan


Ganyan kaming mga langgam.