Anne Olmak...

Dünyadaki en güzel, en tarifisiz duygu bir kadın için anne olmak. Kadının gebeliğini öğrenmesiyle başlıyor adım adım bu serüven..Önce karnındakinin neye benzediğini merak eder kadın, sonra sağlıklı bir bebek dünyaya getirebilecekmiyim diye düşünür. Tabi cinsiyeti ne olacak sorusu da en merakla beklenen sorulardandır belki de.

9 ayın her ayı farklı bir heyacan, farklı bir endişe ve merak yaşanır. En başta da iyi bir anne olabilme endişesi kadını düşündürür. Kendince araştırmalara başlar kadın iyi anne olmak, bebek bakımı nasıl olur, gelişimi nasıl desteklenir, geleceği nasıl hazırlanır gibi..

Ve kitaplar , dergiler alır okur, internet ortamında araştırır bulur, farklı topluluk ve forumlara dahil olur, başka anne adaylarının bilgi ve düşüncelerini de alır.Gebeliğin son zamanlarında bazı kadınlarda doğum korkusu da ortaya çıkabilir. Vucüttaki gelişim ve değişim kadını korkutabilir. Ta ki çocuğunu kucağına alıncaya kadar..

Heyecanla süren bekleyiş sona erer, tüm çekilen sıkıntı ve acılar unutulur anne çocuğunu kucağına aldığında. Nasıl bir lütuftur ki Allah tüm acı ve sıkıntıları unutturup biran da çocuğunun sevgisiyle dolduruveriyor anne kalbini.Sonrası mı kadının hayatı, çocuğu olmuştur..

Uzun uzun ay ay anlatmaya kalkışsam bitiremem bu yazıyı 😊 Ama kadının; anne olduktan sonra dünyaya bakış açısı, düşünceleri, öncelikleri kısacası hayatındaki önem verdiği birçok şeyi değişir.Benim annem Anadolu kadını erken yaşta anne olmuş.4 tane çocuk dünyaya getirmiş. Eşinin ailesiyle birlikte memleketinde büyütmüş ilk iki çocuğunu,sorsanız ne kadar zor olduğunu anlatmaya kelimeleri yetmeyebilir. Eskiden şimdiki gibi rahat değilmiş tahmin edebilceğiniz üzere, bazı yörelerde anne babanın çocuğunu sevmesi bile ayıp karşılanabiliyormuş.Anne, baba aile büyüklerinin yanında çocuklarını sevip, kucaklayamıyormuş.

Düşünsenize ne kadar zor bir durum çocuk sevmenin saygısı mı olur ?? İmkanlar da kısıtlı tabi ki. Bugün bir çocuk dünya ya getirdiğinizde binbir çeşit çocuk araç gereç ve kıyafeti var, o zamanlar ya ablasının ya abisinin küçüklerini ya da imkan varsa o zamanın varolanları ile idare ediliyormuş. Bugün kaç anne bebek bezi yıkar? Kazanlara koyup kaynar sularda kaynatıyorlarmış mikroplar ölsün diye. Çok şükür ki eğitimli, hayırlı evlatlar yetiştirdim der annem..

Ben annemin hakkını nasıl ödeyebilirim diye düşünüyorum bazen. Ama biliyorum ki emzirdiği sütün bile hakkını ödeyemiyoruz dünyalık şeylerle. Allah kimseyi anne, babasız bırakmasın, en acı kayıp olsa gerek...